Flavon Protect

Flavon Protect w formie żel zawiera w składzie witamina C, polifenole ogółem, w tym: flawonoidy, koncentraty owocowe, inulina, wyciąg z pestek winogron. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2012. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Flavon Protect został wyprodukowany przez GeSz Gaal es Sziklas Kft. Węgry, oraz zgłosiła go do rejestracji firma Flavon Group Polska Sp. z o.o. Kraków.

• Informacje o suplemencie

  Skład: witamina C, polifenole ogółem, w tym: flawonoidy, koncentraty owocowe, inulina, wyciąg z pestek winogron
  Forma: żel
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2012
  Producent: GeSz Gaal es Sziklas Kft. Węgry
  Rejestrujący: Flavon Group Polska Sp. z o.o. Kraków
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.

  polifenole ogółem - Bez czarny, dziki bez czarny (Sambucus nigra L.) – gatunek rośliny z rodziny piżmaczkowatych (Adoxaceae), dawniej zaliczany był także do rodziny bzowatych (Sambucaceae) i przewiertniowatych (Caprifoliaceae). Inne zwyczajowe nazwy polskie: bez lekarski, bez pospolity, bzowina, bzina, buzina, hyczka, baźnik, bess, best, bestek, bez apteczny, bez aptekarski, bez biały, bez dziki, bzowina czarna, bzowki, côrny bez, flider, gołębia pokrzywa, hebz, holunder, hyćka, kaszka, suk. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie, w Polsce pospolity. Wykorzystywany jest jako roślina lecznicza, kosmetyczna, ozdobna i jadalna. Spożycie niedojrzałych i nieprzetworzonych owoców skutkować może jednak zatruciem. Gatunek zmienny – wyróżnia się kilka podgatunków, przy czym klasyfikacja ich nie jest ustalona. Wyhodowano liczne odmiany ozdobne różniące się głównie ubarwieniem i kształtem liści.

  w tym: flawonoidy - Flawonoidy, związki flawonowe – grupa organicznych związków chemicznych występujących w roślinach, spełniających funkcję barwników, przeciwutleniaczy i naturalnych insektycydów oraz fungicydów, chroniących przed atakiem ze strony owadów i grzybów. Większość z nich jest barwnikami zgromadzonymi w powierzchniowych warstwach tkanek roślinnych, nadając intensywny kolor i ograniczając szkodliwy wpływ promieniowania ultrafioletowego. Flawonoidy są oparte na szkielecie 2-fenylochromanu lub 3-fenylochromanu (zwanego izoflawonem) przy czym większość typów flawonoidów (poza katechinami i antocyjanidynami) zawiera szkielet flawonu lub izoflawonu, z grupą ketonową w pozycji 4. Flawonoidy różnią się między sobą liczbą i rodzajem podstawników, przy czym różnice między związkami w poszczególnych klasach wynikają zazwyczaj z odmiennej budowy tylko jednego skrajnego pierścienia. Większość flawonoidów zawiera grupy hydroksylowe, z których jedna lub więcej jest zwykle połączona z cząsteczką cukru tworząc glikozydy. Dotąd rozpoznano ponad 8000 różnych flawonoidów, a 500 z nich zostało lepiej poznanych. Najbardziej popularnym i najlepiej poznanym flawonoidem jest kwercetyna i jej glikozydy.

  koncentraty owocowe - Kisiel owocowy – deser żelujący przygotowywany z wywaru i przecieru z gotowanych owoców lub samego przecieru z surowych miękkich owoców, zagęszczany mąką ziemniaczaną. Kisiel ma półpłynną, charakterystyczną konsystencję i kwaskowaty smak. Tradycyjnie kisiel przygotowuje się następująco: przygotowanie przecieru z owoców, wymieszanie zimnej wody i mąki ziemniaczanej, wymieszanie powstałej zawiesiny z gorącym przecierem owocowym, dodanie cukru i zagotowanie, przelanie do naczyń (salaterek lub kompotierek) zwilżonych wodą, studzenie.Kisiele należą wbrew pozorom do deserów zestalanych na zimno, chociaż podaje się je również na gorąco czyli bez studzenia. Podgrzane ziarna skrobiowe absorbują wodę pęczniejąc. Następnie wiązania wodorowe skrobi zostają rozerwane, z ziaren wypływa amyloza i kolejno amylopektyna, co w konsekwencji nadaje potrawie półpłynną konsystencję. Tak powstały kleik jest roztworem koloidalnym. Podczas stygnięcia powstaje żel, w którym cząsteczki wody są wiązane między cząsteczkami skrobi, co powoduje zagęszczenie kisielu. Kisiele owocowe podaje się polane syropem owocowym, słodkim sosem (waniliowym, owocowym), słodzoną śmietaną, przybrane bitą śmietaną, dżemem, konfiturami, świeżymi owocami, groszkiem ptysiowym, drobnymi ciasteczkami, biszkopcikami etc.

  inulina - Inulina (łac. inulinum) – polisacharyd zbudowany z około 30–35 cząsteczek monocukrów połączonych wiązaniami β-2,1-glikozydowymi w nierozgałęziony łańcuch. Łańcuch ten, zbudowany z reszt β-D-fruktofuranozy, zawiera jedną terminalnie umieszczoną cząsteczkę D-glukozy (na końcu redukującym) oraz drugą, w środku łańcucha, połączoną wiązaniem 1,3-glikozydowym. Masa cząsteczkowa inuliny to ok. 5000 Da. Należy do fruktanów, jest prebiotykiem. Człowiek nie trawi inuliny. Jej rozkładu dokonują bakterie w okrężnicy. Spożywanie dużych ilości inuliny (ponad 20 - 30 g/ doba) może powodować wzdęcie, ból brzucha, w skrajnym przypadku biegunkę.

  wyciąg z pestek winogron - Winogrono – owoc (jagoda) roślin z rodziny winoroślowatych, głównie winorośli właściwej. Winogrona można jeść na surowo lub można je przetwarzać. Główne produkty spożywcze uzyskiwane z winogron to: dżem, sok, galaretka, wino, wyciąg z pestek winogron, rodzynki, ocet winny i olej z pestek winogron. Winogrona są owocami, które pochodzą od owoców dzikiej winorośli z regionu Morza Kaspijskiego. Początki produkcji wina datowane są na 8 tys. lat i miały miejsce na terenach obecnej Gruzji. Egipcjanie posiadali już zdolności uprawy winorośli i produkcji wina. Rzymianie rozpowszechnili uprawę winorośli w rejonie Morza Śródziemnego. Obecnie uprawia się winorośl prawie na całym świecie, a jednym z najbardziej znanych pod tym względem regionów jest basen Morza Śródziemnego.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)