Pure Synergy

Suplement diety Pure Synergy zawiera w składzie: Alga: spirulina, aphanizomenon Fos Aquae, chlorell, dunaliella, kelp, wakame, kombu, bladderwrack, dulse, laver, Suszony ekstrakt z: proso, komosa ryżowa, borokuły, jabłka, niebieska jagoda, malina, zielona papaja, Suszony ekstrakt z grzyba: reishi, shitake, maitake, agaricus, cordyceps, Suszony ekstrakt z korzenia zioła: astragalus, eleuthero, lycium tang-kuei, atractylodes, macrosephala, fo-ti, paeonia lactiflora, rehmannia, codonopsis, licorice, polygala, ligusticu, wallichii, Suszony owoc: schizandra chinensis, jujube, poria, kłącza imbiru, tangerine peel, Suszony ekstrakt z zielonych liści: młody jęczmień, młoda pszenica, młody owies, młody alfaalfa, natka pietruszki, szpinak, kapusta włoska, kapusta collard, Suszony ekstrakt z: pokrzywa, czerwony kwiat koniczyny, liść ginko, kwiat scullcap, liść scullcap, korzeń rzepnik pospolity, korzeń żółty szczaw, liść dandelion, płatki róży, liść rozmarynu, pąk goździka, liść szałwii, słonecznik. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2010. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez The Synergy Company USA, oraz zgłoszony do rejestracji przez BIO ORGANIC FOODS Mariusz Łopieński Białystok.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Alga: spirulina, aphanizomenon Fos Aquae, chlorell, dunaliella, kelp, wakame, kombu, bladderwrack, dulse, laver, Suszony ekstrakt z: proso, komosa ryżowa, borokuły, jabłka, niebieska jagoda, malina, zielona papaja, Suszony ekstrakt z grzyba: reishi, shitake, maitake, agaricus, cordyceps, Suszony ekstrakt z korzenia zioła: astragalus, eleuthero, lycium tang-kuei, atractylodes, macrosephala, fo-ti, paeonia lactiflora, rehmannia, codonopsis, licorice, polygala, ligusticu, wallichii, Suszony owoc: schizandra chinensis, jujube, poria, kłącza imbiru, tangerine peel, Suszony ekstrakt z zielonych liści: młody jęczmień, młoda pszenica, młody owies, młody alfaalfa, natka pietruszki, szpinak, kapusta włoska, kapusta collard, Suszony ekstrakt z: pokrzywa, czerwony kwiat koniczyny, liść ginko, kwiat scullcap, liść scullcap, korzeń rzepnik pospolity, korzeń żółty szczaw, liść dandelion, płatki róży, liść rozmarynu, pąk goździka, liść szałwii, słonecznik
  Forma: sypka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2010
  Producent: The Synergy Company USA
  Rejestrujący: BIO ORGANIC FOODS Mariusz Łopieński Białystok
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  alga: spirulina - Spirulina – handlowa nazwa sinic (cyjanobakterii) należących do rzędu Oscillatoriales. Należy do niego gatunek Arthrospira platensis. Spirulina jest bardzo bogata w białko – zawartość białka w suchej masie wynosi ok. 70%. Zawiera także witaminy A, B, C, D, E, K i inne. Spirulina jest bogata w magnez i beta-karoten. Stosowana do produkcji kosmetyków, suplementów żywieniowych oraz pokarmów dla glonożernych ryb akwariowych. Nazwa ta w odniesieniu do tych sinic pochodzi z czasów, gdy przedstawicieli rodzaju Arthrospira zaliczano do rodzaju Spirulina. W obecnych ujęciach systematycznych rodzaje te uważa się za spokrewnione (należą do rzędu drgalnicowców), ale odrębne. Wbrew obiegowym opiniom, spirulina nie jest źródłem przyswajalnej przez ludzki organizm witaminy B12. Istnieją doniesienia o podwyższonej zawartości (w wybranych suplementach diety zawierających m.in. spirulinę) substancji toksycznych, np. glinu, co może mieć związek ze sposobem prowadzenia niektórych przemysłowych hodowli glonów.

