Formula for Energy

Suplement diety Formula for Energy zawiera w składzie: witamina C, witamina B1, witamina B6, kwas foliowy i ekstrakty z żeń-szenia syberyjskiego, korzenia arktycznego, maczużnika chińskiego, rogu jelenia. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2008. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Omana Group LLC USA, oraz zgłoszony do rejestracji przez PARE Elżbieta Podgórska Opole.

• Informacje o suplemencie

  Skład: witamina C, witamina B1, witamina B6, kwas foliowy i ekstrakty z żeń-szenia syberyjskiego, korzenia arktycznego, maczużnika chińskiego, rogu jelenia
  Forma: tabletki
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2008
  Producent: Omana Group LLC USA
  Rejestrujący: PARE Elżbieta Podgórska Opole
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

  witamina b1 - Witamina B1 (tiamina) – heterocykliczny związek chemiczny, złożony z pierścieni tiazolowego i pirymidynowego, połączonych mostkiem metinowym. Tiaminę wyodrębnił w 1911 roku z otrębów ryżowych Kazimierz Funk. On też zaproponował dla niej i podobnych jej, niezbędnych ludziom do życia, substancji nazwę witamina (związek jest aminą, a Funk zakładał, że podobnych substancji jest więcej (słusznie) i wszystkie są aminami (błędnie)). Wyniki badań i swoje wnioski opublikował początkowo, wskutek niechęci przełożonych, w artykułach przeglądowych On the chemical nature of the substance which cures polyneuritis in birds induced by a diet of polished rice oraz The etiology of the deficiency diseases. Beri-beri, polyneuritis in birds, epidemic dropsy, scurvy, experimental scurvy in animals, infantile scurvy, ship beri-beri, pellagra.

  witamina b6 - Witamina B6 (ATC: A 11 HA 02) – grupa 6 organicznych związków chemicznych, pochodnych pirydyny: pirydoksyny, pirydoksalu i pirydoksaminy oraz ich 5'-fosforanów. Formą aktywną biologicznie jest fosforan pirydoksalu, do którego pozostałe formy są przekształcane enzymatycznie, w wyniku działania kinaz i oksydaz. Niektóre formy witaminy B6 Jest to witamina z grupy B, rozpuszcza się w wodzie i jest prekursorem ważnych koenzymów, które kontrolują przebieg wielu kluczowych reakcji biochemicznych. Stosowanie izoniazydu jest najczęstszą przyczyną niedoboru tej witaminy.

  korzenia arktycznego - Tundra (fiń. tunturi – „łysa góra”) – bezdrzewna formacja roślinna kształtująca się w zimnym klimacie strefy arktycznej i subarktycznej na półkuli północnej Ziemi. Charakteryzuje się występowaniem gleb tundrowych, stale zamarzniętym podglebiem i bardzo niską pokrywą roślinną, zdominowaną przez mchy i porosty. Wyróżnia się cztery podstawowe typy tundry (w kolejności z południa na północ): lasotundra, tundra krzewinkowa, tundra mszysto-porostowa, tundra arktyczna (pustynia polarna). Ze względu na przejściowy charakter skrajnych stref mianem tundry właściwej (prawdziwej) określa się jej postać krzewinkową i mszysto-porostową, czasem też włącza się tundrę arktyczną. Od południa tundra sąsiaduje z lasami borealnymi (tajgą), a od północy z pustyniami lodowymi. Na obszarach górskich wyróżnia się specyficzną tundrę górską, a na półkuli południowej – tundrę subantarktyczną.

  maczużnika chińskiego - Kordyceps chiński, maczużnik chiński (Ophiocordyceps sinensis ) – gatunek grzybów z rodziny Ophiocordycipitaceae.

  rogu jelenia - Głogów jest jednym z najstarszych miast w Polsce. Pierwotnie znajdował się tu gród plemienia Dziadoszan, później na terenie Ostrowa Tumskiego Mieszko I zbudował nowy gród. Do historii przeszła bohaterska obrona grodu przed Niemcami w roku 1109. Spalony w roku 1157 przez Fryderyka I Barbarossę i znów odbudowany, stał się w roku 1180 stolicą księstwa głogowskiego. Lewobrzeżna osada zyskała prawa miejskie w roku 1253. Podczas wojny trzydziestoletniej miasto stało się twierdzą, której istnienie na stulecia zahamowało rozwój miasta. Od roku 1740 Głogów znajdował się w rękach pruskiej gałęzi Hohenzollernów, w czasie wojen napoleońskich kwaterowały tu oddziały Henryka Dąbrowskiego. O burzliwej historii miasta świadczą ocalałe zabytki, z których wiele zostało odbudowanych dopiero wiele lat po II wojnie światowej, zaś część wciąż jest w ruinie. Większość z nich znajduje się na terenie głogowskiego Starego Miasta. W wyniku trwającego prawie siedem tygodni oblężenia w roku 1945, Głogów został w 95% zniszczony. Większość ulic i placów była zawalona gruzem i poprzecinana rowami. Po oczyszczeniu terenu Starego Miasta z gruzów w latach 50., pozostało ono niezagospodarowane, jako że nie ocalały tam żadne budynki mieszkalne. Wiele ruin zostało rozebranych, zaś cegła przeznaczona została na odbudowę Warszawy. W latach 60. uznano, że widok ruin sprawia przygnębiające wrażenie na wjeżdżających do miasta przez ulicę Brama Brzostowska, więc droga wjazdowa obsadzona została topolami. 22 maja 1967 r. podjęto decyzję o odbudowie Zamku Książąt Głogowskich (początkowo miał być trwałą ruiną), która zaczęła się w roku 1971, zaś zakończyła w 1983. W 1970 Stowarzyszenie Architektów Polskich rozpisało konkurs na projekt centrum Głogowa. Projekt, który zdobył pierwszą nagrodę przewidywał zastąpienie staromiejskiej zabudowy zespołem wieżowców, nie został on jednak zrealizowany. W 1982 grupa młodych legnickich architektów przedstawiła nowy projekt odbudowy Starego Miasta, zachowujący dawną siatkę ulic i nawiązujący do przedwojennej zabudowy. 30 czerwca 1983 r. plan zatwierdzony został przez prezydenta Głogowa Mariana Borawskiego. Odgruzowano ulice oraz przystąpiono do prac archeologicznych. W roku 2001 odbudowany został ratusz, zaś rok później wprowadziły się do niego władze miasta. Ciągle trwa odbudowa kolegiaty, w planach jest zaś odbudowa teatru.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)