Zioła Ojca A.Cz.Klimuszko NA PRZEZIĘBIENIA

Suplement diety Zioła Ojca A.Cz.Klimuszko NA PRZEZIĘBIENIA zawiera w składzie: Kwiat bzu czarnego, Owoc żurawiny, Korzeń lubczyka, Owoc głogu, Kwiatostan lipy, Owoc maliny, Korzeń prawoślazu. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2014. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez PPH Eldex-Medical Import-Export, oraz zgłoszony do rejestracji przez Eldex-Medical.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Kwiat bzu czarnego, Owoc żurawiny, Korzeń lubczyka, Owoc głogu, Kwiatostan lipy, Owoc maliny, Korzeń prawoślazu
  Forma: Saszetki do zaparzania
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: PPH Eldex-Medical Import-Export
  Rejestrujący: Eldex-Medical
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwiat bzu czarnego - Kwiat – organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania. Stanowi fragment pędu o ograniczonym wzroście ze skupieniem liści płodnych i płonnych, służących odpowiednio, bezpośrednio i pośrednio do rozmnażania płciowego (generatywnego). Kwiat charakterystyczny dla roślin nasiennych (czyli kwiatowych) jest organem homologicznym do kłosa zarodnionośnego (sporofilostanu) roślin ewolucyjnie starszych.

  owoc żurawiny - Owoce jadalne – jadalne części drzew lub krzewów będące z punktu widzenia morfologii roślin owocami lub owocostanami. Rośliny uprawne, z których się je uzyskuje nazywane są drzewami i krzewami owocowymi. Ich uprawą zajmuje się sadownictwo (dział ogrodnictwa). Uprawiane są w sadach, ogrodach i na plantacjach, rzadziej pozyskiwane są ze stanowisk naturalnych (z lasów). Zalicza się do nich: drzewa owocowe: ze strefy umiarkowanej: brzoskwinia zwyczajna, nektarynka grusza pospolita jabłoń domowa – owoc to jabłko leszczyna pospolita – owoc to orzech laskowy morela zwyczajna morwa biała orzech włoski śliwa – owoc to śliwka wiśnia pospolita wiśnia ptasia, czereśnia – owoce to czereśnie ze strefy podzwrotnikowej i zwrotnikowej: rośliny cytrusowe (cytrusy): cytryna zwyczajna, grejpfrut, kumkwat, mandarynka, pomarańcza i in. figowiec pospolity – owoc to figa granat właściwy – owoc to granat hurma, persymona oskomian pospolity, karambola kasztan jadalny mango, gł. mango indyjskie – owoce to mango aktinidia – owoc to kiwi migdałowiec pospolity – owoce to migdały morwa czarna oliwka europejska (w nomenklaturze Unii Europejskiej oliwki stosowane w innym celu niż tłoczenie oleju uważane są za warzywo) daktylowiec właściwy, palma daktylowa – owoce to daktyle kokos właściwy, palma kokosowa – owoc to orzech kokosowy kariota łagodna, palma orzechowa jagodzian rambutan, rambutan smaczliwka wdzięczna – owoc to awokado opuncja figowa – owoc to figa kaktusowa krzewy owocowe: agrest aronia borówka: amerykańska, brusznica, czarna jagoda kamczacka jeżyna malina malinojeżyna pigwa, pigwowiec porzeczka: czarna, czerwona, biała winorośl właściwa – owoce to winogrona żurawina: błotna, wielkoowocowa byliny: ananas jadalny – owocostan to ananas banan zwyczajny poziomka truskawkaPoza tym, znaczenie lokalne mają: durian flaszowiec gujawa mangostan właściwy nanercz zachodni, nerkowceOwoce jadalne można poddawać procesom: obierania drylowania szypułkowania

  korzeń lubczyka - Korzeń (łac. radix) – organ roślinny, część sporofitu, która dostarcza roślinom wodę i sole mineralne, przytwierdza rośliny do podłoża, a u roślin wieloletnich może pełnić funkcję organu spichrzowego. W wyniku przystosowania do warunków środowiska korzenie poszczególnych grup ekologicznych roślin pełnią dodatkowe funkcje. Młode korzenie okryte są ryzodermą wytwarzającą włośniki, dodatkowo zwiększające jej powierzchnię. Stanowi ona układ chłonny pobierający wodę i sole mineralne. Pobrane substancje poprzez warstwę kory pierwotnej przenoszone są do wiązek przewodzących tworzących walec osiowy. Trudno przepuszczalna dla wody warstwa komórek kory pierwotnej (śródskórnia) umożliwia kontrolowany, aktywny transport substancji do wiązek drewna. Wiązki łyka zapewniają z kolei dostarczanie do podziemnej części rośliny substancji organicznych powstałych w procesie fotosyntezy. Starsze korzenie przyrastając na grubość uzyskują odmienną budowę, a zdolność wchłaniania roztworu glebowego jest w dużym stopniu przez nie tracona. Budowa anatomiczna korzeni jest w niewielkim stopniu zróżnicowana wśród grup taksonomicznych roślin naczyniowych, ulega natomiast znacznym modyfikacjom w korzeniach wyspecjalizowanych do pełnienia dodatkowych funkcji. Korzeń występuje niemal u wszystkich roślin naczyniowych, nieobecny jest jedynie u posiadających chwytniki psylotowych i niektórych roślin, u których korzeń zanikł wtórnie (np. u rogatków, pływaczy i wolfii bezkorzeniowej). Rośliny zakorzenione są zwykle w glebie, u epifitów wykształcają się korzenie powietrzne, u hydrofitów korzenie zanurzone. Ze względu na sposób powstawania wyróżnia się korzeń pierwotny rozwijający się z zawiązka korzenia zarodkowego, korzenie boczne powstające jako odgałęzienia korzenia głównego w strefie różnicowania oraz korzenie przybyszowe powstające zwykle w części pędowej rośliny lub z korzeni w strefie ich budowy wtórnej. Korzenie tworzą silnie rozczłonkowany układ penetrujący podłoże, nazywany systemem korzeniowym. Stanowi on dolny biegun osiowych organizmów roślinnych, u których górny biegun to pęd. Korzenie w odróżnieniu od pędu nie wykształcają liści i zwykle rosną w dół, najczęściej są niezielone, choć niektóre korzenie powietrzne mogą zawierać chlorofil. Innymi, obok korzeni, podziemnymi organami roślin są też kłącza stanowiące podziemny fragment pędu.