  chlorell - Nomenklatura chemii nieorganicznej – dział nomenklatury chemicznej dotyczący chemii nieorganicznej. Wysiłki w celu opracowania spójnego systemu nazewnictwa związków nieorganicznych podejmowane były od lat 40. XX wieku. Wraz z rozwojem chemii nieorganicznej i pojawiającymi się tendencjami do ujednolicenia nazewnictwa związków organicznych i nieorganicznych zmieniały się zalecenia dotyczące nazewnictwa systematycznego i akceptowanego nazewnictwa tradycyjnego oraz nazw pośrednich. Wytyczne te opracowywane są od 2001 roku przez Division of Chemical Nomenclature and Structure Representation Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej, a wcześniej przez IUPAC Commission on Nomenclature of Inorganic Chemistry. Najnowsza publikacja (stan na rok 2016), tzw. Red Book, z zaleceniami dotyczącymi m.in. nazewnictwa rekomendowanego, akceptowanego i niewskazanego, pochodzi z roku 2005. Zalecenia te obejmują symbole i nazewnictwo pierwiastków chemicznych oraz związków nieorganicznych. IUPAC proponuje trzy ogólne systemy nomenklaturowe oraz dwa uzupełniające dla kwasów tlenowych i ich pochodnych, np. anionów, soli i estrów. Ponadto odrębne rozdziały poświęcone są związkom koordynacyjnym i metaloorganicznym oraz ciałom stałym. System nazewnictwa nieorganicznego opracowywany jest przez IUPAC w języku angielskim, a następnie dostosowywany do innych języków przez odpowiednie organizacje współpracujące z IUPAC. W Polsce jest to Podkomisja Nomenklatury Nieorganicznej Polskiego Towarzystwa Chemicznego, której ostatnie zalecenia zostały opublikowane w roku 1998 i były możliwie wiernym tłumaczeniem tzw. Red Book I z 1990 roku. Brak jest tłumaczeń na język polski nowszych zaleceń IUPAC. Zarówno IUPAC, jak i PTChem zalecają stosowanie nomenklatury systematycznej, jednak dla wybranych kwasów tlenowych i ich pochodnych o ugruntowanym nazewnictwie akceptowane są także nazwy tradycyjne.

  dunaliella - Spirulina – handlowa nazwa sinic (cyjanobakterii) należących do rzędu Oscillatoriales. Należy do niego gatunek Arthrospira platensis. Spirulina jest bardzo bogata w białko – zawartość białka w suchej masie wynosi ok. 70%. Zawiera także witaminy A, B, C, D, E, K i inne. Spirulina jest bogata w magnez i beta-karoten. Stosowana do produkcji kosmetyków, suplementów żywieniowych oraz pokarmów dla glonożernych ryb akwariowych. Nazwa ta w odniesieniu do tych sinic pochodzi z czasów, gdy przedstawicieli rodzaju Arthrospira zaliczano do rodzaju Spirulina. W obecnych ujęciach systematycznych rodzaje te uważa się za spokrewnione (należą do rzędu drgalnicowców), ale odrębne. Wbrew obiegowym opiniom, spirulina nie jest źródłem przyswajalnej przez ludzki organizm witaminy B12. Istnieją doniesienia o podwyższonej zawartości (w wybranych suplementach diety zawierających m.in. spirulinę) substancji toksycznych, np. glinu, co może mieć związek ze sposobem prowadzenia niektórych przemysłowych hodowli glonów.

  kelp - Diamentowa gorączka – amerykańska komedia kryminalna z 1972 roku na podstawie powieści Donalda Westlake’a.

  wakame - Undaria pierzastodzielna, undaria pierzasta (Undaria pinnatifida (Harvey) Suringar) – gatunek brunatnic z rzędu listownicowców, szeroko wykorzystywany w kuchni japońskiej jako warzywo. W handlu znany pod lokalnymi nazwami: wakame (jap. ワカメ), (chiń.) 裙带菜 pinyin qundaicai, (kor.) 미역 miyeok, z których na Zachodzie najpopularniejszą jest wakame.

