WXN Labs God Mode

Suplement diety WXN Labs God Mode zawiera w składzie: Higenamina, Hordenina HCL, Kofeina, AMP Citrate, N-Acetyl-L-Tyrozyna, Monostearynian Glicerolu, Agmatyna, Jabłczan Cytruliny. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2016. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez WXN Labs S.C., oraz zgłoszony do rejestracji przez WXN Labs Wojciech Brzostek, Konrad Konieczny S.C..

• Informacje o suplemencie

  Skład: Higenamina, Hordenina HCL, Kofeina, AMP Citrate, N-Acetyl-L-Tyrozyna, Monostearynian Glicerolu, Agmatyna, Jabłczan Cytruliny
  Forma: Proszek
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: WXN Labs S.C.
  Rejestrujący: WXN Labs Wojciech Brzostek, Konrad Konieczny S.C.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  higenamina - Konrad Bukowiecki (ur. 17 marca 1997 w Szczytnie) – polski lekkoatleta specjalizujący się w pchnięciu kulą oraz rzucie dyskiem. W 2013 zajął w pchnięciu kulą piąte miejsce podczas mistrzostw świata juniorów młodszych oraz zdobył złoto w pchnięciu kulą i srebro w rzucie dyskiem olimpijskiego festiwalu młodzieży Europy. W lipcu 2014 roku został w Eugene mistrzem świata juniorów, a w sierpniu tego roku zdobył złoto igrzysk olimpijskich młodzieży. W marcu 2015 roku podczas seniorskich halowych mistrzostw Europy w Pradze zajął szóste miejsce w pchnięciu kulą. W lipcu 2015 roku został mistrzem Europy juniorów podczas zawodów rozgrywanych w szwedzkiej Eskilstunie, bijąc rekord mistrzostw oraz rekord Polski do lat 20, wynikiem 22,62 m. W lipcu 2016 roku w Bydgoszczy został ponownie mistrzem świata juniorów, ustanawiając rekord świata do lat 20 wynikiem 23,34. Stracił tytuł mistrzowski za wykrycie w jego organizmie higenaminy. Na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro zakwalifikował się do finału, w którym nie zaliczył żadnego ważnego pchnięcia. Uczestnik halowych mistrzostw Europy w Belgradzie (2017), w których wywalczył mistrzostwo. 13 lipca tegoż roku, podczas eliminacji do konkursu finałowego młodzieżowych mistrzostw Europy w Bydgoszczy wynikiem 21,26 m ustanowił rekord czempionatu, natomiast w trakcie rozgrywanego dzień później finału poprawił rezultat z eliminacji o 33 cm. Ósmy zawodnik światowego czempionatu z Londynu oraz srebrny medalista uniwersjady z Tajpej (2017). W 2018 zajął 8. miejsce na halowych mistrzostwach świata w Birmingham oraz zdobył srebrny medal (za Michałem Haratykiem) na mistrzostwach Europy w Berlinie. Odpadł w kwalifikacjach halowych mistrzostw Europy w 2019 w Glasgow. Zwyciężył na uniwersjadzie w 2019 w Neapolu i na halowych mistrzostwach Europy w tym samym roku w Gävle. Medalista mistrzostw Polski młodzików (także w rzucie dyskiem), kadetów oraz juniorów, rekordzista Polski w juniorskich kategoriach wiekowych. Złoty (2017), srebrny (2016, 2018, 2019, 2020) i brązowy (2015) medalista halowych mistrzostw kraju w kategorii seniorów. Złoty (2016, 2019), srebrny (2017, 2018) i brązowy (2015) medalista mistrzostw kraju na stadionie. Trenuje go ojciec – Ireneusz, w przeszłości wieloboista. W 2016 otrzymał Bislett Medal przyznawany za najlepsze występy na Bislett Stadion. Jest żołnierzem Sił Zbrojnych RP.

