Massive Muscle Gainer – French Vanilla

Suplement diety Massive Muscle Gainer – French Vanilla zawiera w składzie: sód, potas, białko (składniki: maltodekstyna, Gain-Pro- ultrafiltrowany koncentrat białka serwatki, instantyzowany kazeinat wapnia i kazwinat sodu) fruktoza, olej słonecznikowy, kazeinat sodu, lecytyna sojowa, mono – dwuglicerydy, kakao, leacytyna, triglicerydy (MCT), chlorek sodu, acesulfam potasu). Zgłoszono go do rejestracji w roku 2009. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. Ten suplement diety został wyprodukowany przez MRM Metabolic Response Modifiers USA, oraz zgłoszony do rejestracji przez Maximum Nutrition Sp.zo.o. Tychy.

• Informacje o suplemencie

  Skład: sód, potas, białko (składniki: maltodekstyna, Gain-Pro- ultrafiltrowany koncentrat białka serwatki, instantyzowany kazeinat wapnia i kazwinat sodu) fruktoza, olej słonecznikowy, kazeinat sodu, lecytyna sojowa, mono - dwuglicerydy, kakao, leacytyna, triglicerydy (MCT), chlorek sodu, acesulfam potasu)
  Forma: sypka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2009
  Producent: MRM Metabolic Response Modifiers USA
  Rejestrujący: Maximum Nutrition Sp.zo.o. Tychy
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  sód - Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+. Jedyny stabilny izotop sodu to 23Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl). Po raz pierwszy sód wyizolował Humphry Davy w 1807 r. przez elektrolizę wodorotlenku sodu. Spośród wielu innych użytecznych związków sodu wodorotlenek sodu (ług) stosuje się w procesie wytwarzania mydła, a chlorek sodu (sól spożywcza) jest stosowany jako środek do odladzania oraz jako składnik odżywczy dla ludzi i zwierząt. Sód jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów wszystkich zwierząt oraz niektórych roślin.

  potas - Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

  olej słonecznikowy - Olej słonecznikowy – spożywczy olej roślinny wytwarzany z nasion słonecznika. Słonecznik sprowadzili do Europy Hiszpanie około 1500 roku. Technologię wytłaczania oleju z nasion słonecznika opatentowano w Anglii w 1716 roku. Wykorzystywany jest do produkcji margaryny miękkiej, w gospodarstwie domowym do gotowania i do sałatek. Olej słonecznikowy nierafinowany ma temperaturę dymienia 107 °C i nie należy go podgrzewać do tej temperatury. Olej słonecznikowy rafinowany ma temperaturę dymienia 227 °C, zbliżoną do innych olei roślinnych, wobec czego może być bezpiecznie wykorzystywany do smażenia potraw. Olej słonecznikowy jest poddawany rafinacji by pozbawić go zapachu i zmętnienia jest też poddawany winteryzacji (wymrażaniu) w celu zapobiegania zmętnieniu.

  lecytyna sojowa - Soja warzywna, s. owłosiona, s. zwyczajna (Glycine max (L.) Merr. – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny bobowatych. Pochodzi z południowo-wschodniej Azji. W Polsce jest rzadko uprawiana, czasami przejściowo dziczejąca.

  mono - GeografiaMono – miejscowość w Kanadzie, w prowincji Ontario, w hrabstwie Dufferin Mono – departament w Beninie Mono – port lotniczy na wyspie Mono Mono – wyspa wchodząca w skład Wysp Salomona Mono – rzeka w Togo Mono Lake – słone jezioro w KaliforniiMuzykaMono – brytyjska grupa muzyczna Mono – japońska grupa muzyczna Mono – polska grupa muzyczna Mono – piosenka Courtney LoveInneMono – system nagrywania i odtwarzania dźwięku Mono – skrót stosowany w morfologii, oznaczający monocyty Mono – wieloplatformowa (m.in. Windows, Linux, OS X) implementacja Microsoft .NET Framework o otwartym kodzie źródłowym

  dwuglicerydy - Czopek (łac. suppositorium) – stała postać leku przeznaczona do stosowania doodbytniczego, dopochwowego lub docewkowego. Terminu „czopki” używa się głównie w odniesieniu do leków doodbytniczych. Leki dopochwowe częściej są nazywane globulkami (łac.globuli vaginales, ovula vaginalia, suppositoria vaginalia), a docewkowe pręcikami (łac.baccili medicati, stylli). Czopek składa się z substancji leczniczej rozpuszczonej lub zawieszonej w tak zwanym podłożu czopkowym. Czopki mogą działać miejscowo, tylko na odbytnicę (np. czopki glicerynowe), lub uwalniać substancję leczniczą do krążenia ogólnego (np. czopki z paracetamolem). Czopki jako postać leku były sporządzane już w czasach starożytnych (w Egipcie, Mezopotamii, Grecji). Obecnie użycie czopków jest bardzo zróżnicowane: w niektórych krajach (np. Francji) w postaci czopków podaje się wiele leków (w tym przeciwkaszlowe), a w innych (np. Wielkiej Brytanii) ta droga podawania leków jest uważana za nieestetyczną i rzadko wykorzystywana.

