Hair Loss S.O.S., Hair Re-Growth for Man

Suplement diety Hair Loss S.O.S., Hair Re-Growth for Man został zgłoszony do rejestracji w 2009 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Beta Sitosterol, Stigmasterol, ekstrakty suche z: Palmy Sabałowej, pestek dyni, liści herbaty zielonej, drewna Muira Puama, żeń-szenia Syberyjskiego, liści i korzenia pokrzywy zwyczajnej, liści mącznicy, glukonian cynku, glukonian magnezu, witamina B3, biotyna, witamina B12. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Bio-Trends Polska Sp. z o.o. Spółka Komandytowo-Akcyjna Czudec.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Beta Sitosterol, Stigmasterol, ekstrakty suche z: Palmy Sabałowej, pestek dyni, liści herbaty zielonej, drewna Muira Puama, żeń-szenia Syberyjskiego, liści i korzenia pokrzywy zwyczajnej, liści mącznicy, glukonian cynku, glukonian magnezu, witamina B3, biotyna, witamina B12
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2009
  Producent: Bio-Trends Polska Sp. z o.o. Spółka Komandytowo-Akcyjna Czudec
  Rejestrujący: Bio-Trends Polska Sp. z o.o. Spółka Komandytowo-Akcyjna Czudec
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  beta sitosterol - Kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium (L.) Moench) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych. Rośnie dziko w większości krajów Europy oraz na Syberii (obszary: Ałtaj, Krasnojarsk, Nowosybirsk, Omsk). W Polsce jest dość pospolity.

  stigmasterol - Olej z czarnuszki – olej otrzymywany z tłoczenia nasion czarnuszki siewnej (Nigella sativa). Lekko gorzkawy w smaku, o intensywnym, korzennym zapachu, w kolorze miodowym do ciemnobrązowego. Olej działa jako przeciwutleniacz, który stabilizuje i chroni nienasycone kwasy tłuszczowe i fosfolipidy wchodzące w skład błon komórkowych przed uszkodzeniem ze strony wolnych rodników.

  pestek dyni - Olej z pestek dyni – tłoczone na zimno nieprażone pestki dyni (Cucurbita Pepo) dają ciemnozielono-brązowy olej roślinny o orzechowym zapachu i smaku. Tłuszcze zawarte w pestkach dyni zaliczają się do pełnowartościowych tłuszczów roślinnych. Około 80% kwasów tłuszczowych to kwasy nienasycone, z czego 50-60% to wielokrotnie nienasycone. Kwasy nienasycone są niezbędne dla organizmu, są niezbędnym elementem do budowy witaminy D, hormonów, a także ścianek komórkowych. Kwasy tłuszczowe spełniają funkcję transportową enzymatycznych reakcji. Olej z pestek dyni jest lekkostrawny ze względu na kombinację kwasów tłuszczowych nienasyconych. Pochodzenie:: Styria, Ameryka Południowa i Północna Skład:: zawiera kwas linolowy i oleinowy (razem ok. 70-80%), 10-25% kwasu palmitynowego, do 2% innych kwasów tłuszczowych, witaminy: E, B1, B2, B6, dużą ilość witaminy A, C i D, bogaty w beta-karoten, potas, selen i cynk. Zawiera również takie substancje odżywcze jak: fitosterole, skwalen, fitosteryny, cytrulinę, kukurbitynę. Kategoria: olej nieschnący Wytrzymałość na temperatury: nie ogrzewać Zastosowanie: W przemyśle kosmetycznym stosuje przy każdym typie skóry, ale szczególnie polecany dla skóry suchej, łuszczącej się, pękającej, dojrzałej (wygładza zmarszczki). Używany przeciw rozstępom, jako dodatek w olejkach do masażu, kremów i peelingów. Wykazuje właściwości nawilżające, natłuszczające i wygładzające, dzięki dużej zawartości potasu działa oczyszczająco i rozjaśniająco. Jeśli używany jest jako olej do masażu należy zmieszać go z innym olejem roślinnym (np. słonecznikowym lub oliwą) w proporcjach 1:2. W medycynie naturalnej stosuje się do leczenia objawów wczesnego stadium przerostu gruczołu krokowego, miażdżycy, schorzenia pęcherza i dróg moczowych, regulacji przemian hormonalnych i metabolicznych w organizmie. Stosowany również w przemyśle spożywczym do spożycia na surowo i do sałatek, jako dodatek do zup.

  liści herbaty zielonej - Herbata – napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju kamelia (Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach zapisuje się ją znakiem 茶, który jest jednak różnie czytany w zależności od dialektu: tê – dialekt hokkien (czego odmiany są często obecne w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (z odmianami tej wymowy popularnymi na wschodzie – Indie, Iran, Turcja, Rosja, Czechy). Polska nazwa herbata to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzie pierwszy wyraz herba oznacza „zioło”, a drugi – thea – jest zlatynizowaną postacią chińskiej nazwy tejże rośliny). Nazwą herbata określa się również napary z różnych ziół, suszu owocowego, dlatego w użyciu są określenia: lipowa, miętowa, rumiankowa itp. herbata, herbata z malin, dzikiej róży, bzu czarnego itp., herbata paragwajska, Rooibos.

