Cellusite TM

Cellusite TM to suplement diety w formie tabletka. W skład tego suplementu diety wchodzą: wyciąg z kory wierzby białej, mniszek lekarski, algi morskie, ocet jabłkowy, kwercetyna, łopian, ruszczyk kolczasty, potas, wyciąg z nasion guarany, lecytyna, płatki róży, drapacz lekarski, dimetylglicyna, buchu (Agathosma betulina), perz, hortensja, mącznica lekarska, owoce jałowca. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2009 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Cellusite TM został wyprodukowany przez HealthAid House®Ltd. Wlk. Brytania, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Statestrong Polska Sp. z o.o. Czosnków.

• Informacje o suplemencie

  Skład: wyciąg z kory wierzby białej, mniszek lekarski, algi morskie, ocet jabłkowy, kwercetyna, łopian, ruszczyk kolczasty, potas, wyciąg z nasion guarany, lecytyna, płatki róży, drapacz lekarski, dimetylglicyna, buchu (Agathosma betulina), perz, hortensja, mącznica lekarska, owoce jałowca
  Forma: tabletka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2009
  Producent: HealthAid House®Ltd. Wlk. Brytania
  Rejestrujący: Statestrong Polska Sp. z o.o. Czosnków
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  wyciąg z kory wierzby białej - Historia aspiryny, czyli kwasu acetylosalicylowego (ASA), i jej użycie w celach medycznych sięga czasów starożytnych, choć substancja ta w czystej postaci produkowana i sprzedawana jest od 1899 roku. Informacje o lekach sporządzanych z kory wierzby i innych roślin bogatych w salicylany pojawiały się już na papirusach spisywanych w czasach egipskich faraonów w II wieku p.n.e. Około roku 400 p.n.e. Hipokrates pisał o stosowaniu herbaty z roślin zawierających salicylany w celu obniżania gorączki, salicylanów używano również w medycynie wschodu, w czasach antycznych i średniowieczu. Lecznicze właściwości ekstraktu z kory wierzby, takie jak obniżanie gorączki oraz działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, doceniono w połowie XVIII wieku. Lewis i Clark używali rzekomo naparu z kory wierzby w latach 1803–1806 jako remedium na gorączkę występującą u uczestników słynnej ekspedycji. Już na początku XIX wieku farmaceuci eksperymentowali i przepisywali pacjentom przeróżne środki podobne do kwasu salicylowego, składnika aktywnego zawartego w ekstrakcie z kory wierzby. W 1853 chemik Charles Frédéric Gerhardt po raz pierwszy wytworzył kwas acetylosalicylowy poprzez wymieszanie chlorku acetylu z salicylanem sodu; w drugiej połowie XIX wieku inni chemicy ustalili strukturę chemiczną tego związku i opracowali skuteczniejszą i wydajniejszą metodę syntezy. W 1897 naukowcy z przedsiębiorstwa farmaceutyczno-chemicznego Bayer rozpoczęli badania nad kwasem acetylosalicylowym, jako mniej drażniącym zamiennikiem dla typowych leków zawierających salicylany. W 1899 lek miał już nazwę Aspiryna i był sprzedawany przez Bayer na całym świecie. Słowo Aspiryna było raczej nazwą marki stworzonej przez Bayer, aniżeli ogólną nazwą samego leku, jednakże prawa firmy Bayer do marki zostały sprzedane lub w wielu krajach utracone. Do rosnącej w pierwszej połowie XX wieku popularności aspiryny przyczyniła się jej skuteczność podczas tak zwanej hiszpanki, czyli pandemii grypy w latach 1918–1919. Opłacalność produkcji aspiryny doprowadziła do zaciekłej rywalizacji i namnażania się podobnych produktów i marek. Część zgonów zanotowanych podczas pandemii z 1918 miała prawdopodobnie związek z zatruciem aspiryną. Popularność aspiryny spadła po opracowaniu paracetamolu w 1956 oraz ibuprofenu w 1962. W latach 60. i 70. XX wieku naukowcy tacy jak John Vane odkrywali podstawowe mechanizmy działania i efektów aspiryny. Badania kliniczne przeprowadzone od lat 60. do 80. wykazały efektywność aspiryny jako substancji przeciwzakrzepowej. Sprzedaż aspiryny ponownie wzrastała w ostatnich dekadach XX wieku i nadal utrzymuje się na wysokim poziomie; lek ten jest środkiem powszechnie stosowanym w celu zapobiegania atakom serca i udarom.

  mniszek lekarski - Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale F.H. Wiggers coll., właśc. Taraxacum sect. Taraxacum) – określenie roślin z rodzaju mniszek, w zależności od ujęcia systematycznego stanowiące nazwę zbiorową drobnych gatunków z sekcji Taraxacum (= Vulgaria, Ruderalia) lub odnoszące się do jednego gatunku występującego na niewielkim obszarze w Skandynawii – T. campylodes. W dominującym znaczeniu są to mniszki z sekcji obfitującej w drobne, apomiktyczne gatunki. W samej Europie opisano ich ponad tysiąc, w tym w Polsce ponad 200, a występują także w Azji i północnej Afryce. Zawleczone zostały na wszystkie inne kontynenty. Poza Europą dane o poszczególnych taksonach są bardzo fragmentaryczne. Rośliny te rosną na siedliskach ruderalnych, na łąkach i murawach, w uprawach i widnych lasach. Są wykorzystywane jako rośliny jadalne, pastewne, miododajne i lecznicze. W uprawach uznawane za chwasty.

