JIN SUO GU JIN WAN

Suplement diety JIN SUO GU JIN WAN zawiera w składzie: skrobia ziemniaczana, skorupa ostrygi, skamieniałe kości ssaków, lotos, rozłożnia kolczasta, traganek błoniasty, lotos. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2016. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd., oraz zgłoszony do rejestracji przez c.m.c. Arkadiusz Curzytek.

• Informacje o suplemencie

  Skład: skrobia ziemniaczana, skorupa ostrygi, skamieniałe kości ssaków, lotos, rozłożnia kolczasta, traganek błoniasty, lotos
  Forma: DRAŻETKI
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd.
  Rejestrujący: c.m.c. Arkadiusz Curzytek
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  skrobia ziemniaczana - Mąka ziemniaczana, mączka ziemniaczana, skrobia ziemniaczana – produkt uzyskiwany z bulw pędowych ziemniaków. Zawiera około 84% skrobi (pozostałość stanowi woda), co jest zależne o wilgotności względnej powietrza. Mąka ziemniaczana ma postać sypkiego, matowego proszku o barwie czysto białej, bez obcych zapachów i posmaków. Proszek ten, ściśnięty w dłoni, charakterystycznie chrzęści. Skrobia ziemniaczana naturalnie nie zawiera glutenu istnieje jednak możliwość skażenia krzyżowego glutenem podczas nieprawidłowego transportu i przechowywania np. w sklepie. Stosowana w przemyśle ze względu na właściwości zagęszczające.

  skorupa ostrygi - Zatoka Biskajska (hiszp. golfo de Vizcaya, mar Cantábrico, fr. Golfe de Gascogne, bask. Bizkaiko Golkoa, oksytański Golf de Gasconha) – zatoka Oceanu Atlantyckiego, położona pomiędzy północnym wybrzeżem Półwyspu Iberyjskiego a południowo-zachodnim wybrzeżem Francji. Jej powierzchnia wynosi blisko 200 tys. km², maksymalna głębokość – 5120 m, przy średniej – 1715 m. Średnia temperatura wód powierzchniowych nie przekracza 16 °C. Zatoka Biskajska powstała w czasie orogenezy alpejskiej, głównie w eocenie. Proces jej otwarcia spowodowany został obrotem Mesety Iberyjskiej o około 35° w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara i jej odsunięciem od dzisiejszych wybrzeży Francji na południe. W tym samym czasie powstały Pireneje. Na obszarze Zatoki występuje jedynie skorupa typu oceanicznego, przykryta osadami. Akwen Zatoki Biskajskiej jest obszarem rozwiniętego rybołówstwa. Poławia się tam sardynki, tuńczyki, homary, krewetki oraz ostrygi. Najważniejszymi portami są Nantes, Bordeaux, San Sebastián, Bilbao, Santander i Gijón.

  skamieniałe kości ssaków - Stekowce (Monotremata) – rząd prymitywnych ssaków charakteryzujących się jajorodnością. Nazwa łacińska, Monotremata (jednootworowce), nawiązuje do faktu, że ich układ pokarmowy, wydalniczy i rozrodczy mają wspólne ujście w steku (cloaca). Współcześnie żyjące stekowce występują na obszarze krainy australijskiej, a ściślej na kontynencie australijskim, na Nowej Gwinei i Tasmanii.

  lotos - Lotos (Nelumbo Adans.) – rodzaj roślin z rodziny lotosowatych. Należą do niego dwa gatunki występujące w Ameryce Północnej, Azji i Europie. Ma liczne synonimy: bobowiec, bób wodny, nelumbo, nurzybób, nurzykłąb. Nazwa rodzajowa Nelumbo pochodzi z języka syngaleskiego.

  rozłożnia kolczasta - Rozłożnia kolczasta, eurjala kolczasta (Euryale ferox) – gatunek rośliny należący do rodziny grzybieniowatych. Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju rozłożnia (zwanego też eurjalą lub diabelską głową). Rodzaj jest siostrzany dla rodzaju wiktoria (Victoria). Występuje na środkowych i tropikalnych obszarach Azji (wschodnia Rosja, Chiny, Korea Południowa, Japonia, Tajwan, Bangladesz, Indie, Mjanma). W Polsce roślina ta jest uprawiana w niektórych ogrodach botanicznych, np. w Ogrodzie Botanicznym w Krakowie.

  traganek błoniasty - Traganek (Astragalus L.) – rodzaj roślin należący do rodziny bobowatych (motylkowatych). Obejmuje ok. 2500 gatunków głównie bylin i krzewów, występujących w Europie, Azji, Afryce i Ameryce. Rośliny z tego rodzaju cechują się pierzastymi liśćmi i barwnymi kwiatami. Na terenie Polsce występuje ok. 10 gatunków, z których najczęściej spotykany jest traganek szerokolistny, wykorzystywany do parzenia herbat ziołowych. Niektóre gatunki z Azji zachodniej (sekcja Tragantha) dostarczają tragakanty – żywicy stosowanej w kosmetyce i przemyśle spożywczym. Część gatunków jest trująca ze względu na akumulowanie selenu. Gatunki z tego rodzaju występują na terenach trawiastych, na stepach i preriach, w zaroślach, w suchych i widnych lasach, na terenach skalistych w górach.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)