DETOX MAX

DETOX MAX to suplement diety w formie kapsułka. W skład tego suplementu diety wchodzą: Błonnik owsiany, Błonnik lniany, Błonnik jabłkowy, Sproszkowany sok z aloesu, Ekstrakt z fiołka trójbarwnego, Ekstrakt z mniszka lekarskiego, Ekstrakt z ostropestu plamistego, Ekstrakt z pokrzywy zwyczajnej, Suszone sproszkowane śliwki. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2016 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety DETOX MAX został wyprodukowany przez , oraz zgłosiła go do rejestracji firma Noble Health Sp. z o.o..

• Informacje o suplemencie

  Skład: Błonnik owsiany, Błonnik lniany, Błonnik jabłkowy, Sproszkowany sok z aloesu, Ekstrakt z fiołka trójbarwnego, Ekstrakt z mniszka lekarskiego, Ekstrakt z ostropestu plamistego, Ekstrakt z pokrzywy zwyczajnej, Suszone sproszkowane śliwki
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent:
  Rejestrujący: Noble Health Sp. z o.o.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  błonnik owsiany - Płatki owsiane – płatki produkowane z owsa zwyczajnego. Zawierają ok. 68% węglowodanów, 13% białka, 7% tłuszczów (w tym nienasyconych kwasów tłuszczowych), 10% błonnika. Nie nadają się do zbyt długiego przechowywania – ze względu na wysoką zawartość tłuszczów, które łatwo jełczeją i nabierają gorzkiego smaku. Czas przechowywania płatków owsianych od chwili wyprodukowania wynosi od czterech do sześciu miesięcy.

  błonnik lniany - Johanna Budwig (ur. 30 września 1908, zm. 19 maja 2003) – niemiecka chemik i aptekarka, fizyk, autorka książek o diecie żywieniowej. Pracowała naukowo jako główny specjalista-konsultant z tytułem doktora fizyki w Instytucie Badań Tłuszczu BAGKF w Münster (Bundesanstalt für Fettforschung). Zajmowała się tam działaniem tłuszczów utwardzonych i zdenaturowanych na zdrowie ludzi. Uważała, iż duże znaczenie w powstawaniu nowotworów mają braki kwasów omega-3 w organizmie. W 1952 roku stworzyła dietę znaną pod nazwą dieta dr Budwig, wspomagającą leczenie nowotworów, a także chorób serca, cukrzycy. Dieta jest bogata w olej lniany wysokolinolenowy, zawierający szczególnie dużo kwasów omega-3 (ponad 50%) zmieszany z serem, bogata w owoce, warzywa i błonnik. Zaleca się unikanie cukru, tłuszczów zwierzęcych, oleju sałatkowego, wędlin, masła, a zwłaszcza margaryny. Budwig twierdziła, że w ciągu trzech miesięcy niektórzy pacjenci na tej diecie mieli mniejsze guzy rakowe, inni nie mieli już guzów i wszyscy czuli się lepiej. Mimo to nie dowodów naukowych na to, że dieta Budwig pomaga ludziom w walce z rakiem. Nic nie wskazuje na skuteczność diet antynowotworowych, a mogą one powodować skutki uboczne. Osoby z chorobą nowotworową, które zwlekają lub rezygnują ze skutecznych metod leczenia w wyniku stosowania diet takich jak dieta Budwig, mogą cierpieć na nawrót choroby. Wydała szereg pozycji książkowych, z których część została przetłumaczona na język angielski. Jedna z poczytniejszych nosi tytuł Olej lniany jako prawdziwa pomoc w walce z artretyzmem, zawałem serca i rakiem.

  błonnik jabłkowy - Sok jabłkowy – sok owocowy wyprodukowany w wyniku tłoczenia jabłek. Otrzymany wyciśnięty sok może być dalej poddany obróbce np. poprzez usunięcie skrobi i pektyn. Ze względu na złożony i kosztowny sprzęt potrzebny do wytłoczenia i oczyszczenia soku z jabłek w masowych ilościach, produkcja soku jabłkowego jest silnie skomercjalizowana. W Stanach Zjednoczonych niefiltrowany sok jabłkowy jest wytwarzany przez mniejszych producentów na obszarach, gdzie jest wysoka produkcja jabłek w postaci cydru jabłkowego. Jest jednym z najpopularniejszych soków owocowych na świecie, a w jego światowej produkcji przewodzą Chiny, Polska, Stany Zjednoczone i Niemcy.