  algi morskie - Żółwie morskie (Cheloniidae) – rodzina żółwi z podrzędu żółwi skrytoszyjnych.

  ocet jabłkowy - Ocet jabłkowy – odmiana octu wytwarzana przez fermentację octową cydru. Znajduje zastosowanie jako przyprawa lub dodatek do potraw oraz jest używany jako naturalny konserwant.

  kwercetyna - Kwercetyna (z łac. quercetum – las dębowy) – organiczny wielopierścieniowy związek aromatyczny pochodzenia roślinnego z grupy flawonoli mający zastosowanie w lecznictwie. Stosowany jest też do barwienia bawełny na kolory brązowoczerwone, pomarańczowe i oliwkowoczarne oraz w analizie chemicznej jako odczynnik.

  łopian - Łopian (Arctium L.) – rodzaj roślin należący do rodziny astrowatych. Liczy 10 gatunków. Występuje w stanie dzikim w umiarkowanych strefach Europy i Azji. W Polsce występują na stanowiskach naturalnych 4 gatunki. Gatunkiem typowym jest Arctium lappa L..

  ruszczyk kolczasty - Myszopłoch kolczasty, ruszczyk kolczasty (Ruscus aculeatus L.) – gatunek zimotrwałej rośliny z rodziny szparagowatych (Asparagaceae), w niektórych systemach w myszopłochowatych (Ruscaceae). Pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i Czarnego, lecz został rozprzestrzeniony w inne regiony jako roślina ogrodowa.

  potas - Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

  lecytyna - Lecytyny (fosfatydylocholiny, E322) – grupa organicznych związków chemicznych zaliczanych do fosfolipidów, w których reszta fosforanowa zestryfikowana jest choliną. W ujęciu żywieniowym nazwa „lecytyna” może obejmować także inne fosfolipidy, np. kefaliny (fosfatydyloetanoloaminy) lub fosfatydyloinozytol.

  płatki róży - Róża (Rosa L.) – rodzaj krzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae). Znanych jest 150–200 gatunków występujących na półkuli północnej, czasem podaje się nawet dwukrotnie większą liczbę, co wynika z różnego traktowania taksonów. Większość ozdobnych odmian róży rozmnaża się przez okulizację na podkładkach z dzikich róż. Różami zajmuje się nauka rodologia – gałąź botaniki.

  drapacz lekarski - Drapacz lekarski, knikus benedyktyński (Cnicus benedictus L.) – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny astrowatych (Asteraceae). Występuje w krajach basenu Morza Śródziemnego. W Polsce jest uprawiany, bardzo rzadko i przejściowo dziczeje.

  perz - Perz (Elymus) – rodzaj roślin należący do rodziny wiechlinowatych. Obejmuje ok. 170 gatunków występujących głównie w strefie klimatu umiarkowanego na obu półkulach, głównie w Azji. Gatunkiem typowym jest Elymus sibiricus L.. W Polsce dziko rosną 4 gatunki, 2 dalsze dziczeją przejściowo z upraw.

  hortensja - Hortensja – imię żeńskie Hortensja (oratorka) – mówczyni w starożytnym Rzymie Hortensja – rodzaj roślin z rodziny hortensjowatych Huta Szkła Gospodarczego HORTENSJA – dawna huta w Piotrkowie Tryb.

  mącznica lekarska - Mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi (L.) Spreng.) – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae).

  owoce jałowca - Jałowiec pospolity (Juniperus communis L.) – gatunek zawsze zielonego krzewu, rzadko niskiego drzewa, należący do rodziny cyprysowatych. Występuje na półkuli północnej od obszaru okołobiegunowego po góry południowej Europy, Azji i Ameryki Północnej. W Polsce jest to gatunek rozpowszechniony. Rośnie na bardzo różnych siedliskach – od bagien, poprzez lasy, po murawy, odłogi i tereny skaliste. Jest to też gatunek bardzo zmienny – euroazjatycka odmiana typowa osiąga do kilkunastu metrów wysokości, podczas gdy pozostałe odmiany płożą się lub podnoszą, osiągając niewielką wysokość. Jałowiec pospolity ma wszechstronne znaczenie użytkowe i odgrywał istotną rolę w kulturze ludzkiej, także jako roślina magiczna. Wykorzystywany jest m.in. jako roślina lecznicza, jadalna (szyszkojagody używane są jako przyprawa), olejkodajna, barwierska. Często uprawiany jest jako krzew ozdobny. W środowisku naturalnym odgrywa istotną rolę biocenotyczną.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)