Nalewka wspomagająca obniżenie cholesterolu Ojca A.Cz. Klimuszko

Nalewka wspomagająca obniżenie cholesterolu Ojca A.Cz. Klimuszko to suplement diety w formie płyn. W skład tego suplementu diety wchodzą: wodny ekstrakt z :, ziela karczocha, bulwy cebuli, liścia mięty, siemienia lninego, liścia poziomki, liścia zielonej herbaty. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2014 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Nalewka wspomagająca obniżenie cholesterolu Ojca A.Cz. Klimuszko został wyprodukowany przez Eldex-Medical, Wiry, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Eldex-Medical, Wiry.

• Informacje o suplemencie

  Skład: wodny ekstrakt z :, ziela karczocha, bulwy cebuli, liścia mięty, siemienia lninego, liścia poziomki, liścia zielonej herbaty
  Forma: płyn
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Eldex-Medical, Wiry
  Rejestrujący: Eldex-Medical, Wiry
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  wodny ekstrakt z : - Brzeczka (w miodosytnictwie zwana też syta) − półprodukt stosowany przy produkcji piwa lub miodu pitnego.

  bulwy cebuli - Bulwa – zgrubiała część korzenia lub pędu, pełniąca w roślinie funkcję spichrzową, przetrwalnikową i rozmnażania wegetatywnego. W bulwach gromadzone są substancje zapasowe, głównie białka i cukry – często skrobia. U niektórych roślin bulwa może magazynować wodę. Bulwy zbudowane są głównie z tkanki miękiszowej. Dzięki przetrwalnikowej funkcji bulw byliny mogą po okresie niesprzyjającym wegetacji (np. zimie lub suszy) odtworzyć się z zawiązków pędów znajdujących się w bulwie, mimo że pęd nadziemny tych roślin obumarł. W zależności od organu z jakiego powstaje wyróżnia się dwa zasadnicze rodzaje bulw: Bulwy korzeniowe, korzenie bulwiaste Powstają z przekształconych korzeni gromadzących materiały zapasowe dla rośliny na okres spoczynku. Przykłady roślin o korzeniach bulwiastych: dalia, pustynnik, kliwia, jaskier, alstremeria, maniok jadalny, batat. Bulwy pędowe Rozwijają się z pędu i podobnie jak w powyższym przypadku zwykle także są podziemne, rzadziej nadziemne. Jako fragmenty pędu charakteryzują się jego znacznym skróceniem i zgrubieniem. Liście na spichrzowym odcinku pędu zwykle ulegają całkowitemu uwstecznieniu (inaczej niż w przypadku bulwocebuli). W odróżnieniu od cebuli bulwy są poza tym jednoroczne – w okresie wzrostu, zapasy wyczerpują się, a bulwa się kurczy. Równocześnie jednak tworzone są nowe bulwy. Bulwy pędowe powstają zwykle z podziemnych pędów (rozłogów, często zwanych stolonami) (np. u ziemniaka), z dolnej, zwykle hipokotylowej części pędu (np. u rzodkiewki), czasem z części nadliścieniowej (np. u kalarepy).U niektórych roślin z rodzaju burak i selery, też u brukwi, bulwy mają pochodzenie mieszane – powstają częściowo z górnej części korzenia i dolnej części pędu. Ze względu na dużą zawartość substancji odżywczych, bulwy stanowią cenne źródło pożywienia dla zwierząt i człowieka. Do roślin bulwiastych należą warzywa rzepowate i korzeniowe, częściowo także kapustne i psiankowate.

  liścia mięty - Rdza mięty – grzybowa choroba roślin z grupy rdzy, wywołana przez Puccinia menthae. Patogen ten pasożytuje na wielu gatunkach roślin z rodziny jasnotowatych, zarówno dziko rosnących, jak i uprawianych. Wśród roślin uprawnych szczególnie niebezpieczny jest dla mięty.

  liścia poziomki - Biała plamistość liści truskawki – grzybowa choroba roślin atakująca truskawki i poziomki. Wywołuje ją grzyb Ramularia grevilleana, którego anamorfą jest Mycosphaerella fragariae.

  liścia zielonej herbaty - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)