NOXplode 2.0 – Lemonade – proszek

Suplement diety NOXplode 2.0 – Lemonade – proszek (proszek) składający się z: witamina B6, kwas foliowy, witamina B12, wapń, fosfor, magnez, sód, potas, beta-alanina, dwujabłczan kreatyny, chlorowodeorek trimetyloglicyny, fosoforan sodowy kreatyny, Kreatinolofosforat, etylester kreatyny, kwas jabłkowy, glikocyjamina, kwas guanidino propianowy, ekstrakt z cynamonu, Kreatyna AAB, L-tyrozyna, L-tauryna, kofeina, alfa-ketoglutaran-tyrozyny, kwasy tłusczowe MCT, Vinca minor, kwas alfa ketoglutaran argininy, jabłczan l-cytruliny, kwas alfa ketoglutaran cytruliny, kwas alfa ketoglutaran histydyny, dwunuleotyd nnikotynianu adeniny, fosforan dwufosforan wapnia, dwufosforan potasu, dwufosforan sodu, glicerofosforan potasu, glicerofosforan magnezu, stearynian glicerolu. Zarejestrowano go w 2014 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja negatywna (odrzucony). suplement diety NOXplode 2.0 – Lemonade – proszek został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez REHSPECT Sp. Z o.o., Poznań.

• Informacje o suplemencie

  Skład: witamina B6, kwas foliowy, witamina B12, wapń, fosfor, magnez, sód, potas, beta-alanina, dwujabłczan kreatyny, chlorowodeorek trimetyloglicyny, fosoforan sodowy kreatyny, Kreatinolofosforat, etylester kreatyny, kwas jabłkowy, glikocyjamina, kwas guanidino propianowy, ekstrakt z cynamonu, Kreatyna AAB, L-tyrozyna, L-tauryna, kofeina, alfa-ketoglutaran-tyrozyny, kwasy tłusczowe MCT, Vinca minor, kwas alfa ketoglutaran argininy, jabłczan l-cytruliny, kwas alfa ketoglutaran cytruliny, kwas alfa ketoglutaran histydyny, dwunuleotyd nnikotynianu adeniny, fosforan dwufosforan wapnia, dwufosforan potasu, dwufosforan sodu, glicerofosforan potasu, glicerofosforan magnezu, stearynian glicerolu
  Forma: proszek
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja negatywna (odrzucony)
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Bio-Engineered Supplements & nutrition Inc., USA
  Rejestrujący: REHSPECT Sp. Z o.o., Poznań
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  witamina b6 - Witamina B6 (ATC: A 11 HA 02) – grupa 6 organicznych związków chemicznych, pochodnych pirydyny: pirydoksyny, pirydoksalu i pirydoksaminy oraz ich 5'-fosforanów. Formą aktywną biologicznie jest fosforan pirydoksalu, do którego pozostałe formy są przekształcane enzymatycznie, w wyniku działania kinaz i oksydaz. Niektóre formy witaminy B6 Jest to witamina z grupy B, rozpuszcza się w wodzie i jest prekursorem ważnych koenzymów, które kontrolują przebieg wielu kluczowych reakcji biochemicznych. Stosowanie izoniazydu jest najczęstszą przyczyną niedoboru tej witaminy.

  kwas foliowy - Kwas foliowy (folacyna, witamina B9) – organiczny związek chemiczny z grupy witamin B. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa folium, oznaczającego liść. W organizmie człowieka jest syntezowany przez bakterie jelitowe, a jego biologicznie aktywną formą jest kwas lewomefoliowy (5-MTHF).

  witamina b12 - Witamina B12, kobalamina – organiczny związek chemiczny zawierający kobalt jako atom centralny. W organizmach żywych pełni rolę regulatora produkcji erytrocytów (czerwonych ciałek krwi). Jego niedobór powoduje niedokrwistość. Zaliczany jest do witamin z grupy B, tj. rozpuszczalnych w wodzie prekursorów koenzymów.

