Calci Strong D3 Mg

Calci Strong D3 Mg to suplement diety w formie tabletka. W skład tego suplementu diety wchodzą: wapń, witamina D3, magnez. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2013 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Calci Strong D3 Mg został wyprodukowany przez Vitabalans Oy Finlandia, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Vitabalans Sp. z o.o. Kraków.

• Informacje o suplemencie

  Skład: wapń, witamina D3, magnez
  Forma: tabletka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2013
  Producent: Vitabalans Oy Finlandia
  Rejestrujący: Vitabalans Sp. z o.o. Kraków
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  wapń - Wapń (Ca, łac. calcium; nazwa ta pochodzi od łacińskiego rzeczownika calx – wapno, co oznacza więc „metal z wapna”) – pierwiastek chemiczny z grupy berylowców (metali ziem alkalicznych) w układzie okresowym.

  witamina d3 - Cholekalcyferol (łac. cholecalciferolum), witamina D3 – organiczny związek chemiczny z grupy witamin D. Reguluje gospodarkę wapniowo-fosforanową organizmu, umożliwia wchłanianie tych pierwiastków w jelitach, a także zapewnia właściwą mineralizację kości. Powstaje z 7-dehydrocholesterolu w skórze wystawionej na działanie promieni UV. U człowieka ulega następnie 25-hydroksylacji w wątrobie oraz 1α-hydroksylacji w nerkach dając postać aktywną witaminy D3 – kalcytriol. Występuje także w drożdżach, wątrobie, żółtku jaj oraz w przetworach rybnych i tranie.

  magnez - Magnez (Mg, łac. magnesium) – pierwiastek chemiczny, metal ziem alkalicznych (druga grupa główna układu okresowego). Ma trzy stabilne izotopy: 24Mg, 25Mg oraz 26Mg. Magnez po raz pierwszy został uznany za pierwiastek przez Josepha Blacka (1755), zaś wyodrębniony w formie czystej w 1808 roku przez Humphry’ego Davy’ego, który nadał mu łacińską nazwę. Polską nazwę jako pierwszy zaproponował Filip Neriusz Walter.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)