  sok z aloesu - Aloes (Aloë L.) – rodzaj jednoliściennych sukulentów liściowych. Liczy ok. 550 gatunków (różnice zależą od ujęcia systematycznego taksonów). Należą do niego formy drzewiaste, krzewiaste, byliny, niekiedy liany. Zasięg występowania roślin z tego rodzaju obejmuje Półwysep Arabski, Afrykę i Madagaskar. Gatunkiem typowym jest Aloë perfoliata L.

  ekstrakt z fiołka trójbarwnego - Mikołajek nadmorski (Eryngium maritimum) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych, z podrodziny Saniculoideae. Gatunek typowy rodzaju mikołajek Eryngium. Występuje na wydmowych wybrzeżach Europy, Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. W północnej części zasięgu jest zagrożony i tak też jest w Polsce, gdzie gatunek ten podlega ochronie prawnej. Bywa uprawiany jako roślina ozdobna, poza tym ma długą tradycję wykorzystywania jako roślina jadalna, lecznicza i służąca do umacniania wydm.

  ekstrakt z mniszka lekarskiego - Mniszek pospolity, mniszek lekarski (Taraxacum officinale F.H. Wiggers coll., właśc. Taraxacum sect. Taraxacum) – określenie roślin z rodzaju mniszek, w zależności od ujęcia systematycznego stanowiące nazwę zbiorową drobnych gatunków z sekcji Taraxacum (= Vulgaria, Ruderalia) lub odnoszące się do jednego gatunku występującego na niewielkim obszarze w Skandynawii – T. campylodes. W dominującym znaczeniu są to mniszki z sekcji obfitującej w drobne, apomiktyczne gatunki. W samej Europie opisano ich ponad tysiąc, w tym w Polsce ponad 200, a występują także w Azji i północnej Afryce. Zawleczone zostały na wszystkie inne kontynenty. Poza Europą dane o poszczególnych taksonach są bardzo fragmentaryczne. Rośliny te rosną na siedliskach ruderalnych, na łąkach i murawach, w uprawach i widnych lasach. Są wykorzystywane jako rośliny jadalne, pastewne, miododajne i lecznicze. W uprawach uznawane za chwasty.

  ekstrakt z ostropestu plamistego - Sylimaryna – wykorzystywany w lecznictwie kompleks związków pochodzenia roślinnego, pozyskiwany z łupin nasiennych ostropestu plamistego, składający się przede wszystkim z flawonoliganów: sylibiny, izosylibiny, sylikrystyny i sylidianiny oraz flawonoidu – taksyfoliny. Zawartość sylimaryny w surowcu roślinnym wynosi 2-3%, z czego ok. 50% stanowi sylibina, a jest zależna od pochodzenia materiału biologicznego i sposobu ekstrakcji. Sylimaryna nie rozpuszcza się w wodzie, za to jest dobrze rozpuszczalna w octanie etylu i acetonie.

  ekstrakt z pokrzywy zwyczajnej - Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) – gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych (Urticaceae). Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a zawleczona została także na inne obszary i kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach i zaroślach oraz bardzo często, jako gatunek synantropijny, na żyznych siedliskach ruderalnych. Pokrzywa zwyczajna jest użytkowana na wiele sposobów – jest rośliną leczniczą i kosmetyczną, jadalną i paszową, dostarcza także włókien, barwnika i jest użytkowana w ogrodnictwie. Pokrzywa odgrywa też rolę w ludzkiej kulturze duchowej. Z powodu obecności kłująco-parzących włosków powoduje bolesne podrażnienia skóry ludzi i zwierząt.

  suszone sproszkowane śliwki - Kuchnia węgierska – kuchnia Węgier należy do kuchni środkowoeuropejskich, wyróżnia się jednak pośród nich charakterystycznymi cechami. Tradycyjna kuchnia bazuje na mięsie, warzywach sezonowych, owocach i świeżym chlebie. Najbardziej znaną z tych cech jest używanie jako przyprawy czerwonej papryki w proszku, współcześnie głównie słodkiej. Kuchnia węgierska w tradycyjnej formie to potrawy podawane w czardach przy cygańskiej muzyce. Stała się turystyczną wizytówką kraju.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)