  kakao - Kakao (nah. cacahuatl [kaˈka.wat͡ɬ]), ziarno kakaowe – nasiona z owoców kakaowca właściwego (Theobroma cacao). W jednym owocu znajduje się 20–60 nasion okrytych śluzowatym miąższem. Pierwotnie mają barwę purpurową do fioletowej, ale po osuszeniu są czekoladowo-brunatne. Po obróbce nasion uzyskuje się wykorzystywane w przemyśle spożywczym, ale też w medycynie i kosmetyce, produkty takie jak: masę kakaową, masło kakaowe i proszek kakaowy. Ubocznym produktem obróbki nasion są łupiny kakaowe dodawane do pasz dla zwierząt oraz wykorzystywane jako ściółka lub nawóz.

  triglicerydy mct - Statyny – inhibitory reduktazy HMG-CoA, grupa wielofunkcyjnych organicznych związków chemicznych, zarówno pochodzenia naturalnego, jak i syntetycznych, o różnej budowie chemicznej, mających w formie aktywnej wspólną grupę farmakoforową: łańcuch β-hydroksykwasu. Stosowane są u ludzi, natomiast nie były badane w leczeniu u zwierząt, jako leki zmniejszające stężenie lipidów, mają także dodatkowe działanie plejotropowe na układ krążenia poprzez wpływ na czynność śródbłonka, stabilizację blaszek miażdżycowych, hamowanie układu krzepnięcia, stymulację układu fibrynolizy, hamowanie reakcji zapalnych oraz działanie immunomodulacyjne. Działają przez hamowanie enzymu reduktazy 3-hydroksy-3-metylo-glutarylokoenzymu A (HMG-CoA). Statyny znajdują zastosowanie w leczeniu hiperlipidemii, zarówno w monoterapii, jak i leczeniu skojarzonym. Zmniejszają liczbę incydentów wieńcowych, zgonów spowodowanych chorobą wieńcową, udarów mózgu i zabiegów rewaskularyzacyjnych. Są dobrze tolerowane, a ich najpoważniejszym działaniem niepożądanym jest rabdomioliza. Występują w środowisku naturalnym jako produkty fermentacji grzybów pleśniowych, a także w produktach żywnościowych, na przykład w jadalnym grzybie boczniaku ostrygowatym i sfermentowanym czerwonym ryżu.

  chlorek sodu - Chlorek sodu, NaCl – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i sodu. Stanowi podstawowy składnik soli kuchennej, soli warzonej i soli drogowej.

  acesulfam potasu - Acesulfam K, acesulfam potasowy (łac. Acesulfamum kalicum), E950 – heterocykliczny związek chemiczny stosowany jako słodzik (około 150 razy słodszy od sacharozy). Wzmacnia też smak i zapach. Jest wydalany w postaci niezmienionej. W temperaturze pokojowej związek ten występuje w postaci białych kryształów, rozpuszczalnych w wodzie. Odporny na temperaturę sterylizacji oraz pieczenia chleba. Szybko wywołuje krótkotrwałe odczucie słodkości. Działa synergistycznie z innymi syntetycznymi substancjami słodzącymi. Z poliolami daje słodycz zbliżoną do cukru. Nie stwarza zagrożeń, szybko ulega biodegradacji[potrzebny przypis]. Na temat szkodliwości jego spożycia istnieją kontrowersje. Po przeprowadzeniu testów na toksyczność i rakotwórczość acesulfam został zarejestrowany przez Komisję Europejską i amerykańską Agencją Żywności i Leków, a więc dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych (przy czym jego obecność w produkcie żywnościowym musi być wyraźnie zaznaczona na etykiecie). Niektórzy naukowcy twierdzą jednak, że testy bezpieczeństwa użycia tego związku nie zostały przeprowadzone prawidłowo i acesulfam wymaga dalszych badań. W 2014 roku potwierdzono, że może dojść do alergii na ten związek oraz inne zawierające siarkę na +VI stopniu utlenienia, w tym taurynę i disulfiram. Alergie te występują równolegle. W dużych ilościach może pogorszyć pamięć, hamować glikolizę, a to ostatnie prowadzi do wyczerpania zasobów ATP, zatem i niedoborów energetycznych. Aktywowany przez acesulfam K szlak metaboliczny prowadzi do wzrostu stężenia glukozy we krwi, jednak tylko w chwili, gdy było ono już w niej wysokie (w przeciwnym wypadku stężenie glukozy się nie zmienia).

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)