Vasotropin

Suplement diety Vasotropin został zgłoszony do rejestracji w 2014 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: niacyna, wapń, sód, NOSPEP bioaktywne frakcje peptydowe, Vasotropin zastrzeżona mieszanka (mleczan wapnia, glicerofosforan sodu, burak zwyczajny Beta vulgaris – części naziemne, pterostilben. Jego obecny status rejestracji: 0. Producentem tego suplementu diety jest firma Gaspari Nutrition Inc., USA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: niacyna, wapń, sód, NOSPEP bioaktywne frakcje peptydowe, Vasotropin zastrzeżona mieszanka (mleczan wapnia, glicerofosforan sodu, burak zwyczajny Beta vulgaris - części naziemne, pterostilben
  Forma: proszek
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: UWAGA! Nieznany status
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Gaspari Nutrition Inc., USA
  Rejestrujący: SFD S.A., Opole
  Dodatkowe informacje: firma zrezygnowała z wprowadzania do obrotu
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  niacyna - Witamina B3 (witamina PP) – wspólna nazwa na określenie dwóch związków: kwasu nikotynowego (niacyny, czyli kwasu 3-pirydynokarboksylowego, pochodnej pirydyny) i jego amidu (nikotynamidu), które dla człowieka są witaminą. Witamina B3 Niacyna jest znana również jako czynnik przeciwpelagryczny, stąd niekiedy nazywa się ją również witaminą PP. Może być ona, w przeciwieństwie do innych witamin z grupy B, produkowana w organizmie z podstawowego aminokwasu, tryptofanu. Są to jednak niewielkie ilości i jej najważniejszym źródłem powinno być pożywienie. Należy również pamiętać, że tryptofan należy do aminokwasów egzogennych, czyli takich, które nie mogą być syntetyzowane w organizmie, lecz muszą zostać dostarczone w pożywieniu.

  wapń - Wapń (Ca, łac. calcium; nazwa ta pochodzi od łacińskiego rzeczownika calx – wapno, co oznacza więc „metal z wapna”) – pierwiastek chemiczny z grupy berylowców (metali ziem alkalicznych) w układzie okresowym.

  sód - Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+. Jedyny stabilny izotop sodu to 23Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl). Po raz pierwszy sód wyizolował Humphry Davy w 1807 r. przez elektrolizę wodorotlenku sodu. Spośród wielu innych użytecznych związków sodu wodorotlenek sodu (ług) stosuje się w procesie wytwarzania mydła, a chlorek sodu (sól spożywcza) jest stosowany jako środek do odladzania oraz jako składnik odżywczy dla ludzi i zwierząt. Sód jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów wszystkich zwierząt oraz niektórych roślin.

  glicerofosforan sodu - Wodorowęglan sodu (soda oczyszczona, E500b), NaHCO3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy wodorowęglanów, wodorosól kwasu węglowego i sodu.

  burak zwyczajny beta vulgaris - Burak zwyczajny (Beta vulgaris L.) – gatunek w różnych systemach klasyfikacyjnych zaliczany do rodziny komosowatych lub szarłatowatych. Wszystkie znane odmiany buraka pochodzą od buraka dzikiego, który rośnie do dzisiaj na Bliskim Wschodzie, między wybrzeżami Morza Śródziemnego i Czarnego, w okolicach Morza Kaspijskiego i w Indiach. W Polsce pospolita roślina uprawna.

  części naziemne - Telewizja naziemna – telewizja wykorzystująca do emisji programów nadajniki znajdujące się na powierzchni Ziemi, umieszczone najczęściej na wzniesieniach lub wysokich budynkach dla zapewnienia pokrycia sygnałem możliwie dużego obszaru. Dotychczas telewizja naziemna nadawana była wyłącznie w sposób analogowy. Obecnie w wielu krajach przeprowadzany jest proces cyfryzacji telewizji naziemnej, czyli zastępowania telewizji naziemnej analogowej telewizją cyfrową. Od 2006 roku naziemny sygnał analogowy jest wyłączany w krajach europejskich. Od 2015 roku żaden kraj w Europie już nie nadaje swojego programu za pomocą analogowej telewizji naziemnej. W Polsce naziemny sygnał analogowy został całkowicie wyłączony 23 lipca 2013 roku. Zgodnie z ustawą o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej wyłączenie naziemnej telewizji analogowej miało nastąpić do 31 lipca 2013/2015. Pierwsza w Europie naziemna telewizja cyfrowa rozpoczęła pracę w 1998 roku w Wielkiej Brytanii.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)