Zioła Ojca A.Cz.Klimuszko DIABETYCZNA Mieszanka ziołowo-owocowa

Suplement diety Zioła Ojca A.Cz.Klimuszko DIABETYCZNA Mieszanka ziołowo-owocowa został zgłoszony do rejestracji w 2014 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Ziele poziomki, Kłącze perzu, Liść szałwii, Korzeń z zielem mniszka, Owocnia fasoli, Ziele fiołka trójbarwnego, Liść morwy białej. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Leszek Dudarski Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe “ELDEX-MEDICAL” IMPORT-EXPORT.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Ziele poziomki, Kłącze perzu, Liść szałwii, Korzeń z zielem mniszka, Owocnia fasoli, Ziele fiołka trójbarwnego, Liść morwy białej
  Forma: saszetki do zaparzania
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2014
  Producent: Leszek Dudarski Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe "ELDEX-MEDICAL" IMPORT-EXPORT
  Rejestrujący: Leszek Dudarski Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe "ELDEX-MEDICAL" IMPORT-EXPORT
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  ziele poziomki - Rośliny garbnikodajne – drzewa i rośliny zielne, które dostarczają surowca służącego do pozyskania garbników. Wyróżnia się trzy rodzaje roślinnych surowców garbnikowych: ubogie w garbniki (poniżej 5% zawartości garbników), średniobogate w garbniki (poniżej 20% zawartości garbników), bogate w garbniki (ponad 20% zawartości garbników).Rośliny dostarczające surowca bogatego w garbniki występują głównie w strefie międzyzwrotnikowej. W Europie środkowej surowcem średniobogatym w garbniki użytkowanym do ich pozyskania jest kora świerkowa oraz drewno dębowe. Surowce garbnikowe: drewno dębowe, kasztanowe, kebraczo, kora świerkowa, modrzewiowa, dębowa, wierzbowa, oczaru, liście sumaka, orzecha włoskiego, jeżyny i maliny, poziomki, owoce tarniny, śliwy wiśniowej i borówki czarnej, kłącze i korzeń pięciornika kurze ziele, rdestu wężownika, Krameria lappacea, wyrośla patologiczne (galasy).

  kłącze perzu - Kłącze (łac. rhizoma, ang. rhizome) – u roślin przekształcony, zwykle zgrubiały pęd podziemny, spełniający funkcję organu spichrzowego i przetrwalnikowego. Stanowi rosnącą pod ziemią (lub pod wodą u roślin wodnych) przekształconą łodygę, często o skróconych międzywęźlach. Zredukowane liście wykształcają się w formie łusek. Z węzłów kłącza wyrastają korzenie przybyszowe i pąki boczne, z których rozwijają się pędy nadziemne. Wzrost kłącza na długość odbywa się przez rozwój szczytowego pączka. Kłącze może być, podobnie jak łodyga pojedyncze lub rozgałęzione. Nie posiada ciałek zieleni. Magazynuje materiały zapasowe umożliwiające roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów, podczas których nie przeprowadza ona fotosyntezy. Kłącza tworzą głównie byliny i zazwyczaj rosną równolegle do powierzchni podłoża, czasami skośnie. Rośliny posiadające kłącza zaliczane są do geofitów ryzomowych. Jest to najliczniejsza w gatunki grupa geofitów. Roślinami, które mają kłącze, są m.in.: szparag, konwalia, perz właściwy. Kłącze służy roślinom także do rozmnażania wegetatywnego. Z każdego jego fragmentu, w którym znajduje się przynajmniej jeden węzeł z pąkiem, może wyrosnąć nowa roślina. Z tego powodu chwasty kłączowe należą do trudnych do zwalczenia.

  liść szałwii - Szałwia lekarska (Salvia officinalis L.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae). Pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego (Albania, Jugosławia, Grecja, Włochy), ale rozprzestrzeniła się gdzieniegdzie również poza tym obszarem. Jest uprawiana w wielu krajach świata. Jej nazwa łacińska wywodzi się od łacińskiego salvus oznaczającego zdrowie.

  korzeń z zielem mniszka - Kawia domowa (Cavia porcellus), potocznie świnka morska – gatunek udomowionego gryzonia z rodziny kawiowatych (Caviidae). Została udomowiona przez południowoamerykańskich Indian w czasach prekolumbijskich. Indianie wykorzystywali kawię do celów kulinarnych, rytualnych oraz w medycynie ludowej. Trafiła do Europy jako zwierzę hobbystyczne już w XVI wieku, zaś w wieku XIX zaczęła być używana jako zwierzę laboratoryjne. C. porcellus jako forma udomowiona powinna być traktowana jako zwierzę bez ustalonych dzikich populacji. Wśród ludności południowoamerykańskiej nadal rozpowszechniona jest hodowla kawii domowych na mięso. Jako zwierzęta rzeźne są także hodowane w krajach afrykańskich, ale większość kawii żyje w hodowlach hobbystycznych popularnych na całym świecie.

  owocnia fasoli - Owoc (łac. fructus) − w znaczeniu botanicznym występujący u roślin okrytozalążkowych organ powstający z zalążni słupka, zawierający w swym wnętrzu nasiona, osłaniający je i ułatwiający rozsiewanie. Część owocu otaczająca nasiona określa się mianem owocni (perykarpu). Gdy w powstaniu organu otaczającego nasiona biorą udział inne części rośliny niż słupek – twór taki określany jest mianem owocu pozornego. Gdy w jednym kwiecie występuje większa liczba słupków wolnych (słupkowie apokarpiczne), wtedy powstające z nich owoce tworzą owoc zbiorowy na wspólnym dnie kwiatowym (np. malina, jaskier). Natomiast z kilku kwiatów zebranych w skupiony kwiatostan powstają owocostany (morwa, kłębek buraka, figowiec, ananas). Budowa owoców stanowi adaptację do różnych form rozsiewania. Owoce mięsiste mogą być roznoszone przez zwierzęta, dla których stanowią pokarm (zoochoria), owoce suche rozprzestrzeniane są m.in. przez wiatr (anemochoria), wodę (hydrochoria) lub zwierzęta. Owocami jako rodzajem pożywienia określane są części roślin o grubej warstwie miąższu i przyjemnym, zwykle słodkim smaku i zapachu. Owoce stanowią istotną część pożywienia dla ludzi i wielu zwierząt.

  ziele fiołka trójbarwnego - Zeaksantyna, E161h – organiczny związek chemiczny z grupy ksantofili (podgrupa karotenoidów). Jest jednym z dwóch karotenoidów, znajdujących się w siatkówce oka. Naturalnie występuje w brokułach, brukselce, kukurydzy, pomidorach. Zawiera ją także ziele fiołka trójbarwnego i polnego.

  liść morwy białej - Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liście wyspecjalizowane w fotosyntezie określane są mianem liści zielonych oraz liści listowia. Nierzadko organy te pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)