Go! Slim

Suplement diety Go! Slim został zgłoszony do rejestracji w 2014 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: zielona herbata – liść, winian l-karnityny, gorzka pomarańcza – naowocnia, kofeina bezwodna, imbir lekarski – kłącze, pieprz czarny – owoc, pieprz kajeński – owoc, jod. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Muscle Excellence USA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: zielona herbata - liść, winian l-karnityny, gorzka pomarańcza - naowocnia, kofeina bezwodna, imbir lekarski - kłącze, pieprz czarny - owoc, pieprz kajeński - owoc, jod
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Muscle Excellence USA
  Rejestrujący: Worldwide Holding and Trading Iwona Egner Łódź
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  zielona herbata - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  liść - Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liście wyspecjalizowane w fotosyntezie określane są mianem liści zielonych oraz liści listowia. Nierzadko organy te pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.

  gorzka pomarańcza - Pomarańcza gorzka, pomarańcza kwaśna (Citrus × aurantium L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny rutowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji.

  naowocnia - Rośliny przyprawowe – rośliny i ich części (korzenie, kłącza, cebule, kora, kwiaty, owoce, nasiona) w stanie świeżym, wysuszonym lub po obróbce mechanicznej, stosowane jako przyprawy. Ze względu na specyficzny smak i aromat stosowane są jako dodatki do pożywienia w celu poprawienia smaku, nierzadko przypisuje się im równocześnie działanie lecznicze. Ważniejsze rośliny przyprawowe Owoce baldaszkowatych: biedrzeniec anyż (Pimpinella anisum) – anyż, kminek zwyczajny (Carum carvi) – kminek, kolendra siewna (Coriandrum sativum) – kolendra, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare) – koper włoski, koper ogrodowy (Anethum graveolens) kmin rzymski (Cuminum cyminum) – kmin, kminek rzymski, adżwan (Trachyspermum ammi) – ajowan, selery zwyczajne (Apium graveolens) – owoce selerów.Owoce inne: badian właściwy (Illicium verum) – anyż gwiaździsty, berberys pospolity (Berberis vulgaris), borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea), chmiel zwyczajny (Humulus lupulus), cytrus (Citrus sp.) – naowocnia (egzokarp) zwłaszcza cytryny (C. limon) i pomarańczy (C. sinensis) – skórka cytrynowa i pomarańczowa, dereń jadalny (Cornus mas), granatowiec właściwy (Punica granatum) – granat, jałowiec pospolity (Juniperus communis) – szyszkojagody, tzw. jagody jałowca, jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) – jarzębina, korzennik lekarski (Pimenta dioica) – ziele angielskie, melonowiec właściwy (Carica papaya) – papaja, oliwka europejska (Olea europaea), papryka (Capsicum sp.) – m.in. pieprz cayenne, pieprz czarny (Piper nigrum), pieprz długi (Piper longum), pieprz kubeba (Piper cubeba), pomidor zwyczajny (Lycopersicon esculentum) – keczup, rokitnik zwyczajny (Hippophaë rhamnoides), róża dzika (Rosa canina), sumak garbarski (Rhus coriaria), wanilia płaskolistna (Vanilla planifolia) – wanilia, laski wanilii, wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) – owoce wawrzynu, winorośl właściwa (Vitis vinifera) – wino, rodzynki. Nasiona: czarnuszka siewna (Nigella sativa) – czarnuszka, czarny kminek, gorczyca biała (Sinapis alba), gorczyca biała gardalska (Sinapis alba subsp. dissecta) – gorczyca gardalska, kapusta czarna (Brassica nigra) – gorczyca czarna, kapusta sitowata (Brassica juncea) – gorczyca sarepska, gorczyca brunatna, gorczyca chińska, kardamon malabarski (Elettaria cardamomum) – kardamon zielony, kakaowiec właściwy (Theobroma cacao) – kakao, kawa arabska (Coffea arabica), kola zaostrzona (Cola acuminata), kozieradka pospolita (Trigonella foenum-graecum) – kozieradka, mak lekarski (Papaver somniferum), migdałowiec pospolity (Amygdalus communis) – migdały, marcepan muszkatołowiec korzenny (Myristica fragrans) – kwiat muszkatołowy (macis, osnówka nasion), gałka muszkatołowa, rokietta siewna (Eruca vesicaria subsp. sativa) – rukola, gorczyca perska, sezam indyjski (Sesamum indicum) – sezam, soja warzywna (Glycine max) – sos sojowy. Kwiaty: bez czarny (Sambucus nigra), czapetka pachnąca, goździkowiec korzenny (Syzygium aromaticum) – goździki, kapary cierniste, kapar ciernisty (Capparis spinosa) – kapary, ketmia szczawiowa (Hibiscus sabdariffa), szafran uprawny (Crocus sativus) – szafran. Kłącza i korzenie: alpinia lekarska (Alpinia officinarum) – kałgan, chrzan pospolity (Armoracia rusticana), cykoria podróżnik (Cichorium intybus), dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica), imbir lekarski (Zingiber officinale) – imbir, Kaempferia galanga – kentior, lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – lukrecja, ostryż długi (Curcuma longa) – kurkuma, szafran indyjski, pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa) – pasternak, rzodkiewka (Raphanus sativus var. sativus), tatarak zwyczajny (Acorus calamus) – tatarak, zapaliczka cuchnąca (Ferula assa-foetida) – asafetyda.Cebule: cebula zwyczajna (Allium cepa) – cebula, czosnek askaloński (Allium ascalonicum) – szalotka, czosnek dęty (Allium fistulosum) – siedmiolatka, czosnek szczypiorek (Allium schoenoprasum) – szczypiorek, czosnek pospolity (Allium sativum) – czosnek, por (Allium ampeloprasum). Kora: cynamonowiec cejloński (Cinnamomum verum) – cynamon cejloński, cynamon seszelski, cynamonowiec wonny, kasja (Cinnamomum cassia) – cynamon chiński, cynamonowiec Burmana (Cinnamomun burmanii) – cynamon Padang, cynamon jawajski, Cinnamomum loureiroi – cynamon sajgoński. Liście i zioła: bazylia pospolita (Ocimium basilicum) – bazylia, Bergera koenigii – liście curry, biedrzeniec mniejszy (Pimpinella saxifraga), bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea), bylica draganek (Artemisia dracunculus) – estragon, bylica piołun (Artemisia absynthium) – piołun, bylica boże drzewko (Artemisia abrotanum), bylica pospolita (Artemisia vulgaria), cząber ogrodowy (Satureia hortensis) – cząber, cząber górski (Satureja montana) – cząber włoski, cząber zimowy, czubrica, hyzop lekarski (Hyssopus officinalis) – hyzop, koper ogrodowy (Anethum graveolens) – koper, koperek, krwiściąg mniejszy (Sanguisorba minor), lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) – lawenda, lebiodka majeranek, majeranek ogrodowy (Origanum majorana) – majeranek, lebiodka kreteńska (Origanum onites) – chmiel hiszpański, majeranek dziki, lebiodka pospolita (Origanum vulgare) – oregano (zwłaszcza O. vulgare subsp. viridulum), majeranek dziki, Lippia graveolens – oregano meksykańskie, lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) – lubczyk, maggi, macierzanka tymianek (Thymus vulgaris) – tymianek, Thymus zygis – tymianek hiszpański, Thymus saturejoides – tymianek saturejski, Thymus mastichina – tymianek mastix, marchewnik anyżowy (Myrrhis odorata), melisa lekarska (Melissa officinalis), mięta zielona (Mentha spicata), mięta pieprzowa (Mentha piperita), mirt zwyczajny (Myrtus communis), ogórecznik lekarski (Borago officinalis), palczatka cytrynowa (Cymbopogon citratus) – trawa cytrynowa, pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum) – pietruszka, pieprzyca siewna (Lepidium sativum) – rzeżucha, pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica), portulaka pospolita (Portulaca oleracea), przytulia wonna (Galium odoratum), roszponka warzywna (Valerianella locusta), rozmaryn lekarski (Rosmarinus officinalis) – rozmaryn, rukiew wodna (Nasturtium officinale), ruta zwyczajna (Ruta graveolens), selery zwyczajne (Apium graveolens) – selery, szałwia lekarska (Salvia officinalis), szałwia muszkatołowa (Salvia sclarea), szczaw zwyczajny (Rumex acetosa) trybula ogrodowa (Anthriscus cerefolium) – trybula, wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) - liście bobkowe, liście laurowe, wrotycz balsamiczny (Tanacetum balsamita), wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare).

