BAI HE GU JIN PIAN

Suplement diety BAI HE GU JIN PIAN zawiera w składzie: skrobia ziemniaczana, rozwar wielkokwiatowy, trędownik ningpo, lukrecja uralska, biała piwonia, arcydzięgiel chiński, szachownica, lilia, konwalnik japoński, remania kleista, remania kleista preparowana. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2016. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd., oraz zgłoszony do rejestracji przez c.m.c. Arkadiusz Curzytek.

• Informacje o suplemencie

  Skład: skrobia ziemniaczana, rozwar wielkokwiatowy, trędownik ningpo, lukrecja uralska, biała piwonia, arcydzięgiel chiński, szachownica, lilia, konwalnik japoński, remania kleista, remania kleista preparowana
  Forma: TABLETKI
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd.
  Rejestrujący: c.m.c. Arkadiusz Curzytek
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  skrobia ziemniaczana - Mąka ziemniaczana, mączka ziemniaczana, skrobia ziemniaczana – produkt uzyskiwany z bulw pędowych ziemniaków. Zawiera około 84% skrobi (pozostałość stanowi woda), co jest zależne o wilgotności względnej powietrza. Mąka ziemniaczana ma postać sypkiego, matowego proszku o barwie czysto białej, bez obcych zapachów i posmaków. Proszek ten, ściśnięty w dłoni, charakterystycznie chrzęści. Skrobia ziemniaczana naturalnie nie zawiera glutenu istnieje jednak możliwość skażenia krzyżowego glutenem podczas nieprawidłowego transportu i przechowywania np. w sklepie. Stosowana w przemyśle ze względu na właściwości zagęszczające.

  rozwar wielkokwiatowy - Rozwar wielkokwiatowy (Platycodon grandiflorus) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny dzwonkowatych. Należy do monotypowego rodzaju Platycodon. Występuje w stanie dzikim w Azji wschodniej (od Chin, poprzez południowo-wschodnią Syberię, Daleki Wschód Rosji, Półwysep Koreański po Japonię. Poza tym rozprzestrzeniony w uprawie; uprawiany także w Polsce.

  biała piwonia - Piwonia (Paeonia L.) – jedyny rodzaj należący do rodziny piwoniowatych (Paeoniaceae). Należą do niego ok. 33 gatunki. Pochodzą głównie z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie, jedynie 2 gatunki pochodzą z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Gatunkiem typowym jest Paeonia officinalis L..