  kombu - Konbu (jap. 昆布 konbu, wym. kombu; język koreański: 다시마 dasima; język chiński 海帶 pinyin hǎidài) – surowiec kulinarny uzyskiwany z kilku gatunków wodorostów z rzędu listownicowców, przede wszystkim listownicy japońskiej (Saccharina japonica, syn. Laminaria japonica), a w mniejszym stopniu z Saccharina religiosa (Laminaria religiosa), Saccharina cichorioides (L. cichorioides), Alaria crassifolia i różnych gatunków Arthrothamnus. Wykorzystywany jest w kuchni japońskiej i innych krajów Dalekiego Wschodu.

  dulse - Kuchnia irlandzka – zwyczaje kulinarne oraz potrawy i napoje charakterystyczne dla Irlandii. Kraj ten nie ma bogatej tradycji gastronomicznej, a dawne przepisy znane są głównie z tradycji ustnej i domowych zapisków. Typowe dla kuchni irlandzkiej są potrawy przygotowywane z ziemniaków, mleka i jego przetworów (jak masło), warzyw i mięsa oraz produkty zbożowe z owsa i pszenicy. Obecny sposób odżywania się Irlandczyków nie odbiega od powszechnej w Europie kuchni międzynarodowej, a w miastach popularne są restauracje etniczne. Kuchnia domowa w dalszym ciągu w większości opiera się na codziennie przygotowywanych potrawach ze świeżych produktów.

  laver - Osoby o tym nazwisku: Michael Laver − brytyjski teoretyk polityki Rod Laver − australijski tenisistaMiejscowości o tej nazwie: High Laver − wieś w Anglii, w hrabstwie Essex Little Laver − wieś w Anglii, w hrabstwie Essex, Magdalen Laver − wieś w Anglii, w hrabstwie EssexInne o tej nazwie: (12542) Laver − planetoida z pasa głównego asteroid

  komosa ryżowa - Komosa ryżowa (Chenopodium quinoa Willd.) – gatunek rośliny jednorocznej; w różnych systemach klasyfikacyjnych zaliczany do rodziny komosowatych lub szarłatowatych. Uprawiany w Ameryce Południowej. Jest blisko spokrewniona z pospolicie występującą w Polsce komosą białą (Chenopodium album). W Polsce notowano dawniej jej występowanie w okolicach Gubina. Status gatunku we florze Polski: efemerofit. Popularność swoją zawdzięcza łatwości przygotowania – nasiona się gotuje i mogą one być wykorzystywane w wielu daniach. Zaraz po zebraniu poddawane obróbce – usuwane są gorzkie saponiny, znajdujące się w łupinach nasion. Bogate w błonnik i minerały, można stosować jako zamiennik ryżu czy ziemniaków. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa ogłosiła rok 2013 rokiem komosy ryżowej. Pochodzi z Ameryki Południowej, gdzie jest uprawiana od 3–5 tysięcy lat. Była podstawowym pokarmem w państwie Inków na obszarach górskich, gdzie zastępowała kukurydzę. Tradycyjnie władca inkaski corocznie wysiewał pierwsze nasiona. Po podboju państwa Inków przez Hiszpanów wprowadzano uprawę pszenicy i jęczmienia, przez co znaczenie komosy w regionie zmalało. Współcześnie ponownie na wyżej położonych obszarach w Ameryce Południowej jest główną rośliną uprawną, a wprowadzana jest do upraw także w Ameryce Północnej i w Europie.

  jabłka - Jabłko – jadalny, kulisty owoc drzew z rodzaju jabłoń Malus. Jabłka odmian uprawnych o mieszańcowym pochodzeniu, uznawanych za gatunek jabłoń domowa Malus domestica, są istotnym komercyjnie owocem o soczystym i chrupkim miąższu. Są spożywane na surowo, a także po obróbce kulinarnej.

