Intocel krople

Intocel krople w formie płyn zawiera w składzie ekstrakt ziołowo-alkoholowy: len zwyczjny, liguster, urzet barwierski, baphicacanthus cusia, korkownik amurski, dąb szypułkowy, flaszowiec miękkociernisty, maytenus macrocarpa, krwiściąg lekarski, rdest wężownik, kadzidło, mirra, croton lechleri, woda, fruktoza, mieszanka olejków eterycznych. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2009. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Intocel krople został wyprodukowany przez Diochi spol. s.r.o. Czechy, oraz zgłosiła go do rejestracji firma DIOCHI POLAND Kraków.

• Informacje o suplemencie

  Skład: ekstrakt ziołowo-alkoholowy: len zwyczjny, liguster, urzet barwierski, baphicacanthus cusia, korkownik amurski, dąb szypułkowy, flaszowiec miękkociernisty, maytenus macrocarpa, krwiściąg lekarski, rdest wężownik, kadzidło, mirra, croton lechleri, woda, fruktoza, mieszanka olejków eterycznych
  Forma: płyn
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2009
  Producent: Diochi spol. s.r.o. Czechy
  Rejestrujący: DIOCHI POLAND Kraków
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  liguster - Ligustr pospolity (Ligustrum vulgare L.) – gatunek rośliny z rodziny oliwkowatych. Występuje w Europie, w zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryce, poza tym zawleczony i zdziczały na innych kontynentach. W Polsce gatunek rodzimy przynajmniej w południowej części kraju, poza tym jest powszechnie uprawiany i dziczejący. Znajduje zastosowanie jako roślina ozdobna, głównie do formowania żywopłotów. Doskonale znosi strzyżenie, jest bardzo odporny na susze i zanieczyszczenia powietrza, ma niewielkie wymagania glebowe. W przeszłości gatunek był wykorzystywany także jako roślina lecznicza i barwierska, w koszykarstwie i plecionkarstwie. Jest trujący dla ludzi i wielu zwierząt.

  urzet barwierski - Urzet barwierski (Isatis tinctoria) – gatunek rośliny należący do rodziny kapustowatych.

  dąb szypułkowy - Dąb szypułkowy (Quercus robur L.) – gatunek typowy dla rodzaju dębów, obejmującego drzewa liściaste z rodziny bukowatych (Fagaceae). Występuje naturalnie w niemal całej Europie (z wyjątkiem północnej Skandynawii), na Kaukazie oraz w Azji Zachodniej. W Polsce jest bardziej pospolity od dębu bezszypułkowego. Ceniony jest w przemyśle drzewnym (ze względu na wytrzymałe, twarde i trwałe drewno) oraz leśnictwie. Jest gatunkiem długowiecznym – żyje ponad 1000 lat. Jest jednym z najbardziej charakterystycznych drzew w europejskim krajobrazie. Ze względu na okazałe rozmiary jakie osiąga, sprawia majestatyczne wrażenie i dlatego odgrywa istotną rolę w symbolice i dawniej w kultach religijnych. Jest symbolem długowieczności, dostojeństwa i siły[potrzebny przypis]. Stare okazy często chronione są jako pomniki przyrody. Jest gatunkiem kluczowym.

  flaszowiec miękkociernisty - Flaszowiec miękkociernisty, guanábana, graviola (Annona muricata L.) – gatunek małego drzewa, dorastającego do 10 m wysokości. Flaszowiec miękkociernisty pochodzi z Ameryki Środkowej i Antyli. Kwitnie przez cały rok, a jadalne owoce dojrzewają w każdym miesiącu. Głównym rejonem uprawy jest Ameryka Środkowa.

  maytenus macrocarpa - Maytenus Molina – rodzaj roślin należący do rodziny dławiszowatych (Celastraceae R. Br.). Obejmuje co najmniej 160 gatunków występujących naturalnie w strefie międzyzwrotnikowej całego świata.

  krwiściąg lekarski - Krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny różowatych (Rosaceae).

  rdest wężownik - Rdest wężownik (Polygonum bistorta L.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w Europie i Azji, zawleczony i zadomowiony w Ameryce Północnej. W Polsce rośnie na zachodzie kraju, rzadko na południowym wschodzie. Roślina pospolita. Według nowszych ujęć taksonomicznych gatunek ten włączony został do rodzaju Bistorta i ma nazwę Bistorta officinalis Delarbre.