  szachownica - Szachownica – w szachach klasycznych i warcabach kwadratowa 64-polowa plansza, składająca się z 8 poziomych rzędów i 8 pionowych kolumn (rzędy i kolumny nazywane są również liniami). Pola te są przemiennie jasne i ciemne (dla ujednolicenia nazywane kolorem białym i czarnym). Każda linia pól w pionie oznaczona jest w notacji algebraicznej literą (od a do h), natomiast liniom pól w poziomie przyporządkowane są cyfry (od 1 do 8). Dzięki temu każde pole ma swoją współrzędną i może być w łatwy sposób zlokalizowane. Pole a1 jest koloru czarnego i znajduje się zawsze w lewym dolnym rogu szachownicy (dla zawodnika grającego białymi bierkami). Standardowy wymiar szachownicy wynosi ok. 50 × 50 cm. Oprócz linii pionowych i poziomych na szachownicy istnieją również diagonale (przekątne), które tworzą pola jednego koloru stykające się narożnikami (np. diagonala a1-h8). Pierwsza i ósma linia nazywane są liniami przemiany, natomiast cztery środkowe pola d4, e4, d5 i e5 tworzą centrum szachownicy. Współcześnie stosowana szachownica ukształtowała się dopiero na przełomie XIII i XIV wieku. Wcześniej używane szachownice (np. w szachach indyjskich, perskich lub arabskich) miały pola jednobarwne, zresztą w niektórych dzisiejszych odmianach szachów (np. japońskich) pola również są jednego koloru. W szachach chińskich i koreańskich jest podobnie, z tym że w odmianach tych figury poruszają się nie po polach, ale po pionowych i poziomych liniach przecinających szachownicę. Szachownice do gry w szachy lub warcaby wykonane są najczęściej z drewna, kartonu bądź tworzywa sztucznego. Poza tablicami turniejowymi, których najważniejszą cechą jest trwałość i funkcjonalność, wytwarza się także szachownice (i bierki) artystyczne, m.in. z metalu, masy perłowej, ceramiki, kryształu, szkła, bursztynu lub marmuru. Oprócz klasycznej 64-polowej szachownicy można również spotkać tablice o innym kształcie i liczbie pól, np. w szachach heksagonalnych szachownica składa się z 91 sześciokątnych pól w trzech kolorach, a szachy Capablanki rozgrywane są na szachownicy 80- lub 100-polowej. Sama szachownica, dzięki swoim geometrycznym i matematycznym właściwościom, służy nie tylko do gry w szachy, ale wykorzystywana jest także we wszelakich zadaniach i łamigłówkach, jak i w innych grach (np. warcaby, warcaby polskie). Z szachownicą związana jest również legenda o podwajaniu ziaren, w której hinduski władca Scheram (ew. Shehram), chcąc wynagrodzić mędrca Sessę (ew. Sissę) za wynalezienie przez niego gry w szachy, zgadza się na spełnienie jego życzenia. Życzenie to, z pozoru błahe i niepoważne, a polegające na podwajaniu liczby ziaren na każdym kolejnym polu szachownicy, okazuje się nie do spełnienia, gdyż liczba ta, będąca sumą szeregu złożonego z liczby 2 z kolejnymi potęgami od 0 do 63 (tj. 1, 21, 22, 23, 24, ... ,263), wynosi 18 446 744 073 709 551 615 (czyli ponad 18 trylionów) i odpowiada ok. ośmiokrotnej ilości zboża zebranego z powierzchni całej kuli ziemskiej. Legenda, choć nie ma bezpośredniego związku z grą w szachy, ukazuje tkwiące w nich matematyczne możliwości i jest doskonałym przykładem na ich złożoność.

  lilia - Lilia – imię żeńskie lilia (fleur-de-lis) – figura heraldyczna lilia – rodzaj roślin z rodziny liliowatych lilia (lilijka) – symbol skautingu i harcerstwa

  konwalnik japoński - Konwalnik, wężobród (Ophiopogon Ker-Gawler) – rodzaj roślin z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). Należy do niego ok. 54, 65 lub 67 gatunków. Rośliny te występują w Azji w klimacie tropikalnym, subtropikalnym i umiarkowanym ciepłym, z centrum zróżnicowania w Chinach, gdzie jest ich 47 gatunków, z czego 38 to endemity. Zasięg rodzaju obejmuje Pakistan na zachodzie, dalej na wschód: Indie, Indochiny, Malezję, a na północy sięga po Japonię. W naturze rosną zwykle w cienistych zaroślach i lasach oraz nad strumieniami. W tropikach w niższych położeniach rośliny te zwykle nie kwitną. Popularne rośliny ozdobne, sadzone jako mało wymagające i szybko lub wolno rozrastające się rośliny okrywowe, pokrywające powierzchnię ziemi kępami wąskich, podobnych do traw liści. Rozpowszechnione w uprawie, także w licznych odmianach, są takie gatunki jak: konwalnik japoński O. japonicus, konwalnik płaskopędowy O. planiscapus i konwalnik jaburan O. jaburan. W strefie umiarkowanej bywają uprawiane, przy czym względnie najbardziej mrozoodporny jest konwalnik płaskopędowy (6 strefa mrozoodporności), w strefie 7 może rosnąć konwalnik jaburan, a japoński od strefy 8. Rośliny te są tolerancyjne względem warunków świetlnych, ale wymagają gleby wilgotnej i przepuszczalnej. Starsze rośliny dobrze znoszą okresy suszy. Niektóre gatunki (np. konwalnik japoński) bywają uprawiane jako rośliny wodne i mimo że dość długo mogą utrzymywać się w akwariach, to lepiej czują się w paludarium lub wilgotnym terrarium. Bulwiaste korzenie roślin z tego rodzaju są jadalne. Konwalnik japoński jest także rośliną leczniczą. Jego korzenie w medycynie chińskiej uchodzą za afrodyzjak, mają wspierać płodność i laktację oraz działać odmładzająco.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)