  hordenina hcl - 2-Fenyloetyloamina, pot. fenyloetyloamina – organiczny związek chemiczny z grupy amin, pochodna etyloaminy zawierająca grupę fenylową w pozycji 2 (jej izomerem podstawienia jest 1-fenyloetyloamina). Jest naturalnym związkiem biosyntetyzowanym z egzogennego aminokwasu fenyloalaniny poprzez enzymatyczną dekarboksylację. Występuje w ludzkim mózgu – przypuszcza się, że może pełnić rolę neuroprzekaźnika. Jest obecna także w wielu produktach spożywczych, szczególnie w czekoladzie. Istnieją przypuszczenia, że 2-fenyloetyloamina zawarta w żywności miałaby działanie psychoaktywne, gdyby nie to, że po dostaniu się do przewodu pokarmowego jest szybko metabolizowana przez enzym MAO-B, co uniemożliwia jej dotarcie w znacznej ilości do mózgu. Badania prowadzone u osób wykonujących ćwiczenia fizyczne sugerują, że wydzielająca się podczas wysiłku 2-fenyloetyloamina może wywoływać zjawisko euforii biegacza, objawiające się poprawą nastroju oraz zwiększeniem wytrzymałości i odporności organizmu na ból. Wyniki badań wskazują, że trening o umiarkowanej intensywności podnosi stężenie 2-fenyloetyloaminy u większości ludzi, które zwiększa się ze wzrostem jego forsowności.

  kofeina - Kofeina (łac. coffeinum) – organiczny związek chemiczny, alkaloid purynowy znajdujący się w ziarnach kawy i wielu innych surowcach roślinnych. Może również być otrzymywana syntetycznie. Została odkryta przez niemieckiego chemika Friedricha Ferdinanda Rungego w 1819 roku. W zależności od źródła nazywana jest także teiną (gdy źródłem jest herbata), guaraniną (gdy pochodzi z guarany) i mateiną (gdy pochodzi z yerba mate). Kofeina jest środkiem psychoaktywnym z grupy stymulantów. Jest stosowana jako dodatek do niektórych produktów, w tym napojów energetyzujących, a także do innych napojów, przede wszystkim gazowanych (na przykład coli). Po dłuższym okresie regularnego przyjmowania kofeiny występuje zjawisko tachyfilaksji (tolerancji), czyli stopniowego osłabienia odpowiedzi biologicznej ustroju.