  kadzidło - Kadzidło (arab. لبٌان, lubbān, hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) – substancje zapachowe uwalniane podczas spalania, pochodzenia naturalnego stosowane w rytuałach religijnych, medytacji, w kosmetyce, kuchni i medycynie. W rejonie Morza Śródziemnego kadzidło (tutaj zwane olibanum) powstawało z substancji żywicznej otrzymywanej z przedstawicieli rodzaju kadzidla (kadzidłowiec) (Boswellia sacra, Boswellia serrata) z dodatkiem innych gatunków aromatycznych roślin z rodziny osoczynowatych (Burseracerae). Gatunki, z których uzyskuje się surowiec, to niskie drzewa i krzewy występujące na terenie Afryki i Bliskiego Wschodu. Uszkodzenie kory powoduje sączenie żywicy, która po zaschnięciu jest zbierana. Wyschnięta żywica przypomina kawałki rozdrobnionego bursztynu. W czasach przed Imperium Rzymskim cena kadzidła była wyższa niż cena złota. Od starożytności kadzidło jest substancją używaną do celów kultu. Podczas spalania w kadzielnicy wydziela przyjemny zapach. Odświeżający, cytrusowy aromat olibanum sprawia, że od tysiącleci jest używany w rytuałach oczyszczających i w medytacji. Poza zasięgiem roślin z rodzaju kadzidła stosowane są kadzidełka wytwarzane z innych substancji zapachowych.

  mirra - Mirra – wonna żywica otrzymywana z drzew i krzewów należących do rodzaju balsamowiec (Commiphora). Uważa się, że najlepsza pochodzi z balsamowca mirry (Commiphora abyssinica), możliwe jest jednak uzyskiwanie jej również z innych gatunków balsamowca, np. Commiphora kataf i Commiphora myrrha. Nazwa mirra wywodzi się z języków semickich, por. aram. ‏ܡܪܝܪܐ‎ murr, arab. ‏مر‎ murr (w obydwu językach: „gorzka”). W hebrajskiej Biblii opisana jest słowem hebr. ‏מוֹר‎ môr (lub hebr. ‏מֹר‎ mōr).

  croton lechleri - Smocza krew albo Sangro de drago (Croton lechleri) – roślina drzewiasta występująca na obszarze Ameryki Południowej i Środkowej. Szczególnie pospolita w Peru, Ekwadorze, Brazylii i Meksyku. Rośnie w bardzo różnorodnym środowisku (lasy tropikalne, stoki wąwozów, ruiny) na wysokości 300-2000 m n.p.m.

  woda - Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia. Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla substancji polarnych. Większość (około 97,38%) występującej na Ziemi wody jest „słona”, to znaczy zawiera dużo rozpuszczonych soli, głównie chlorku sodu. W naturalnej wodzie rozpuszczone są gazy atmosferyczne, z których w największym stężeniu znajduje się dwutlenek węgla. Woda naturalna w wielu przypadkach przed zastosowaniem musi zostać uzdatniona. Proces uzdatniania wody dotyczy zarówno wody pitnej, jak i przemysłowej.

  fruktoza - Fruktoza, cukier owocowy (z łac. fructus, owoc) – organiczny związek chemiczny z grupy ketoz. W stanie wolnym występuje naturalnie w owocach, miodzie, nektarze kwiatów i spermie ssaków. Reszty fruktozy wchodzą w skład szeregu di-, oligo- i polisacharydów, na przykład sacharozy (glukoza + fruktoza), rafinozy (glukoza + fruktoza + galaktoza) lub inuliny. W temperaturze pokojowej jest białą substancją krystaliczną. Temperatura topnienia to około 100 °C. Fruktoza charakteryzuje się słodkim smakiem (jest nieco słodsza od sacharozy i znacznie słodsza od glukozy) oraz dobrą rozpuszczalnością w wodzie. W wyniku fermentacji ulega przemianie do etanolu. Fruktoza jest nieprzydatna organizmowi podczas wysiłku fizycznego, ponieważ jest znacznie wolniej wchłaniana z krwi niż glukoza. Znaczne ilości fruktozy mogą powodować biegunkę i bóle żołądkowo-jelitowe. W spermie fruktoza jest głównym substratem energetycznym plemników w procesie oddychania beztlenowego. Powoduje też wyraźne podniesienie poziomu trójglicerydów we krwi. Fruktoza charakteryzuje się największą słodkością spośród węglowodanów najczęściej stosowanych do słodzenia.

  mieszanka olejków eterycznych - Enfleurage – najstarsza metoda otrzymywania olejków eterycznych oparta na zasadzie pochłaniania przez tłuszcze zapachów. Przy użyciu tej techniki otrzymywana jest esencja zwaną absolutem. Technika używana dla wyjątkowo delikatnych kwiatów takich jak jaśmin, tuberoza czy kwiat pomarańczy. Kwiaty te bardzo źle znoszą wpływ ciepła, zachowują jednak swój zapach na długo po ścięciu.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)