OnLife

Suplement diety OnLife (tabletki) składający się z: owoc pomidora Solanum Lycopersicum L.such ekstrat, dwutlenek tytanu, czerwony tlenek żelaza, żółty tlenek żelaza, olejek eteryczny z anyżu gwiazdkowego, stearynian magnezu, glicerol, hydroksypropylometyloceluloza, celuloza mikrokrystaliczna, dwuzasadowy fosforan wapnia, L-pidolan magnezu, kwas mirystynowy, kwas arachidowy, kwas stearynowy, kwas palmitynowy, kwas oleinowy, kwas linolowy, kwas alfa linolowy, olej rybi w proszku bogaty w EPA i DHA, palmitoiloetanoloamid. Zarejestrowano go w 2019 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety OnLife został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Again Life Italia SRL.

• Informacje o suplemencie

  Skład: owoc pomidora Solanum Lycopersicum L.such ekstrat, dwutlenek tytanu, czerwony tlenek żelaza, żółty tlenek żelaza, olejek eteryczny z anyżu gwiazdkowego, stearynian magnezu, glicerol, hydroksypropylometyloceluloza, celuloza mikrokrystaliczna, dwuzasadowy fosforan wapnia, L-pidolan magnezu, kwas mirystynowy, kwas arachidowy, kwas stearynowy, kwas palmitynowy, kwas oleinowy, kwas linolowy, kwas alfa linolowy, olej rybi w proszku bogaty w EPA i DHA, palmitoiloetanoloamid
  Forma: tabletki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: Again Life Italia S.r.l.
  Rejestrujący: Again Life Italia SRL
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  dwutlenek tytanu - Tlenek tytanu(IV), biel tytanowa, TiO2 – nieorganiczny związek chemiczny, tlenek tytanu na IV stopniu utlenienia.

  czerwony tlenek żelaza - Tlenek żelaza(III), Fe2O3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym żelazo występuje na III stopniu utlenienia. Związek ten jest głównym składnikiem rdzy, najczęściej spotykany spośród tlenków żelaza.

  żółty tlenek żelaza - Tlenek żelaza(III), Fe2O3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym żelazo występuje na III stopniu utlenienia. Związek ten jest głównym składnikiem rdzy, najczęściej spotykany spośród tlenków żelaza.

  anyżu gwiazdkowego - Badian japoński, badian trujący (Illicium anisatum L.) – gatunek rośliny zaliczany albo do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae) (system Reveala z 1999), albo do obejmującej trzy rodzaje rodziny cytryńcowatych (system APG III z 2009). Pochodzi z Japonii. Owoce prawie identyczne z owocami anyżu gwiazdkowego. Owoce są nieco mniejsze i nie posiadają typowego anyżowego zapachu. W Chinach owoców (jap. sikimi) używa się do trucia szczurów.

  stearynian magnezu - Stearynian magnezu – organiczny związek chemiczny, sól magnezowa kwasu stearynowego. Białe, nierozpuszczalne w wodzie ciało stałe stosowane, także w mieszaninie z palmitynianem magnezu, w zasypkach dla dzieci oraz jako środek poślizgowy w tabletkach. Rozkłada się pod wpływem rozcieńczonych kwasów.

  glicerol - Gliceryna, glicerol (łac. glycerolum) – organiczny związek chemiczny z grupy cukroli; najprostszy trwały alkohol trójwodorotlenowy (triol).

  hydroksypropylometyloceluloza - Hypromeloza (łac. hypromellosum), skrótowiec od (hydroksypropylo)metyloceluloza, HPMC – organiczny związek chemiczny, pochodna celulozy, w której część grup hydroksylowych została alkilowana grupami metylowymi i 2-hydroksypropylowymi. Stosowana jako lek zwilżający, dodatek do żywności (E464), dodatek do klejów, farb, materiałów budowlanych i innych. Ma postać białego, żółtawobiałego lub szarawobiałego proszku (lub granulek), higroskopijnego po wysuszeniu. Jest rozpuszczalna w wodzie, praktycznie nierozpuszczalna w etanolu, toluenie i acetonie.