  niebieska jagoda - Gienrich Grigorjewicz Jagoda urodzony jako Jenoch Gierszonowicz Ijegoda (ros. Генрих Григорьевич Ягода; ur. 7 listopada?/19 listopada 1891 w Łodzi, zm. 15 marca 1938 w Moskwie) – funkcjonariusz służb specjalnych ZSRR najwyższego szczebla. Pierwszy zastępca przewodniczącego OGPU (1926–1934), następnie komisarz ludowy spraw wewnętrznych ZSRR (1934–1936) i komisarz ludowy łączności ZSRR (1936–1937).

  malina - malina – roślina Malina – imię żeńskie Malina – nazwiskoNazwy geograficzneMalina – dzielnica Opola Malina – kanał, dopływ Morawy, na Słowacji Malina – potok, lewy dopływ Jedlicy; w Karkonoszach Malina – rzeka, dopływ Moszczenicy Malina – skaliste wzniesienie w Wielkiej Fatrze na Słowacji Malina – struga przepływająca przez Opole, dopływ Swornicy Malina – wieś w woj. kujawsko-pomorskim, w pow. radziejowskim, w gminie Piotrków Kujawski Malina – wieś w woj. łódzkim, w pow. kutnowskim, w gminie KutnoOsoby o nazwisku „Malina”Andrzej Malina (ur. 1960) – polski zapaśnik Ansgary Malina (1892–1969) – franciszkanin, kaznodzieja i kompozytor Artur Malina (ur. 1965) – polski teolog i duchowny katolicki Dawid Malina (ur. 1991) – polski biegacz długodystansowy Judith Malina (1926–2015) – amerykańska aktorka i reżyser Libor Malina (ur. 1973) – czeski lekkoatleta specjalizujący się z rzucie dyskiem Marian Malina (1922–1985) – polski artysta malarz i grafik Tadeusz Malina (1856–1933) – polski sędzia i prokurator

  zielona papaja - Melonowiec właściwy (Carica papaya L.), nazywany przeważnie papają, czasami nieściśle drzewem melonowym – gatunek rośliny z rodziny melonowcowatych (Caricaceae). Pochodzi z Ameryki Południowej, Środkowej i południowych rejonów Ameryki Północnej (Meksyk, Floryda). Obecnie uprawiany w tropikach i subtropikach.

  shitake - Twardnik japoński, twardziak jadalny, shiitake (Lentinula edodes (Berk.) Pegler) – gatunek grzybów należący do rodziny Omphalotaceae.

  maitake - Żagwica listkowata (Grifola frondosa (Dicks.) Gray) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).

  agaricus - Agaricus L. (pieczarka) – rodzaj grzybów należący do rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae). Uprawiany i sprzedawany w sklepach jest jeden z jej gatunków – pieczarka dwuzarodnikowa.

  cordyceps - Cordyceps Fr. (maczużnik) – rodzaj grzybów z rodziny Cordycipitaceae

  atractylodes - Carduoideae – podrodzina w obrębie astrowatych (Asteraceae). W świetle współczesnej wiedzy o powiązaniach filogenetycznych w obrębie astrowatych, przyjmowana jest pozycja systematyczna i podział zdefiniowany przez Panero i Funk w 2002, stosowany także przez Angiosperm Phylogeny Website.

  fo-ti - Katakana (jap. かたかな, カタカナ, 片仮名) – jeden z dwóch (kanciasty) japońskich systemów pisma sylabicznego kana. Drugim z nich jest hiragana. Każdemu znakowi katakany odpowiada znak hiragany.

  paeonia lactiflora - Piwonia chińska ((łac.) Paeonia lactiflora) – roślina należąca do rodziny piwoniowatych, pochodząca z terenu Syberii i Chin. Jest popularnym kwiatem wśród Japończyków[potrzebny przypis].