  owoc głogu - Głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata (Poir.) DC.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Rodzimym obszarem jego występowania jest Europa. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

  kwiatostan lipy - Lipa drobnolistna (Tilia cordata Mill.) – gatunek drzewa, należący do rodziny lipowatych (według systemu Reveala). Pochodzi z Europy i Azji Zachodniej. W Polsce występuje pospolicie na terytorium całego kraju. Występuje w stanie naturalnym, ale jest także bardzo często sadzona przy domach, w parkach i przy drogach jako roślina ozdobna i użyteczna. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy lub zadomowiony.

  owoc maliny - Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie. Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas). Budowa owoców stanowi adaptację do różnych form rozsiewania. Owoce mięsiste mogą być roznoszone przez zwierzęta, dla których stanowią pokarm (zoochoria), owoce suche rozprzestrzeniane są m.in. przez wiatr (anemochoria), wodę (hydrochoria) lub zwierzęta. Owocami jako rodzajem pożywienia określane są części roślin o grubej warstwie miąższu i przyjemnym, zwykle słodkim smaku i zapachu. Owoce stanowią istotną część pożywienia dla ludzi i wielu zwierząt.

  korzeń prawoślazu - Korzeń (łac. radix) – organ roślinny, część sporofitu, która dostarcza roślinom wodę i sole mineralne, przytwierdza rośliny do podłoża, a u roślin wieloletnich może pełnić funkcję organu spichrzowego. W wyniku przystosowania do warunków środowiska korzenie poszczególnych grup ekologicznych roślin pełnią dodatkowe funkcje. Młode korzenie okryte są ryzodermą wytwarzającą włośniki, dodatkowo zwiększające jej powierzchnię. Stanowi ona układ chłonny pobierający wodę i sole mineralne. Pobrane substancje poprzez warstwę kory pierwotnej przenoszone są do wiązek przewodzących tworzących walec osiowy. Trudno przepuszczalna dla wody warstwa komórek kory pierwotnej (śródskórnia) umożliwia kontrolowany, aktywny transport substancji do wiązek drewna. Wiązki łyka zapewniają z kolei dostarczanie do podziemnej części rośliny substancji organicznych powstałych w procesie fotosyntezy. Starsze korzenie przyrastając na grubość uzyskują odmienną budowę, a zdolność wchłaniania roztworu glebowego jest w dużym stopniu przez nie tracona. Budowa anatomiczna korzeni jest w niewielkim stopniu zróżnicowana wśród grup taksonomicznych roślin naczyniowych, ulega natomiast znacznym modyfikacjom w korzeniach wyspecjalizowanych do pełnienia dodatkowych funkcji. Korzeń występuje niemal u wszystkich roślin naczyniowych, nieobecny jest jedynie u posiadających chwytniki psylotowych i niektórych roślin, u których korzeń zanikł wtórnie (np. u rogatków, pływaczy i wolfii bezkorzeniowej). Rośliny zakorzenione są zwykle w glebie, u epifitów wykształcają się korzenie powietrzne, u hydrofitów korzenie zanurzone. Ze względu na sposób powstawania wyróżnia się korzeń pierwotny rozwijający się z zawiązka korzenia zarodkowego, korzenie boczne powstające jako odgałęzienia korzenia głównego w strefie różnicowania oraz korzenie przybyszowe powstające zwykle w części pędowej rośliny lub z korzeni w strefie ich budowy wtórnej. Korzenie tworzą silnie rozczłonkowany układ penetrujący podłoże, nazywany systemem korzeniowym. Stanowi on dolny biegun osiowych organizmów roślinnych, u których górny biegun to pęd. Korzenie w odróżnieniu od pędu nie wykształcają liści i zwykle rosną w dół, najczęściej są niezielone, choć niektóre korzenie powietrzne mogą zawierać chlorofil. Innymi, obok korzeni, podziemnymi organami roślin są też kłącza stanowiące podziemny fragment pędu.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)