  kofeina bezwodna - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  imbir lekarski - Imbir lekarski (Zingiber officinale Rosc.) – gatunek rośliny uprawnej z rodziny imbirowatych (Zingiberaceae). W stanie dzikim obecnie nie występuje. Pochodzi prawdopodobnie z Melanezji.

  kłącze - Kłącze (łac. rhizoma, ang. rhizome) – u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, spełniający funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego. Stanowi rosnącą pod ziemią (lub pod wodą u roślin wodnych) przekształconą łodygę, często o skróconych międzywęźlach. Zredukowane liście wykształcają się w formie łusek. Z węzłów kłącza wyrastają korzenie przybyszowe i pąki boczne, z których rozwijają się pędy nadziemne. Wzrost kłącza na długość odbywa się przez rozwój szczytowego pączka. Kłącze może być, podobnie jak łodyga pojedyncze lub rozgałęzione. Nie posiada ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy. Kłącza tworzą głównie byliny i zazwyczaj rosną równolegle do powierzchni podłoża, czasami skośnie. Rośliny posiadające kłącza zaliczane są do geofitów ryzomowych. Jest to najliczniejsza w gatunki grupa geofitów. Roślinami, które mają kłącze, są m.in.: szparag, konwalia, perz właściwy. Kłącze służy roślinom także do rozmnażania wegetatywnego. Z każdego jego fragmentu, w którym znajduje się przynajmniej jeden węzeł z pąkiem, może wyrosnąć nowa roślina. Z tego powodu chwasty kłączowe należą do trudnych do zwalczenia.

  pieprz czarny - Pieprz czarny (Piper nigrum L.) – gatunek rośliny z rodziny pieprzowatych. Wywodzi się z południowo-wschodnich Indii, jest uprawiany w wielu krajach strefy tropikalnej. Pieprz czarny uprawiany jest jako roślina użytkowa w tropikalnych rejonach o klimacie gorącym i wilgotnym. Uprawia się go dla owoców (pestkowców), z których otrzymuje się znany pieprz przyprawowy. Znany jest także od dawna jako roślina pokojowa.

  owoc - Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie. Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas). Budowa owoców stanowi adaptację do różnych form rozsiewania. Owoce mięsiste mogą być roznoszone przez zwierzęta, dla których stanowią pokarm (zoochoria), owoce suche rozprzestrzeniane są m.in. przez wiatr (anemochoria), wodę (hydrochoria) lub zwierzęta. Owocami jako rodzajem pożywienia określane są części roślin o grubej warstwie miąższu i przyjemnym, zwykle słodkim smaku i zapachu. Owoce stanowią istotną część pożywienia dla ludzi i wielu zwierząt.

  pieprz kajeński - Pieprz cayenne, papryka cayenne, pieprz kajeński, papryka kajeńska – bardzo ostra przyprawa wyrabiana z papryki rocznej, odmiany Cayenne (kuzynki meksykańskiej papryczki jalapeño). Owoce tej rośliny są najczęściej suszone, a następnie mielone i w takiej postaci konfekcjonowane do sprzedaży detalicznej. Przyprawę tę stosuje się do zapiekanek, dań z jaj, makaronów, drobiu i sosów, a nawet czekolady pitnej. Nazwa rośliny wywodzi się ze słowa quiínia, oznaczającego w języku tupi ostrą paprykę. Pochodzi od niej (a nie odwrotnie) nazwa stolicy Gujany Francuskiej – Kajenny (fr. Cayenne) – nadana przez Europejczyków, którzy błędnie skojarzyli ten region z występowaniem papryki cayenne.

  jod - Jod (I, łac. iodum) – pierwiastek chemiczny z grupy 17 – fluorowców. Nazwa pochodzi od stgr. ἰοειδής ioeides – fioletowy. W naturze występuje tylko jeden trwały izotop 127I, izotopy promieniotwórcze: 123I, 125I, 129I, 131I.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)