  celuloza mikrokrystaliczna - Celuloza mikrokrystaliczna (E 460 I) – substancja wypełniająca, stosowana w gastronomii.

  dwuzasadowy fosforan wapnia - Wodorofosforan wapnia (łac. calcii hydrogenophosphas) – nieorganiczny związek chemiczny, wodorosól wapniowa kwasu fosforowego. Ma postać białego bezwonnego proszku lub kryształków. Praktycznie nie rozpuszcza się w wodzie. Bezwodny wodorofosforan wapnia występuje w naturze jako minerał monetyt, a dihydrat jako bruszyt.

  l-pidolan magnezu - Chlorek magnezu (łac. Magnesii chloridum) – związek nieorganiczny, sól o wzorze MgCl2.

  kwas mirystynowy - Kwas mirystynowy – organiczny związek chemiczny, nasycony kwas tłuszczowy. Występuje w dużych ilościach w nasionach roślin z rodziny Myristicaceae, a także w oleju z kokosa i w oleju palmowym.

  kwas arachidowy - Kwas arachidowy (C20:0) – organiczny związek chemiczny, należący do nasyconych kwasów tłuszczowych. Występuje w orzeszkach arachidowych (ziemnych) i w oleju arachidowym (w ilości 1,1–1,7%). W wyniku dwukrotnej β-ketooksydacji powstaje z niego kwas palmitynowy.

  kwas stearynowy - Kwas stearynowy (gr. stear – łój, tłuszcz), C17H35COOH – organiczny związek chemiczny, jeden z nasyconych kwasów tłuszczowych, składnik stearyny. Kwas stearynowy występuje w postaci estru z gliceryną w tłuszczach zwierzęcych, a także w mniejszym stopniu w roślinnych (np. łój wołowy składa się w 24% z kwasu stearynowego). Otrzymuje się go w wyniku hydrolizy tłuszczów zwierzęcych w wysokiej temperaturze i pod zwiększonym ciśnieniem. Jest używany do produkcji świec, kredek świecowych, mydeł, kosmetyków, leków oraz do zmiękczania gumy.

  kwas palmitynowy - Kwas palmitynowy – organiczny związek chemiczny z grupy nasyconych kwasów tłuszczowych, nieulegający dysocjacji. Kwas ten pomiędzy atomami węgla ma tylko wiązania pojedyncze. Jest składnikiem tłuszczów roślinnych (głównie w oleju palmowym – stąd nazwa) i zwierzęcych (przykładowo łój zawiera około 28% kwasu palmitynowego). Jego sole: sodowa (palmitynian sodu) i potasowa (palmitynian potasu) są surowcami w przemyśle, stosowanymi do produkcji mydeł.

  kwas oleinowy - Kwas oleinowy (łac. acidum oleicum, od oleum – olej) – organiczny związek chemiczny z grupy jednonienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-9. Jest cis-izomerem kwasu elaidynowego. Naturalnie kwas ten występuje w tłuszczach (jest głównym składnikiem oliwy z oliwek i tranu), z których jest ekstrahowany i wykorzystywany w przemyśle tekstylnym (zapewnia on śliskość włókien). Poprzez katalityczne uwodornienie (przyłączenie dwóch atomów wodoru do wiązania podwójnego) kwas oleinowy przechodzi w kwas stearynowy. Reakcja ta nazywana jest „utwardzaniem tłuszczu”. Właściwości: ciemnieje w powietrzu (utlenianie), odbarwia wodę bromową i KMnO4, co świadczy o jego nienasyconym charakterze chemicznym, reaguje z wodorotlenkami,Jest używany do produkcji m.in. smarów i środków piorących. Kwas oleinowy jest także stosowany w produkcji napalmu, ponieważ wiąże się on z zawartym w tej substancji wodorotlenkiem sodu.

