Bodyline Green Coffee

Suplement diety Bodyline Green Coffee (tabletka) składający się z: ekstrakt z nasiona zielonej kawy, (kwas chlorogenowy), ekstrakt z tamaryndowca, (kwas HCA), ekstrakt z nasion fasoli białej, (fasolamina), chrom. Zarejestrowano go w 2013 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Bodyline Green Coffee został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez Biofarm Sp. z o.o. Poznań.

• Informacje o suplemencie

  Skład: ekstrakt z nasiona zielonej kawy, (kwas chlorogenowy), ekstrakt z tamaryndowca, (kwas HCA), ekstrakt z nasion fasoli białej, (fasolamina), chrom
  Forma: tabletka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2013
  Producent: Biofarm Sp. z o.o. Poznań
  Rejestrujący: Biofarm Sp. z o.o. Poznań
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  ekstrakt z nasiona zielonej kawy - Herbata – napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju kamelia (Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach zapisuje się ją znakiem 茶, który jest jednak różnie czytany w zależności od dialektu: tê – dialekt hokkien (czego odmiany są często obecne w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (z odmianami tej wymowy popularnymi na wschodzie – Indie, Iran, Turcja, Rosja, Czechy). Polska nazwa herbata to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzie pierwszy wyraz herba oznacza „zioło”, a drugi – thea – jest zlatynizowaną postacią chińskiej nazwy tejże rośliny). Nazwą herbata określa się również napary z różnych ziół, suszu owocowego, dlatego w użyciu są określenia: lipowa, miętowa, rumiankowa itp. herbata, herbata z malin, dzikiej róży, bzu czarnego itp., herbata paragwajska, Rooibos.

  kwas chlorogenowy - Kwas chlorogenowy – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli, ester kwasu (−)-chinowego i kwasu kawowego. Jest naturalnym przeciwutleniaczem występującym np. w yerba mate, zielonych liściach i owocach kawowca (surowe ziarno ma 60000 mg/kg; napar z kawy – 500 mg/dm3), głogu, karczochach, pokrzywie, czarnej jagodzie, surowych ziemniakach oraz w mniejszych ilościach m.in. w bluszczu pospolitym, śliwkach, czereśniach, jabłkach, brzoskwiniach, morelach.

  ekstrakt z tamaryndowca - Mango – soczyste owoce w typie pestkowca pochodzące z licznych gatunków tropikalnych drzew należących do rodzaju mango (Mangifera), uprawianych głównie dla swoich jadalnych owoców. Większość z nich występuje dziko w naturze. Rodzaj Mangifera należy do rodziny nanerczowatych (Anacardiaceae). Mango w naturze występują w Azji Południowej, skąd pochodzi mango indyjskie (Mangifera indica), rozprzestrzenione na świecie jako jedno z najczęściej uprawianych w strefach tropikalnych drzew owocowych. Inne gatunki Mangifera (m.in. Mangifera foetida) uprawiane są bardziej lokalne. Jest to narodowy owoc Indii, Pakistanu i Filipin, ponadto znajduje się na liście narodowych drzew Bangladeszu.

  kwas hca - Substancja psychoaktywna, substancja psychotropowa – substancja chemiczna (związek chemiczny) lub mieszanina substancji mająca bezpośredni lub następczy wpływ na funkcjonowanie mózgu, czego efektem są zmiany postrzegania, nastroju, świadomości, procesów poznawczych (np. zapamiętywania) i zachowania. Substancje psychoaktywne lub używki je zawierające mogą być używane w celach niemedycznych związanych z wywołaniem określonych zmian świadomości (np. kawa, napoje alkoholowe, heroina, kokaina, środki pochodzenia konopnego), w niektórych kultach religijnych (np. zawierający meskalinę kaktus pejotl, grzyby psylocybinowe), w medycynie (np. opioidy i kannabinoidy do łagodzenia bólu, stymulanty do łagodzenia objawów narkolepsji i ADHD, leki przeciwdepresyjne i leki przeciwpsychotyczne w neurologii i psychiatrii). Używanie wielu z tych substancji (zwłaszcza stymulantów i depresantów) może doprowadzić do nałogu i wyrządzić znaczne szkody zdrowotne. Z kolei inne (psychodeliki) niekiedy pomagają w leczeniu uzależnień (np. ibogaina, LSD). Zastosowanie środków psychoaktywnych na przykładzie amfetaminy: jako używka (narkomania), jako środek dopingujący w sporcie (w odpowiednio zmniejszonych dawkach), jako środek pobudzający zdolność uczenia, jako środek poprawiający wydolność podczas długotrwałego wysiłku (amfetamina była podawana podczas II wojny światowej lotnikom wyruszającym na długie trasy), w medycynie (np. w Stanach Zjednoczonych w terapii ADHD i narkolepsji). Dawki terapeutyczne (od 5 do 40 mg na dobę) są wielokrotnie niższe od dawek stosowanych jako używka, w celach odchudzających (wysoka nadwaga).

  ekstrakt z nasion fasoli białej - Lunazyna – peptyd występujący w soi i niektórych ziarnach zbóż. Od 1996 roku jest obiektem badań dotyczących mechanizmów epigenetycznych, a także: raka, ALS, cholesterolu i chorób sercowo-naczyniowych oraz stanu zapalnego i odpowiedzi immunologicznej. Ze względu na swoją biodostępność, lunazyna wydaje się wykazywać jeszcze szerszy niż opisywano w literaturze powstałej do 2019 roku wachlarz aktywności biologicznych. Obok potwierdzonych w licznych badaniach, przeprowadzonych już w latach 2008–2012 właściwości antynowotworowych, na uwagę zasługują również: zdolność lunazyny do wpływania na zmniejszenie odpowiedzi zapalnej komórek, wpływu na układ immunologiczny i nerwowy.

  chrom - Chrom (Cr, łac. chromium) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z bloku d układu okresowego. Ma 13 izotopów, od 45Cr do 57Cr, z czego trwałe są izotopy 50, 52, 53 i 54. Został odkryty w roku 1797 przez Louisa Nicolasa Vauqellina.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)