  rehmannia - Rehmania (Rehmannia) – rodzaj roślin z rodziny zarazowatych. Obejmuje 6 lub 9 gatunków. Wszystkie gatunki są endemitami Chin, występującymi w centralnej i wschodniej części tego kraju. Rosną na skałach, urwiskach, także starych murach oraz w lasach. Niektóre gatunki, zwłaszcza rehmania uskrzydlona R. elata, uprawiane są jako rośliny ozdobne. R. glutinosa jest wykorzystywana we współczesnym ziołolecznictwie chińskim jako środek na potencję („naturalna viagra”). Nazwa rodzajowa upamiętnia lekarza z Petersburga – Josepha Rehmanna (1799–1831).

  codonopsis - Dzwonkowiec, kodonopsis, dzwonistęp (Codonopsis Wall.) – rodzaj roślin z rodziny dzwonkowatych. Obejmuje 42, 46 lub 53 gatunki. Różnice w liczbie zaliczanych tu gatunków wiążą się z włączaniem lub wyodrębnianiem roślin z różnych rodzajów, w innych ujęciach przedstawianych jako synonimy (np. Himalocodon, Pankycodon, Pseudocodon). Rośliny te występują w środkowej i wschodniej Azji na obszarze od Himalajów po Japonię i Jawę (24 gatunki są endemitami Chin). Zasiedlają zbiorowiska trawiaste, zaroślowe, widne lasy i miejsca skaliste. Kwiaty zapylane są przez pszczoły, kwitnące w kolorze zielonym – także przez osy. Mimo nieprzyjemnego zapachu liści wiele gatunków z tego rodzaju uprawianych jest jako rośliny ozdobne ze względu na efektowny kształt kwiatów i pnący pokrój. Bulwiaste korzenie niektórych gatunków są wykorzystywane w ziołolecznictwie lub spożywane jako jadalne. Popularne w tradycyjnej medycynie chińskiej są korzenie podgatunku tangszeńskiego dzwonkowca kosmatego C. pilosula subsp. tangshen używane jako afrodyzjak i substytut żeń-szenia. Jadalne korzenie ma m.in. C. lanceolata.

  licorice - Jack White, właśc. John Anthony Gillis (ur. 9 lipca 1975 w Detroit), znany także jako Jack White III – amerykański muzyk, kompozytor, wokalista, autor tekstów i multiinstrumentalista polskiego pochodzenia, a także producent muzyczny oraz okazjonalnie aktor, najbardziej znany jako gitarzysta i wokalista zespołu The White Stripes. W latach 90. White był tymczasowym muzykiem w różnych undergroundowych grupach muzycznych w Detroit, pracując jednocześnie jako tapicer. White stworzył The White Stripes w 1997 roku wraz z Meg White, jego ówczesną żoną. Zespół wydał serię przyjętych z uznaniem albumów a trzeci z nich, White Blood Cells z 2001 roku, wyniósł grupę do statusu międzynarodowej gwiazdy. Jack uplasowany został na 17. miejscu listy stu gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone. Popularność i sukces artystyczny pozwoliły White’owi jako muzykowi solowemu na współpracę z innymi sławnymi muzykami jak Beck, The Rolling Stones, Jeff Beck, Alicia Keys, Bob Dylan czy Loretta Lynn, której album Van Lear Rose z 2004 roku wyprodukował. W 2005 roku White został współzałożycielem rockowej grupy The Raconteurs, natomiast w 2009 roku założył trzeci zespół, The Dead Weather.

  polygala - Krzyżownica (Polygala L.) – rodzaj roślin należący do rodziny krzyżownicowatych. Obejmuje około 900 gatunków występujących na całym świecie z wyjątkiem Nowej Zelandii.

  wallichii - Brahmaea wallichii – gatunek motyla z rodziny Brahmaeidae, pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Czułki tej ćmy przypominają kształtem liść paproci.

  suszony owoc: schizandra chinensis - Cytryniec chiński (Schisandra chinensis (Turcz.) Baill.) – gatunek rośliny z rodziny cytryńcowatych. W stanie naturalnym występuje w górskich lasach i dolinach rzek Dalekiego Wschodu. Głównie w Rosji, Korei, Japonii i Chinach.