  wapń - Wapń (Ca, łac. calcium; nazwa ta pochodzi od łacińskiego rzeczownika calx – wapno, co oznacza więc „metal z wapna”) – pierwiastek chemiczny z grupy berylowców (metali ziem alkalicznych) w układzie okresowym.

  fosfor - Fosfor (P, gr. φωσφόρος phōsphóros ‘niosący światło’, łac. phosphorus) – pierwiastek chemiczny, niemetal. Jedynym stabilnym izotopem fosforu jest 31P. Fosfor po raz pierwszy został wyizolowany (jako biały fosfor) w 1669. Nazwa pierwiastka pochodzi od zjawiska emisji słabego światła po wystawieniu na działanie tlenu. Pokrewny termin fosforescencja, oznaczający świecenie różnych substancji po wcześniejszym wystawieniu na działanie światła, pochodzi od nazwy fosforu. Jednak w przypadku świecenia samego fosforu zjawisko to jest nazywane chemiluminescencją i jest wynikiem reakcji utleniania, nie fosforescencji. Fosfor występuje w czterech odmianach alotropowych, jako: fosfor biały, czerwony, fioletowy oraz czarny.

  magnez - Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Ma trzy stabilne izotopy: 24Mg, 25Mg oraz 26Mg. Magnez po raz pierwszy został uznany za pierwiastek przez Josepha Blacka (1755), zaś wyodrębniony w formie czystej w 1808 roku przez Humphry’ego Davy’ego, który nadał mu łacińską nazwę. Polską nazwę jako pierwszy zaproponował Filip Neriusz Walter.

  sód - Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+. Jedyny stabilny izotop sodu to 23Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl). Po raz pierwszy sód wyizolował Humphry Davy w 1807 r. przez elektrolizę wodorotlenku sodu. Spośród wielu innych użytecznych związków sodu wodorotlenek sodu (ług) stosuje się w procesie wytwarzania mydła, a chlorek sodu (sól spożywcza) jest stosowany jako środek do odladzania oraz jako składnik odżywczy dla ludzi i zwierząt. Sód jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów wszystkich zwierząt oraz niektórych roślin.

  potas - Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

  beta-alanina - β-Alanina (kwas 3-aminopropionowy), NH2CH2CH2COOH – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów, izomer konstytucyjny α-alaniny, podstawowego aminokwasu białkowego. Należy do tzw. β-aminokwasów, w których grupa aminowa znajduje się przy węglu β w stosunku do grupy karboksylowej.

  kwas jabłkowy - Kwas jabłkowy (kwas hydroksybursztynowy, łac. Acidum malicum, E296) – organiczny związek chemiczny, α-hydroksykwas dikarboksylowy występujący m.in. w jabłkach i rabarbarze. Jest produktem ubocznym metabolizmu węglowodanów. Jego forma zjonizowana (jabłczan) występuje jako produkt pośredni w cyklu kwasu cytrynowego (cyklu Krebsa). Zawiera jedno centrum stereogeniczne i jego cząsteczka jest chiralna. Naturalnie występuje enancjomer o konfiguracji L (konfiguracja absolutna S), wykazujący skręcalność właściwą [α]20D = −2,9°. Syntetyczny kwas jabłkowy jest racematem. Podczas ogrzewania bez dostępu powietrza ulega dehydratacji do mieszaniny kwasu fumarowego i kwasu maleinowegoStosuje się go w przemyśle spożywczym jako konserwant oraz w przemyśle farmaceutycznym.

  ekstrakt z cynamonu - Cynamon to przyprawa kuchenna otrzymywana z wysuszonej kory cynamonowca. Występuje w dwóch postaciach: starty na proszek lub w niewielkich kawałkach zwiniętych w rulonik. Cynamon ma kolor rdzawy, a dzięki zawartości olejku cynamonowego charakterystyczny słodkawo-korzenny, lekko piekący smak i silny aromat.