  żeń-szenia syberyjskiego - Michał Jankowski (ur. 24 września 1842 w Złotorii k. Tykocina, zm. 10 października 1912 w Soczi) – polski pionier rosyjskiego Dalekiego Wschodu, przyrodnik i hodowca. Szlachcic herbu Nowina, za udział w powstaniu styczniowym zesłany na Syberię. Po odbyciu kary osiedlił się na pograniczu rosyjsko-mandżurskim. Założył i rozwinął gospodarstwo hodowlane w Sidemi – obecnie Półwysep Jankowskiego, tak nazwany na jego cześć. Zidentyfikował, opisał i dostarczył do rosyjskich i europejskich muzeów liczne okazy flory i fauny regionu. Upamiętniono to poprzez nadanie wielu gatunkom w oficjalnej nazwie zlatynizowanego nazwiska 'jankowskii'. Prowadził również wykopaliska archeologiczne i obserwacje meteorologiczne.

  liści i korzenia pokrzywy zwyczajnej - Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) – gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a zawleczona została także na inne obszary i kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz bardzo często, jako gatunek synantropijny, na żyznych siedliskach ruderalnych. Pokrzywa zwyczajna jest użytkowana na wiele sposobów – jest rośliną leczniczą i kosmetyczną, jadalną i paszową, dostarcza także włókien, barwnika i jest użytkowana w ogrodnictwie. Pokrzywa odgrywa też rolę w ludzkiej kulturze duchowej. Z powodu obecności kłująco-parzących włosków powoduje bolesne podrażnienia skóry ludzi i zwierząt.

  liści mącznicy - Mącznica lekarska (Arctostaphylos uva-ursi (L.) Spreng.) – gatunek rośliny z rodziny wrzosowatych (Ericaceae).

  glukonian cynku - Glukonian wapnia (łac. calcii gluconas) – organiczny związek chemiczny, sól wapnia i kwasu glukonowego. Stosowany do uzupełniania niedoborów wapnia u ludzi i zwierząt.

  glukonian magnezu - Chlorek magnezu (łac. Magnesii chloridum) – związek nieorganiczny, sól o wzorze MgCl2.

  witamina b3 - Witamina B3 (witamina PP) – wspólna nazwa na określenie dwóch związków: kwasu nikotynowego (niacyny, czyli kwasu 3-pirydynokarboksylowego, pochodnej pirydyny) i jego amidu (nikotynamidu), które dla człowieka są witaminą. Witamina B3 Niacyna jest znana również jako czynnik przeciwpelagryczny, stąd niekiedy nazywa się ją również witaminą PP. Może być ona, w przeciwieństwie do innych witamin z grupy B, produkowana w organizmie z podstawowego aminokwasu, tryptofanu. Są to jednak niewielkie ilości i jej najważniejszym źródłem powinno być pożywienie. Należy również pamiętać, że tryptofan należy do aminokwasów egzogennych, czyli takich, które nie mogą być syntetyzowane w organizmie, lecz muszą zostać dostarczone w pożywieniu.

  biotyna - Biotyna (gr. bios – życie), witamina H, witamina B7 – heterocykliczny organiczny związek chemiczny z grupy rozpuszczalnych w wodzie witamin B. Zawiera układ skondensowanych pierścieni imidazolidynowego oraz tiolanowego z łańcuchem alkilowym zakończonym grupą karboksylową. Występuje w organizmach zwierzęcych i roślinnych. Stanowi ona koenzym kilku różnych enzymów. Jest niezbędnym składnikiem karboksylaz biotynozależnych. Uczestniczy w przenoszeniu grupy karboksylowej (–COO−) z anionu wodorowęglanu na różne związki organiczne, zależnie od rodzaju danej karboksylazy. Antywitaminami biotyny są destiobiotyna, dehydrobiotyna, homobiotyna i norbiotyna.

  witamina b12 - Witamina B12, kobalamina – organiczny związek chemiczny zawierający kobalt jako atom centralny. W organizmach żywych pełni rolę regulatora produkcji erytrocytów (czerwonych ciałek krwi). Jego niedobór powoduje niedokrwistość. Zaliczany jest do witamin z grupy B, tj. rozpuszczalnych w wodzie prekursorów koenzymów.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)