  jujube - Kuchnia koreańska – tradycje kulinarne typowe dla mieszkańców Półwyspu Koreańskiego oraz diaspory koreańskiej w różnych krajach. Podobnie jak kuchnie innych krajów Dalekiego Wschodu, opiera się głównie na ryżu i makaronie z dodatkiem towarzyszących dań zwanych banchan, sporządzonych z warzyw, mięsa oraz z soi w różnych postaciach. Za narodowe danie uznawane jest kimchi, pikantna potrawa z kiszonej kapusty lub innych warzyw, spożywana niemal codziennie. Kontrowersje budzi na Zachodzie kwestia jedzenia psów w Korei Południowej, jednak spożywanie psiego mięsa wydaje się być tam ograniczone do stosunkowo wąskiego grona starszych mężczyzn cierpiących na impotencję i wierzących w mity związane z ponoć leczniczymi właściwościami psiego mięsa.

  poria - Błyskoporek podkorowy (Inonotus obliquus (Ach. ex Pers.) Pilát ) – gatunek grzybów z rodziny szczeciniakowatych (Hymenochaetaceae).

  kłącza imbiru - Imbir lekarski (Zingiber officinale Rosc.) – gatunek rośliny uprawnej z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). W stanie dzikim obecnie nie występuje. Pochodzi prawdopodobnie z Melanezji.

  tangerine peel - Dieter Dierks (ur. 9 lutego 1943 w Pulheim) – niemiecki producent muzyczny. Współpracował m.in. z zespołem Scorpions (1975-1990). Właściciel wytwórni muzycznej Dierks Studios zlokalizowanej niedaleko Kolonii. Pracował z takimi zespołami i wykonawcami jak m.in.:

  młoda pszenica - Liczba wszystkich, udokumentowanych egipskich hieroglifów w różnych okresach Starożytnego Egiptu wynosiła od kilkunastu setek w Średnim Państwie do kilku tysięcy w okresie grecko-rzymskim. Łącznie udokumentowano ich ok. 6 tysięcy. Najbardziej funkcjonalną listą egipskich hieroglifów jest lista Gardinera (opublikowana w 1927, 1950 i 1957 r.) zawierająca 763 hieroglify w 26 kategoriach. Inny niemiecki egiptolog, Georg Möller, stworzył bardziej rozszerzoną listę, zorganizowaną zgodnie z epokami historycznymi (opublikowaną w 1927 i 1936 r.). Dla potrzeb systemów komputerowych stworzono czcionkę blokową Unicode Egyptian Hierogliphs (Unicode version 5.2, 2009) zawierającą 1071 znaków opartą o listę Gardinera. Od 2006 r. funkcjonuje również propozycja lingwisty Michała Eversona rozszerzająca standard Unicode o listę Möllera. Zobacz także listy hieroglifów: jednoliterowe dwuliterowe trzyliterowe określniki i ideogramy

