Alpha Amino, Arbuz

Suplement diety Alpha Amino, Arbuz zawiera w składzie: Podstawowy skład aminokwasowy, Mieszanka Alpha Amino Hydration, Mieszanka Rozpuszczalnej BCAA 2:1:1, Potas, Sód, Magnez, Fosfor. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2017. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez Nutrabolt, oraz zgłoszony do rejestracji przez Paker Fit.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Podstawowy skład aminokwasowy, Mieszanka Alpha Amino Hydration, Mieszanka Rozpuszczalnej BCAA 2:1:1, Potas, Sód, Magnez, Fosfor
  Forma: Proszek
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2017
  Producent: Nutrabolt
  Rejestrujący: Paker Fit
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  podstawowy skład aminokwasowy - Globuliny – frakcja białek osocza krwi. Globuliny są odpowiedzialne za mechanizmy odpornościowe oraz wiążą tłuszcze i glukozę. Są białkami dobrze rozpuszczalnymi w rozcieńczonych roztworach soli, nie rozpuszczają się w czystej wodzie. Ulegają wytrąceniu już przy 50% wysycenia roztworu siarczanem amonu. Skład aminokwasowy globulin obejmuje zazwyczaj od 18 do 20 podstawowych aminokwasów. Globuliny są rozpowszechnione w komórkach i tkankach wszystkich organizmów. Stanowią one istotny składnik cytoplazmy wszystkich komórek. U roślin znaczne ilości globulin nagromadzają się w nasionach, u zwierząt występują one szczególnie obficie w płynach ustrojowych, takich jak osocze krwi czy mleko, oraz tkance mięśniowej. Na podstawie rozkładu elektroforetycznego dzielimy je na: α1-globuliny (alfa1) na przykład: α1-antytrypsyna α2-globuliny (alfa2) na przykład: α2-globulina, czyli angiotensynogen α2-makroglobulina haptoglobina ceruloplazmina β-globuliny (beta), m.in. odpowiedzialne za transport kwasów tłuszczowych i hormonów sterydowych, β2-mikroglobulina hemopeksyna transferryna czynniki krzepnięcia krwi izoaglutyniny (reagują swoiście z substancjami grupowymi zawartymi w erytrocytach) enzymy (np. proteazy, fosfataza, esteraza cholinowa) angiotensyna bradykinina γ-globuliny (gamma), zawierają głównie immunoglobuliny (przeciwciała), ale także np. CRP i lizozymImmunoglobuliny wchodzące w skład γ-globulin (gamma) dzielą się na pięć klas: IgG - najważniejsze w walce z infekcją; warunkują odporność IgA - obecne we wszystkich wydzielinach; chronią śluzówki IgD - podstawowe receptory powierzchni limfocytów B IgM - jako pierwsze pojawiają się w czasie choroby IgE - ich ilość rośnie w odpowiedzi na alergen, a także w zakażeniach pasożytniczych

  potas - Potas (K, łac. kalium) – pierwiastek chemiczny z grupy metali alkalicznych w układzie okresowym i liczbie atomowej 19.

  sód - Sód (Na, łac. natrium) – pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 11, metal z I grupy układu okresowego, należący do grupy metali alkalicznych. Miękki, srebrzystobiały, silnie reaktywny. Pojedynczy elektron na powłoce walencyjnej szybko przekazuje, stając się kationem Na+. Jedyny stabilny izotop sodu to 23Na. W przyrodzie pierwiastek ten nie występuje w stanie wolnym; można go otrzymać z tworzonych przezeń związków. Sód jest szóstym najbardziej rozpowszechnionym pierwiastkiem w skorupie ziemskiej. Występuje w wielu minerałach, takich jak: skaleń, sodalit, czy sól kamienna (chlorek sodu, NaCl). Po raz pierwszy sód wyizolował Humphry Davy w 1807 r. przez elektrolizę wodorotlenku sodu. Spośród wielu innych użytecznych związków sodu wodorotlenek sodu (ług) stosuje się w procesie wytwarzania mydła, a chlorek sodu (sól spożywcza) jest stosowany jako środek do odladzania oraz jako składnik odżywczy dla ludzi i zwierząt. Sód jest niezbędnym pierwiastkiem do prawidłowego funkcjonowania organizmów wszystkich zwierząt oraz niektórych roślin.

  magnez - Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Ma trzy stabilne izotopy: 24Mg, 25Mg oraz 26Mg. Magnez po raz pierwszy został uznany za pierwiastek przez Josepha Blacka (1755), zaś wyodrębniony w formie czystej w 1808 roku przez Humphry’ego Davy’ego, który nadał mu łacińską nazwę. Polską nazwę jako pierwszy zaproponował Filip Neriusz Walter.

  fosfor - Fosfor (P, gr. φωσφόρος phōsphóros ‘niosący światło’, łac. phosphorus) – pierwiastek chemiczny, niemetal. Jedynym stabilnym izotopem fosforu jest 31P. Fosfor po raz pierwszy został wyizolowany (jako biały fosfor) w 1669. Nazwa pierwiastka pochodzi od zjawiska emisji słabego światła po wystawieniu na działanie tlenu. Pokrewny termin fosforescencja, oznaczający świecenie różnych substancji po wcześniejszym wystawieniu na działanie światła, pochodzi od nazwy fosforu. Jednak w przypadku świecenia samego fosforu zjawisko to jest nazywane chemiluminescencją i jest wynikiem reakcji utleniania, nie fosforescencji. Fosfor występuje w czterech odmianach alotropowych, jako: fosfor biały, czerwony, fioletowy oraz czarny.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)