  kwas linolowy - Kwas linolowy (z łac. linum – len, oleum – olej; LA) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych kwasów tłuszczowych typu omega-6. Kwas linolowy zaliczany jest do egzogennych kwasów tłuszczowych, tzn. jest niezbędnym składnikiem diety, gdyż nie jest syntezowany przez organizm (należy do grupy witamin F). Niedobór kwasu linolowego spotyka się rzadko. Może on wystąpić u dzieci karmionych mlekiem odtłuszczonym oraz u chorych, u których stosuje się żywienie dożylne pozbawione tłuszczów. Występuje w postaci estru z gliceryną w tłuszczach roślinnych (głównie w olejach słonecznikowym – 71% i lnianym), a także w mniejszych ilościach w tłuszczach zwierzęcych. Jest używany w przemyśle m.in. do produkcji mydeł i farb olejnych.

  kwas alfa linolowy - Cukrzyca – grupa chorób metabolicznych charakteryzująca się hiperglikemią (podwyższonym poziomem glukozy we krwi) wynikającą z defektu produkcji lub działania insuliny wydzielanej przez komórki beta trzustki. Przewlekła hiperglikemia wiąże się z uszkodzeniem, zaburzeniem czynności i niewydolnością różnych narządów, szczególnie oczu, nerek, nerwów, serca i naczyń krwionośnych. Ze względu na przyczynę i przebieg choroby, można wyróżnić: cukrzycę typu 1, typu 2, cukrzycę ciężarnych i inne, rzadziej występujące typy. Najczęstszą postacią cukrzycy jest cukrzyca typu 2, w której pierwotnie dochodzi do zmniejszonej wrażliwości tkanek na insulinę (insulinooporność). Stan ten wymaga produkcji nadmiernej ilości insuliny, co w dalszym przebiegu choroby przekracza zdolności wydzielnicze trzustki. W cukrzycy typu 2, dochodzi do uszkodzenia komórek B w wyspach trzustki i upośledzenia, a później zaprzestania wydzielania insuliny. W cukrzycy typu 1 proces autoimmunologiczny niszczy komórki wysp trzustkowych produkujące insulinę, co wywołuje pierwotny, brak insuliny we krwi, przy zachowaniu normalnej wrażliwości tkanek na ten hormon. Cukrzyca ciężarnych jest wynikiem zmian hormonalnych związanych z ciążą. Typy 1 i 2 są wielogenowe, tzn. są rezultatem mutacji w wielu genach, w odróżnieniu od monogenowych, np. typu MODY. Zasadą współczesnej terapii cukrzycy jest leczenie wszystkich zaburzeń towarzyszących chorobie, a nie tylko kontrola gospodarki węglowodanowej. Dążenie do normalizacji masy ciała, zwiększenie aktywności fizycznej, właściwa dieta, leczenie częstych w cukrzycy zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego i innych chorób układu krążenia oraz utrzymywanie glikemii w przedziale wartości możliwie najbardziej zbliżonym do niecukrzycowych (normoglikemii) zmniejsza ryzyko rozwoju powikłań choroby.

  palmitoiloetanoloamid - Kannabidiol (CBD) – organiczny związek chemiczny z grupy kannabinoidów. Występuje w konopiach. W przeciwieństwie do swojego izomeru, tetrahydrokannabinolu (THC), nie ma działania psychoaktywnego, wpływa jednak na przebieg odurzenia wywołanego działaniem THC. Spośród wszystkich substancji zawartych w konopiach siewnych cztery można wyszczególnić jako dominujące; są to dwa izomery THC, kannabinol (CBN) i właśnie CBD, który jest, obok Δ⁹-THC, najlepiej przebadany. Jego zawartość w suszu konopnym jest zmienna. Sam kannabidiol nie wpływa na aktywność lokomotoryczną, temperaturę ciała, pamięć, czy sedacji u zażywającej go osoby. Wpływa jednak na działanie Δ⁹-THC, między innymi poprzez ograniczanie lęków wywołanych jego spożyciem. Lek zawierający CBD pod nazwą Epidiolex został zatwierdzony w leczeniu zespołu Dravet oraz zespołu Lennoxa-Gastauta przez FDA dla pacjentów w wieku 2 lat lub starszych.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)