  młody owies - Kuchnia holenderska – narodowa kuchnia Holendrów. Oferuje proste, pożywne, oszczędne i zdrowe potrawy. Podstawowymi składnikami większości współczesnych tradycyjnych dań obiadowych są: ziemniaki, warzywa i mięso, ugotowane osobno lub łącznie w postaci stamppotu – potrawy charakterystycznej dla kuchni holenderskiej, występującej w wielu wariantach, do której często podawana jest kiełbasa rookworst. W dalszym ciągu to „kulinarne trio” stoi 3 do 4 razy w tygodniu na stole, a w przypadku starszych generacji 5 do 6 razy w tygodniu. Większość Holendrów spożywa ciepły posiłek wspólnie z rodziną w domu około godziny 6 wieczorem. Lista tradycyjnych potraw obejmuje między innymi: zupę grochową erwtensoep, zupę z brązowej fasolki bruine bonensoep, hutspot, hachee, kotlet mielony gehaktbal polany sosem jus, uitsmijter, poffertjes i pannenkoeken. W tradycyjnym menu goszczą też ryby. Na ulicy od końca maja do początku lipca można kupić tradycyjną zakąskę – wypatroszonego solonego śledzia z cebulką pokrojoną w kostkę tzw. Hollandse Nieuwe lub maatjesharing. Kuchnia holenderska słynie z serów żółtych, które wyrabiano już p.n.e. Ze względu na uwarunkowania historyczne – byłe kolonie – kuchnia Holendrów uległa wpływom innych kuchni, głównie wpływowi kuchni indonezyjskiej. Zaś z drugiej strony osadnicy holenderscy wywarli wpływ na rozwój kuchni w Ameryce Północnej. Ważną rolę w kuchni już od XVII wieku odgrywają przyprawy korzenne, które wchodzą w skład tradycyjnych ciasteczek (speculaas, pepernootjes i kruidnoten) oraz piernika śniadaniowego ontbijtkoek, a także dodają smaku ugotowanym warzywom (czerwona kapusta z goździkami, kalafior z gałką muszkatołową czy mus jabłkowy z cynamonem). W ostatnim dniu roku masowo jedzone są oliebollen, zaś na Dzień Króla ciastko tompoes z glazurą w narodowym kolorze, czyli pomarańczowym. Ulubionymi cukierkami są czarne dropjes z lukrecji. Na rynku dostępny jest szeroki asortyment półproduktów spożywczych oraz gotowe posiłki kant-en-klaar wymagające jedynie podgrzania. Coraz częściej w domowym menu, obok potraw tradycyjnych, goszczą potrawy pochodzące z kuchni chińskiej, włoskiej, hiszpańskiej i tureckiej. Aby zjeść coś na szybko Holendrzy mają do wyboru nie tylko międzynarodowe bary szybkiej obsługi, ale mogą także skorzystać z rodzimych snack barów, oferujących unikalny asortyment przekąsek smażonych na głębokim oleju, które są serwowane razem z frytkami lub w bułeczce.

  natka pietruszki - Mizeria – sałatka z zielonych ogórków (potartych lub pokrojonych w plasterki). Najczęściej występuje z dodatkiem cebuli i śmietany, kefiru, jogurtu lub zsiadłego mleka, choć bywają także wersje z olejem i pieprzem lub z sokiem z cytryny i cukrem. Do mizerii bywają także dodawane: pomidor, koperek, szczypiorek, mięta lub natka pietruszki.

  szpinak - Szpinak (Spinacia L.) – rodzaj roślin z rodziny szarłatowatych (dawniej w komosowatych) obejmujący trzy gatunki, pochodzące ze środkowo-zachodniej Azji. Spośród nich szeroko znanym, cenionym jako roślina warzywna i uprawianym na całym niemal świecie jest szpinak warzywny (Spinacia oleracea L.), zarazem gatunek typowy rodzaju.

  kapusta włoska - Kapusta warzywna włoska, zwana też w skrócie kapustą włoską (Brassica oleracea L. var. sabauda L. – odmiana kapusty warzywnej). Jest to roślina dwuletnia należąca do rodziny kapustowatych. Nie występuje w stanie dzikim, jedynie w uprawie.

  suszony ekstrakt z: pokrzywa - Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) – gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a zawleczona została także na inne obszary i kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz bardzo często, jako gatunek synantropijny, na żyznych siedliskach ruderalnych. Pokrzywa zwyczajna jest użytkowana na wiele sposobów – jest rośliną leczniczą i kosmetyczną, jadalną i paszową, dostarcza także włókien, barwnika i jest użytkowana w ogrodnictwie. Pokrzywa odgrywa też rolę w ludzkiej kulturze duchowej. Z powodu obecności kłująco-parzących włosków powoduje bolesne podrażnienia skóry ludzi i zwierząt.

