Błonnik ananas + chrom Natur Garden
Suplement diety Błonnik ananas + chrom Natur Garden zawiera w składzie: błonnik jabłkowy, błonnik owsiany, błonnik pszeniczny, proszek ananasowy, chrom organiczny. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2014. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Natur Garden Sp. z o.o. Sp. k. Kielce, oraz zgłoszony do rejestracji przez Natur Garden Sp. z o.o. Sp. k. Kielce.
-
Informacje o suplemencie
Skład: błonnik jabłkowy, błonnik owsiany, błonnik pszeniczny, proszek ananasowy, chrom organiczny
Forma: tabletka
Kwalfikacja: S - Suplement diety
Status produktu: weryfikacja pozytywna
Rok zgłoszenia: 2014
Producent: Natur Garden Sp. z o.o. Sp. k. Kielce
Rejestrujący: Natur Garden Sp. z o.o. Sp. k. Kielce
Dodatkowe informacje:
-
Informacje o składnikach suplementu
Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.
błonnik jabłkowy - Sok jabłkowy – sok owocowy wyprodukowany w wyniku tłoczenia jabłek. Otrzymany wyciśnięty sok może być dalej poddany obróbce np. poprzez usunięcie skrobi i pektyn. Ze względu na złożony i kosztowny sprzęt potrzebny do wytłoczenia i oczyszczenia soku z jabłek w masowych ilościach, produkcja soku jabłkowego jest silnie skomercjalizowana. W Stanach Zjednoczonych niefiltrowany sok jabłkowy jest wytwarzany przez mniejszych producentów na obszarach, gdzie jest wysoka produkcja jabłek w postaci cydru jabłkowego. Jest jednym z najpopularniejszych soków owocowych na świecie, a w jego światowej produkcji przewodzą Chiny, Polska, Stany Zjednoczone i Niemcy.
błonnik owsiany - Płatki owsiane – płatki produkowane z owsa zwyczajnego. Zawierają ok. 68% węglowodanów, 13% białka, 7% tłuszczów (w tym nienasyconych kwasów tłuszczowych), 10% błonnika. Nie nadają się do zbyt długiego przechowywania – ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które łatwo jełczeją i nabierają gorzkiego smaku. Czas przechowywania płatków owsianych od chwili wyprodukowania wynosi od czterech do sześciu miesięcy.
błonnik pszeniczny - Żyto zwyczajne (Secale cereale) – gatunek zbóż z rodziny wiechlinowatych, najważniejszy pod względem gospodarczym przedstawiciel rodzaju żyto. Pochodzi z Bliskiego Wschodu, ale uprawiany jest głównie w północno-wschodniej, wschodniej i środkowej Europie. Gatunek uprawiany jest jako jednoroczna roślina ozima, rzadziej jara. Uprawiana na glebach lekkich. Cechuje się dużą odpornością na mróz i małymi wymaganiami glebowymi i cieplnymi. Rozmieszczenie upraw związane jest z tradycją upraw, wykorzystaniem żyta jako paszy dla zwierząt gospodarskich oraz spożyciem żytniego chleba. Po jego skrzyżowaniu z pszenicą uzyskano pszenżyto.
proszek ananasowy - Deser (wyraz pochodzi od francuskiego desservir = „sprzątać ze stołu”) – słodka potrawa podawana jako osobne słodkie danie na koniec posiłku (obiadu, kolacji lub przyjęcia), ale także na podwieczorek albo podczas niezobowiązującego spotkania o dowolnej porze dnia. Deser stanowi uzupełnienie wartości energetycznej i odżywczej (białkowo-witaminowo-mineralnej) spożywanego posiłku dziennego. Sporządza się go z różnorodnych surowców (mąki, jaj, kaszy, owoców, mleka i jego przetworów, kakao) i cukru jako składnika głównego, które poddaje się różnym technikom obróbki kulinarnej (wstępnej i termicznej). Deserem może być słodka potrawa zarówno zimna, jak i gorąca. Asortyment deserów jest bogaty i różnorodny, obejmuje m.in. galaretki, musy, kremy, kisiele, budynie, mleczka, suflety, kompoty, lody oraz desery z mąki i kasz. Do deserów zalicza się także wyroby ciastkarskie z ciast pieczonych (ciasta, ciastka i torty). Współcześnie desery są również produkowane fabrycznie.
chrom organiczny - Chrom (Cr, łac. chromium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z bloku d układu okresowego. Ma 13 izotopów, od 45Cr do 57Cr, z czego trwałe są izotopy 50, 52, 53 i 54. Został odkryty w roku 1797 przez Louisa Nicolasa Vauqellina.
(źródło informacji o składnikach: Wikipedia)
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)Cena0Skuteczność0Działania uboczne0