suplementy diety bez tajemnic

Dentivac Plus

Suplement diety Dentivac Plus został zgłoszony do rejestracji w 2011 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: liofilizat bakterii : (Streptococcus mutans cryodessicatum lysatum, Streptococcus sangius cryodessicatum llysatum, Streptococcus lysatum cryodessicatum mitis, Actinomyces viscosus cryodessicatum lysatum, Porphyromonas gingivalis cryodessicatum lysatum, Haemophilus Cryodessicatum Actinobacillus lysatum, Propionibacterium acnes cryodessicatum lysatum), Ksylitol, Mannitol, Hydroksypropylometyloceluloza, Sól sodowa karboksymetylocelulozy, Stearynian magnezu, Erytrytol, Miętowy smak. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Bioveta, a.s, Czechy.

  • Informacje o suplemencie

    Skład: liofilizat bakterii : (Streptococcus mutans cryodessicatum lysatum, Streptococcus sangius cryodessicatum llysatum, Streptococcus lysatum cryodessicatum mitis, Actinomyces viscosus cryodessicatum lysatum, Porphyromonas gingivalis cryodessicatum lysatum, Haemophilus Cryodessicatum Actinobacillus lysatum, Propionibacterium acnes cryodessicatum lysatum), Ksylitol, Mannitol, Hydroksypropylometyloceluloza, Sól sodowa karboksymetylocelulozy, Stearynian magnezu, Erytrytol, Miętowy smak
    Forma: tabletka
    Kwalfikacja: S - Suplement diety
    Status produktu: weryfikacja w toku

    Rok zgłoszenia: 2011
    Producent: Bioveta, a.s, Czechy
    Rejestrujący: Magre.s.c, Pruszków
    Dodatkowe informacje:

  • Informacje o składnikach suplementu

    Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

    ksylitol - Ksylitol (z gr. ξύλον ‘drewno’), cukier brzozowy, E967, C5H12O5 – organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy. Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako zamiennik cukru (słodzik), głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka) i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi. Ksylitol wytwarza się naturalnie w organizmie człowieka w ilości ok. 15 g dziennie w procesach trawienia. Jego spożycie może sprzyjać likwidacji płytki nazębnej, jak również np. pomagać w leczeniu zakażenia jamy ustnej drożdżakowcami z rodzaju Candida (w przeciwieństwie do cukrów takich jak sacharoza, glukoza czy galaktoza). Natomiast u psów ksylitol może powodować poważne uszkodzenie wątroby, a nawet śmierć. Spożycie ksylitolu w ilości >100 mg/kg masy ciała wywołuje u psa wydzielanie dużych ilości insuliny, prowadząc w konsekwencji do znacznego obniżenia poziomu cukru we krwi (hipoglikemii).

    mannitol - Mannitol, mannit – organiczny związek chemiczny, polihydroksylowy alkohol cukrowy. Występuje w formie dwóch enancjomerów, oznaczanych zwyczajowo jako D i L. Stanowi bogate źródło przyswajalnego węgla i dlatego jest dodawany do podłoży hodowlanych (np. podłoże Chapmana służące izolacji i identyfikacji bakterii z rodzaju Staphylococcus). W lecznictwie znalazł zastosowanie jako środek moczopędny. Może być używany: w zapobieganiu nieodwracalnemu uszkodzeniu nerek w skąpomoczu (oligurii), do zmniejszenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, do zwiększania wydalania moczu (i zarazem trucizn) przy zatruciach, eksperymentalnie do czasowego otwarcia bariery krew-mózg, w ramach BBBD (Blood-Brain Barrier Disruption) celem podniesienia skuteczności chemioterapii w leczeniu nowotworów mózgu.

    hydroksypropylometyloceluloza - Hypromeloza (łac. hypromellosum), skrótowiec od (hydroksypropylo)metyloceluloza, HPMC – organiczny związek chemiczny, pochodna celulozy, w której część grup hydroksylowych została alkilowana grupami metylowymi i 2-hydroksypropylowymi. Stosowana jako lek zwilżający, dodatek do żywności (E464), dodatek do klejów, farb, materiałów budowlanych i innych. Ma postać białego, żółtawobiałego lub szarawobiałego proszku (lub granulek), higroskopijnego po wysuszeniu. Jest rozpuszczalna w wodzie, praktycznie nierozpuszczalna w etanolu, toluenie i acetonie.

    sól sodowa karboksymetylocelulozy - Karboksymetyloceluloza (CMC, łac. Carboxymethylcellulosum, syn. Carmellosum) – polimer, półsyntetyczna pochodna celulozy otrzymana przez przyłączenie do jednej z reszt hydroksylowych glukopiranozy grupy karboksymetylowej (-CH2-COOH). Często używana w postaci soli sodowej. W przemyśle spożywczym jest oznaczona symbolem E466 i należy do grupy emulgatorów i środków zagęszczających.

    stearynian magnezu - Stearynian magnezu – organiczny związek chemiczny, sól magnezowa kwasu stearynowego. Białe, nierozpuszczalne w wodzie ciało stałe stosowane, także w mieszaninie z palmitynianem magnezu, w zasypkach dla dzieci oraz jako środek poślizgowy w tabletkach. Rozkłada się pod wpływem rozcieńczonych kwasów.

    erytrytol - Erytrytol, erytryt – organiczny związek chemiczny, alifatyczny alkohol czterowodorotlenowy z grupy cukroli. Jest dodatkiem do żywności, stosowanym jako substancja słodząca (E968). Erytryt nie wykazuje aktywności optycznej w przeciwieństwie do swojego diastereoizomeru, treitolu, występującego w formie prawo- i lewoskrętnej. Czteroazotan erytrytu ma właściwości wybuchowe.

    miętowy smak - Olejek miętowy (łac. Menthae piperitae aetheroleum, Oleum Menthae piperitae) – olejek eteryczny otrzymywany przez destylację z parą wodną świeżych części nadziemnych kwitnącej rośliny Mentha piperita. Jest bezbarwną, jasnożółtą lub jasnozielonawożółtą cieczą o charakterystycznym zapachu i smaku. Wywołuje uczucie zimna. Olejek miętowy miesza się bez ograniczeń z etanolem i chlorkiem metylenu. Olejek miętowy powinien zawierać: mentol: 30–55% menton: 14–32% octan mentylu: 2,8–10% 1,8-cyneol: 3,5–8,0% izomenton: 1,5–10% mentofuran: 1–8% limonen: 1,0–3,5% pulegon: nie więcej niż 3,0% karwon: nie więcej niż 1,0%.Wykorzystywany w przemyśle farmaceutycznym, chemicznym, kosmetycznym i spożywczym.

    (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)

{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)
Cena0
Skuteczność0
Działania uboczne0
Opinie klientów Dodaj swoją opinię
Sortuj po:

Dodaj pierwszą opinię o tym produkcie.

Zweryfikowany
{{{review.rating_comment | nl2br}}}

Pokaż więcej
{{ pageNumber+1 }}
Dodaj swoją opinię