  l-tyrozyna - Tyrozyna (Tyr lub Y) − organiczny związek chemiczny. Stereoizomer L jest jednym z 20 podstawowych aminokwasów białkowych. Nazwa tyrozyna pochodzi od gr. tyros – ser. Łańcuch boczny tyrozyny stanowi niepolarny pierścień aromatyczny z przyłączoną w pozycji „para” grupę hydroksylową (−OH), połączony z atomem węgla α przez mostek metylenowy. Tyrozyna spełnia ważne biologiczne zadania jako wewnątrzkomórkowy przekaźnik (może być fosforylowana przez kinazy białkowe), a także jest prekursorem ważnych hormonów i biologicznie czynnych substancji (tyroksyna, trójjodotyronina, adrenalina, noradrenalina oraz dopamina). Jest ona aminokwasem endogennym, tzn. organizm ludzki oraz większość zwierząt jest w stanie syntetyzować go pod warunkiem dostatecznego zaopatrzenia w fenyloalaninę, od której tyrozyna różni się obecnością jednej grupy hydroksylowej. Tyrozynę można też traktować jako pochodną fenyloetyloaminy, aczkolwiek w biochemicznych cyklach syntetycznych nie powstaje ona z tego związku. W praktyce laboratoryjnej również nie produkuje się jej z fenyloetyloaminy, gdyż prościej można ją otrzymać przez hydrolizę odpowiednich białek. Tyrozyna jest bardzo istotna dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy i przysadki mózgowej. Brak tego aminokwasu wywołuje niedoczynność tarczycy, co może objawiać się w postaci zmęczenia i wyczerpania. Zmniejszenie ilości tyrozyny w organizmie powoduje niedobór norepinefryny i dopaminy, co może wywoływać depresję.

  l-tauryna - Tauryna, kwas 2-aminoetanosulfonowy – organiczny związek chemiczny z grupy aminokwasów biogennych. W przeciwieństwie do aminokwasów białkowych nie ma kwasowej grupy karboksylowej, lecz grupę sulfonową. Tauryna jest β-aminokwasem (grupa aminowa i sulfonowa są rozdzielone 2 atomami węgla). Nie zawiera atomów asymetrycznych, nie wykazuje więc aktywności optycznej. Związek ten jest produktem końcowym degradacji aminokwasu siarkowego, cysteiny. Może być wbudowywana do peptydów, lecz nie stwierdzono występowania aminoacylo-tRNA specyficznego dla tauryny.

  kofeina - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  vinca minor - Barwinek pospolity (Vinca minor L.) – gatunek rośliny należący do rodziny toinowatych (Apocynaceae). Rośnie dziko w zachodniej, wschodniej, południowej i środkowej Europie, brak go w Skandynawii. Jest jedynym gatunkiem barwinka występującym w Polsce w stanie dzikim (dość rzadko). W rozproszonych stanowiskach występuje niemal na całym niżu. W górach spotykany jest rzadziej. Jest również uprawiany jako roślina ozdobna.

  kwas alfa ketoglutaran argininy - Kwas α-ketoglutarowy, AKG – organiczny związek chemiczny z grupy dikarboksylowych ketokwasów, ketonowa pochodna kwasu glutarowego. W swojej strukturze zawiera grupę karboksylową i grupę ketonową, co wpływa na właściwości cząsteczki – grupa karboksylowa nadaje jej charakter kwasowy, natomiast grupa ketonowa wpływa na reaktywność związku. AKG charakteryzuje się dobrą rozpuszczalnością w wodzie i jest nietoksyczny.