  czerwony kwiat koniczyny - Koniczyna (Trifolium L.) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Obejmuje ok. 250 gatunków. Rośliny te występują naturalnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii. W Polsce rośnie dziko ponad 20 gatunków, kilka jest uprawianych. Koniczyny rosną na różnych siedliskach, najczęściej w miejscach skalistych, na klifach i wydmach piaszczystych, w murawach i na stepach. Szereg gatunków pełni ważną rolę w gospodarce rolnej, jako rośliny pastewne rosnące na łąkach i pastwiskach oraz wysiewane w polowych mieszankach pastewnych. Uprawiane na polach są zarówno w celach paszowych, ale też w płodozmianie, ze względu na korzystne oddziaływanie na strukturę i skład gleby.

  liść ginko - Parafia św. Antoniego z Padwy w Chorzowie – parafia rzymskokatolicka w Chorzowie, województwo śląskie. Należy do dekanatu Chorzów Batory w archidiecezji katowickiej.

  korzeń żółty szczaw - Szczaw lancetowaty (Rumex hydrolapathum Huds.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje w Turcji i w Europie. W Polsce dość pospolity na niżu.

  liść dandelion - Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale F.H. Wiggers coll., właśc. Taraxacum sect. Taraxacum) – określenie roślin z rodzaju mniszek, w zależności od ujęcia systematycznego stanowiące nazwę zbiorową drobnych gatunków z sekcji Taraxacum (= Vulgaria, Ruderalia) lub odnoszące się do jednego gatunku występującego na niewielkim obszarze w Skandynawii – T. campylodes. W dominującym znaczeniu są to mniszki z sekcji obfitującej w drobne, apomiktyczne gatunki. W samej Europie opisano ich ponad tysiąc, w tym w Polsce ponad 200, a występują także w Azji i północnej Afryce. Zawleczone zostały na wszystkie inne kontynenty. Poza Europą dane o poszczególnych taksonach są bardzo fragmentaryczne. Rośliny te rosną na siedliskach ruderalnych, na łąkach i murawach, w uprawach i widnych lasach. Są wykorzystywane jako rośliny jadalne, pastewne, miododajne i lecznicze. W uprawach uznawane za chwasty.

  płatki róży - Róża (Rosa L.) – rodzaj krzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae). Znanych jest 150–200 gatunków występujących na półkuli północnej, czasem podaje się nawet dwukrotnie większą liczbę, co wynika z różnego traktowania taksonów. Większość ozdobnych odmian róży rozmnaża się przez okulizację na podkładkach z dzikich róż. Różami zajmuje się nauka rodologia – gałąź botaniki.

  liść rozmarynu - Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liście wyspecjalizowane w fotosyntezie określane są mianem liści zielonych oraz liści listowia. Nierzadko organy te pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.

  pąk goździka - Goździki – nierozkwitłe, wysuszone pąki kwiatowe drzewa goździkowego, służące jako przyprawa. Goździki mają barwę ciemnobrunatną, powstałą w czasie suszenia i odymiania. Smak mają piekący, dzięki olejkowi znajdującemu się w pąkach w ilości 15–20%. Charakterystyczny zapach daje goździkom eugenol. Często spotykane są goździki z Zanzibaru. Obecnie największym producentem goździków jest Tanzania (wyspy Zanzibar i Pemba), następne miejsca zajmują Indonezja, Madagaskar, Sri Lanka, Kenia, Komory i Seszele. Goździki są używane jako przyprawa do kompotów, konfitur, marynat i wyrobów cukierniczych.

  liść szałwii - Szałwia wieszcza (Salvia divinorum) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.). Nazywany jest także szałwią proroczą, boską szałwią, szałwią czarownika. Występuje endemicznie w Sierra Mazateca w Meksyku na wysokościach 300–1800 m n.p.m.

  słonecznik - Słonecznik (Helianthus L.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Obejmuje ok. 70 gatunków pochodzących głównie z kontynentu północnoamerykańskiego (trzy gatunki występują w Ameryce Południowej). Gatunkiem typowym jest Helianthus annuus L.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)