Eubage no 19 Stawy

Eubage no 19 Stawy to suplement diety w formie kapsułka. W skład tego suplementu diety wchodzą: siarczan glukozaminy z morza, Siarczan chondroityny, Wyciąg z aragonitu, Wyciąg z wiązówki błotnej, Wyciąg z wycięku z Bamboo Tabashir, Metylosolfonulomethan-OptiMSM, Glukonian manganu, Catalyst C89. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2010 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Eubage no 19 Stawy został wyprodukowany przez EUBAGE LABORATORY Belgia, oraz zgłosiła go do rejestracji firma EUBAGE LABORATORY Belgia.

• Informacje o suplemencie

  Skład: siarczan glukozaminy z morza, Siarczan chondroityny, Wyciąg z aragonitu, Wyciąg z wiązówki błotnej, Wyciąg z wycięku z Bamboo Tabashir, Metylosolfonulomethan-OptiMSM, Glukonian manganu, Catalyst C89
  Forma: kapsułka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2010
  Producent: EUBAGE LABORATORY Belgia
  Rejestrujący: EUBAGE LABORATORY Belgia
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  siarczan chondroityny - Siarczan chondroityny – organiczny związek chemiczny z grupy glikozoaminoglikanów, który w składzie odnawialnych proteoglikanów jest ważnym strukturalnym komponentem tkanki chrzęstnej. Masa cząsteczkowa siarczanu chondroityny wynosi 10–60 kD. Disacharydowe mery składają się z kwasu glukuronowego i estru siarczanowego N-acetylogalaktozoaminy połączonych wiązaniem β-1,3-glikozydowym. Grupa siarczanowa znajduje się w pozycji 4-O lub 6-O reszty N-acetylogalaktozoaminy.

  wyciąg z wiązówki błotnej - Historia aspiryny, czyli kwasu acetylosalicylowego (ASA), i jej użycie w celach medycznych sięga czasów starożytnych, choć substancja ta w czystej postaci produkowana i sprzedawana jest od 1899 roku. Informacje o lekach sporządzanych z kory wierzby i innych roślin bogatych w salicylany pojawiały się już na papirusach spisywanych w czasach egipskich faraonów w II wieku p.n.e. Około roku 400 p.n.e. Hipokrates pisał o stosowaniu herbaty z roślin zawierających salicylany w celu obniżania gorączki, salicylanów używano również w medycynie wschodu, w czasach antycznych i średniowieczu. Lecznicze właściwości ekstraktu z kory wierzby, takie jak obniżanie gorączki oraz działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, doceniono w połowie XVIII wieku. Lewis i Clark używali rzekomo naparu z kory wierzby w latach 1803–1806 jako remedium na gorączkę występującą u uczestników słynnej ekspedycji. Już na początku XIX wieku farmaceuci eksperymentowali i przepisywali pacjentom przeróżne środki podobne do kwasu salicylowego, składnika aktywnego zawartego w ekstrakcie z kory wierzby. W 1853 chemik Charles Frédéric Gerhardt po raz pierwszy wytworzył kwas acetylosalicylowy poprzez wymieszanie chlorku acetylu z salicylanem sodu; w drugiej połowie XIX wieku inni chemicy ustalili strukturę chemiczną tego związku i opracowali skuteczniejszą i wydajniejszą metodę syntezy. W 1897 naukowcy z przedsiębiorstwa farmaceutyczno-chemicznego Bayer rozpoczęli badania nad kwasem acetylosalicylowym, jako mniej drażniącym zamiennikiem dla typowych leków zawierających salicylany. W 1899 lek miał już nazwę Aspiryna i był sprzedawany przez Bayer na całym świecie. Słowo Aspiryna było raczej nazwą marki stworzonej przez Bayer, aniżeli ogólną nazwą samego leku, jednakże prawa firmy Bayer do marki zostały sprzedane lub w wielu krajach utracone. Do rosnącej w pierwszej połowie XX wieku popularności aspiryny przyczyniła się jej skuteczność podczas tak zwanej hiszpanki, czyli pandemii grypy w latach 1918–1919. Opłacalność produkcji aspiryny doprowadziła do zaciekłej rywalizacji i namnażania się podobnych produktów i marek. Część zgonów zanotowanych podczas pandemii z 1918 miała prawdopodobnie związek z zatruciem aspiryną. Popularność aspiryny spadła po opracowaniu paracetamolu w 1956 oraz ibuprofenu w 1962. W latach 60. i 70. XX wieku naukowcy tacy jak John Vane odkrywali podstawowe mechanizmy działania i efektów aspiryny. Badania kliniczne przeprowadzone od lat 60. do 80. wykazały efektywność aspiryny jako substancji przeciwzakrzepowej. Sprzedaż aspiryny ponownie wzrastała w ostatnich dekadach XX wieku i nadal utrzymuje się na wysokim poziomie; lek ten jest środkiem powszechnie stosowanym w celu zapobiegania atakom serca i udarom.

  glukonian manganu - Fortyfikacja, wzbogacanie żywności – dodanie do żywności jednego lub kilku składników odżywczych. Celem tego działania jest zapobieżenie niedoborom wybranych składników (lub skorygowanie ich) w określonych grupach ludności lub całych populacjach. Część żywności wzbogacanej ze względu na jej udokumentowane korzystne oddziaływanie na zdrowie populacji może być zamiennie nazywana żywnością funkcjonalną. Żywność wzbogacana konsumowana w racjonalny sposób wraz żywnością naturalną nie prowadzi do nadmiernego pobrania wybranych dodanych składników spożywczych.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)