  amp citrate - Oddychanie komórkowe – wielostopniowy biochemiczny proces utleniania związków organicznych związany z wytwarzaniem energii użytecznej metabolicznie. Oddychanie przebiega w każdej żywej komórce w sposób stały. Zachodzi ono nawet wtedy, gdy inne procesy metaboliczne zostaną zahamowane. Chociaż istnieją różnice w przebiegu procesu oddychania u poszczególnych grup organizmów, to zestaw enzymów katalizujących poszczególne reakcje składające się na oddychanie jest zbliżony u wszystkich organizmów żywych. Zachodzenie oddychania jest jednym z najczęściej stosowanych wskaźników zachodzenia procesów życiowych. Jedynie wirusy będące strukturami na pograniczu życia i cząstek chemicznych nie przeprowadzają procesu oddychania. Chociaż substratem w reakcji oddychania mogą być wszystkie związki organiczne obecne w komórkach, najczęściej ogólną reakcję oddychania komórkowego zapisuje się dla utleniania cukru – glukozy w obecności tlenu: C6H12O6 + 6O2 → 6CO2 + 6H2O Energia uwolniona w procesie utleniania związków organicznych pojawia się częściowo w postaci związku wysokoenergetycznego – ATP, który może być wykorzystany do przeprowadzania reakcji chemicznych zachodzących w komórce lub do poruszania organizmu np. w tkance mięśniowej. Proces produkcji ATP nie przebiega ze 100% sprawnością i część energii uwalniana jest w postaci ciepła. Poza węglowodanami organizmy w procesie oddychania mogą utleniać tłuszcze oraz białka, a po bardziej złożonych modyfikacjach także pozostałe związki organiczne. Dla najczęściej używanego substratu, glukozy, reakcje oddychania komórkowego zachodzą na trzech szlakach metabolicznych: Glikoliza, w której glukoza przekształcana jest do kwasu pirogronowego i powstają niewielkie ilości ATP oraz NADH. Cykl Krebsa określany także cyklem kwasu cytrynowego lub cyklem kwasów trikarboksylowych, w którym kwas pirogronowy po przekształceniu do acetylo-CoA w cyklu przemian przekształcany jest do CO2 z wytworzeniem NADH, FADH2 oraz GTP lub ATP. Oddychanie końcowe, czyli mitochondrialny łańcuch transportu elektronów i fosforylacja oksydacyjna. W tym etapie zredukowane nukleotydy NADH, FADH2 są utleniane. W efekcie szeregu reakcji powstaje woda, a uwalniana energia zamieniana jest na ATP.Pierwszy z wymienionych etapów jest charakterystyczny dla utleniania węglowodanów i zachodzi w cytozolu. Dwa pozostałe etapy zachodzą u organizmów eukariotycznych w wyspecjalizowanych organellach – mitochondriach. W komórkach prokariontów enzymy biorące udział we wszystkich etapach oddychania znajdują się w cytozolu i błonie komórkowej. Tłuszcze oraz białka mogą być także włączane w cykl Krebsa. Wcześniej jednak tłuszcze rozkładane są do acetylo-CoA w procesie β-oksydacji, a białka muszą być rozłożone na aminokwasy, te zaś pozbawione reszty aminowej. Powstałe po odłączeniu reszty aminowej ketokwasy włączane są bezpośrednio lub po przekształceniu w reakcje glikolizy i cyklu kwasu cytrynowego. U organizmów, które stale lub okresowo nie mają dostępu do tlenu, wytwarzanie energii użytecznej biologicznie może polegać na niepełnym utlenieniu związków organicznych. Proces taki nazywany jest fermentacją. W efekcie fermentacji związki organiczne ulegają zarówno utlenianiu, jak i redukcji. Drugim sposobem uzyskania energii w warunkach beztlenowych jest utlenianie związków organicznych z wykorzystaniem utlenionych związków nieorganicznych np. azotanów, siarczanów, związków żelaza lub manganu, a nawet dwutlenku węgla. Związki te służą jako akceptory elektronów w łańcuchu transportu elektronów zbliżonym do łańcucha oddechowego zachodzącego przy przenoszeniu elektronów na tlen. Pozostałe etapy oddychania nie różnią się od oddychania tlenowego. Oba procesy zachodzące w warunkach beztlenowych mogą być określane jako oddychanie beztlenowe, jednak w mikrobiologii terminem oddychania beztlenowego określa się jedynie wykorzystywanie związków nieorganicznych w roli utleniacza. Fermentacje są traktowane jako oddzielna grupa procesów metabolicznych prowadzących do uzyskania energii użytecznej metabolicznie.

  monostearynian glicerolu - Monostearynian gliceryny, monostearynian glicerolu – organiczny związek chemiczny, ester gliceryny i kwasu stearynowego stosowany głównie jako emulgator. Jest bezbarwną, bezwonną i posiadającą słodkawy smak substancją o właściwościach higroskopijnych. Występuje naturalnie w ciele człowieka, jako półprodukt w trawieniu tłuszczów. Znajduje się także w tłustym jedzeniu. Stosuje się go jako dodatek do żywności, jako zagęstnik, emulgator, środek przeciwzbrylający oraz konserwant. Znajduje zastosowanie także w przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym. Dodawany jest do bitej śmietany i lodów w celu uzyskania gładkiej struktury.

  agmatyna - Agmatyna – organiczny związek chemiczny, należy do grupy amin biogennych. Powstaje w organizmie w wyniku dekarboksylacji argininy. Pełni funkcję neurotransmitera. Łatwo ulega tautomerii aminowo-iminowej. W organizmie występuje w reakcjach: H2O + agmatyna → mocznik + putrescyna arginina → CO2 + agmatyna (dekarboksylacja)

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)