  kwas alfa ketoglutaran cytruliny - Kwas α-ketoglutarowy, AKG – organiczny związek chemiczny z grupy dikarboksylowych ketokwasów, ketonowa pochodna kwasu glutarowego. W swojej strukturze zawiera grupę karboksylową i grupę ketonową, co wpływa na właściwości cząsteczki – grupa karboksylowa nadaje jej charakter kwasowy, natomiast grupa ketonowa wpływa na reaktywność związku. AKG charakteryzuje się dobrą rozpuszczalnością w wodzie i jest nietoksyczny.

  kwas alfa ketoglutaran histydyny - Kwas α-ketoglutarowy, AKG – organiczny związek chemiczny z grupy dikarboksylowych ketokwasów, ketonowa pochodna kwasu glutarowego. W swojej strukturze zawiera grupę karboksylową i grupę ketonową, co wpływa na właściwości cząsteczki – grupa karboksylowa nadaje jej charakter kwasowy, natomiast grupa ketonowa wpływa na reaktywność związku. AKG charakteryzuje się dobrą rozpuszczalnością w wodzie i jest nietoksyczny.

  fosforan dwufosforan wapnia - Fortyfikacja, wzbogacanie żywności – dodanie do żywności jednego lub kilku składników odżywczych. Celem tego działania jest zapobieżenie niedoborom wybranych składników (lub skorygowanie ich) w określonych grupach ludności lub całych populacjach. Część żywności wzbogacanej ze względu na jej udokumentowane korzystne oddziaływanie na zdrowie populacji może być zamiennie nazywana żywnością funkcjonalną. Żywność wzbogacana konsumowana w racjonalny sposób wraz żywnością naturalną nie prowadzi do nadmiernego pobrania wybranych dodanych składników spożywczych.

  dwufosforan potasu - Fortyfikacja, wzbogacanie żywności – dodanie do żywności jednego lub kilku składników odżywczych. Celem tego działania jest zapobieżenie niedoborom wybranych składników (lub skorygowanie ich) w określonych grupach ludności lub całych populacjach. Część żywności wzbogacanej ze względu na jej udokumentowane korzystne oddziaływanie na zdrowie populacji może być zamiennie nazywana żywnością funkcjonalną. Żywność wzbogacana konsumowana w racjonalny sposób wraz żywnością naturalną nie prowadzi do nadmiernego pobrania wybranych dodanych składników spożywczych.

  dwufosforan sodu - Fortyfikacja, wzbogacanie żywności – dodanie do żywności jednego lub kilku składników odżywczych. Celem tego działania jest zapobieżenie niedoborom wybranych składników (lub skorygowanie ich) w określonych grupach ludności lub całych populacjach. Część żywności wzbogacanej ze względu na jej udokumentowane korzystne oddziaływanie na zdrowie populacji może być zamiennie nazywana żywnością funkcjonalną. Żywność wzbogacana konsumowana w racjonalny sposób wraz żywnością naturalną nie prowadzi do nadmiernego pobrania wybranych dodanych składników spożywczych.

  glicerofosforan potasu - Chlorek potasu (łac. kalii chloridum) – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól potasowa kwasu solnego.

  glicerofosforan magnezu - Chlorek magnezu (łac. Magnesii chloridum) – związek nieorganiczny, sól o wzorze MgCl2.

  stearynian glicerolu - Tristearynian glicerolu, stearyna – organiczny związek chemiczny z grupy trójglicerydów, ester gliceryny i kwasu stearynowego. Zaliczany jest do tłuszczów zwierzęcych, jest produktem ubocznym przy przetwarzaniu wołowiny. Można go także znaleźć w roślinach tropikalnych. Stosowany głównie do produkcji łoju, z którego wytwarza się mydła i świece. Produkcja mydeł polega na reakcji stearyny z wodorotlenkiem sodu w wodzie, w wyniku czego otrzymuje się glicerynę i stearynian sodu, który może być stosowany jako mydło: C3H5(C17H35COO)3 + 3NaOH → C3H5(OH)3 + 3C17H35COONaStearyna powstaje ubocznie w trakcie ekstrakcji tranu.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)