Herbaven Receptury Natury Sposób na Prawidłową strukturę włosa
Suplement diety Herbaven Receptury Natury Sposób na Prawidłową strukturę włosa zawiera w składzie: liść pokrzywy, liść herbaty zielonej, ziele bratka, ziele owsa, liść rooibos, kwiat rumianku, ziele palczatki cytrynowej, korzeń lukrecji, owoc jabłka, ziele skrzypu polnego, cynk. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2009. Jego obecny stan w rejestrze to: 0. Ten suplement diety został wyprodukowany przez , oraz zgłoszony do rejestracji przez USP ZDROWIE Sp. z o.o. Warszawa.
-
Informacje o suplemencie
Skład: liść pokrzywy, liść herbaty zielonej, ziele bratka, ziele owsa, liść rooibos, kwiat rumianku, ziele palczatki cytrynowej, korzeń lukrecji, owoc jabłka, ziele skrzypu polnego, cynk
Forma: saszetki
Kwalfikacja: S - Suplement diety
Status produktu: UWAGA! Nieznany status
Rok zgłoszenia: 2009
Producent:
Rejestrujący: USP ZDROWIE Sp. z o.o. Warszawa
Dodatkowe informacje: firma zrezygnowała z wprowadzania do obrotu
-
Informacje o składnikach suplementu
Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.
liść pokrzywy - Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liście wyspecjalizowane w fotosyntezie określane są mianem liści zielonych oraz liści listowia. Nierzadko organy te pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.
liść herbaty zielonej - Herbata – napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju kamelia (Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach zapisuje się ją znakiem 茶, który jest jednak różnie czytany w zależności od dialektu: tê – dialekt hokkien (czego odmiany są często obecne w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (z odmianami tej wymowy popularnymi na wschodzie – Indie, Iran, Turcja, Rosja, Czechy). Polska nazwa herbata to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzie pierwszy wyraz herba oznacza „zioło”, a drugi – thea – jest zlatynizowaną postacią chińskiej nazwy tejże rośliny). Nazwą herbata określa się również napary z różnych ziół, suszu owocowego, dlatego w użyciu są określenia: lipowa, miętowa, rumiankowa itp. herbata, herbata z malin, dzikiej róży, bzu czarnego itp., herbata paragwajska, Rooibos.
ziele bratka - Fiołek trójbarwny (Viola tricolor L.) – gatunek rośliny należący do rodziny fiołkowatych (Violaceae Batsch.). Nazwy ludowe: bratki polne. Występuje w stanie dzikim w Europie i Azji (Zachodnia Syberia, Turcja, Iran). W Polsce pospolity.
ziele owsa - Owies zwyczajny (Avena sativa L.) – gatunek zbóż należący do rodziny wiechlinowatych. Uprawiany jest powszechnie w strefie umiarkowanej Eurazji oraz Ameryki Północnej. Został udomowiony przez człowieka w czasach prehistorycznych, około 6000 lat temu. Gatunek ten wykazuje niewielką zmienność genetyczną. Jest heksaploidem (2n=6x=42 chromosomy)
liść rooibos - Honeybush albo Heuningbos - napar z liści, łodyg i kwiatów miodokrzewu (Cyclopia intermedia, a także Cyclopia subternata), gatunku spokrewnionego z czerwonokrzewem, znanym jako Redbush lub Rooibos. W smaku podobna do rooibosa, nieco łagodniejsza, wolna od goryczy i ma przyjemny miodowy smak i aromat (stąd nazwa). Napar jest sporządzany i stosowany jak zwykła herbata, przy czym nie zawiera kofeiny, zatem nie działa pobudzająco. Podaje się ją przy przeziębieniach. Pita na zimno, jako herbata mrożona, działa orzeźwiająco.
kwiat rumianku - Kwiat – organ roślin nasiennych, w którym wykształcają się wyspecjalizowane elementy służące do rozmnażania. Stanowi fragment pędu o ograniczonym wzroście ze skupieniem liści płodnych i płonnych, służących odpowiednio, bezpośrednio i pośrednio do rozmnażania płciowego (generatywnego). Kwiat charakterystyczny dla roślin nasiennych (czyli kwiatowych) jest organem homologicznym do kłosa zarodnionośnego (sporofilostanu) roślin ewolucyjnie starszych.
ziele palczatki cytrynowej - Rośliny przyprawowe – rośliny i ich części (korzenie, kłącza, cebule, kora, kwiaty, owoce, nasiona) w stanie świeżym, wysuszonym lub po obróbce mechanicznej, stosowane jako przyprawy. Ze względu na specyficzny smak i aromat stosowane są jako dodatki do pożywienia w celu poprawienia smaku, nierzadko przypisuje się im równocześnie działanie lecznicze. Ważniejsze rośliny przyprawowe Owoce baldaszkowatych: biedrzeniec anyż (Pimpinella anisum) – anyż, kminek zwyczajny (Carum carvi) – kminek, kolendra siewna (Coriandrum sativum) – kolendra, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare) – koper włoski, koper ogrodowy (Anethum graveolens) kmin rzymski (Cuminum cyminum) – kmin, kminek rzymski, adżwan (Trachyspermum ammi) – ajowan, selery zwyczajne (Apium graveolens) – owoce selerów.Owoce inne: badian właściwy (Illicium verum) – anyż gwiaździsty, berberys pospolity (Berberis vulgaris), borówka brusznica (Vaccinium vitis-idaea), chmiel zwyczajny (Humulus lupulus), cytrus (Citrus sp.) – naowocnia (egzokarp) zwłaszcza cytryny (C. limon) i pomarańczy (C. sinensis) – skórka cytrynowa i pomarańczowa, dereń jadalny (Cornus mas), granatowiec właściwy (Punica granatum) – granat, jałowiec pospolity (Juniperus communis) – szyszkojagody, tzw. jagody jałowca, jarząb pospolity (Sorbus aucuparia) – jarzębina, korzennik lekarski (Pimenta dioica) – ziele angielskie, melonowiec właściwy (Carica papaya) – papaja, oliwka europejska (Olea europaea), papryka (Capsicum sp.) – m.in. pieprz cayenne, pieprz czarny (Piper nigrum), pieprz długi (Piper longum), pieprz kubeba (Piper cubeba), pomidor zwyczajny (Lycopersicon esculentum) – keczup, rokitnik zwyczajny (Hippophaë rhamnoides), róża dzika (Rosa canina), sumak garbarski (Rhus coriaria), wanilia płaskolistna (Vanilla planifolia) – wanilia, laski wanilii, wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) – owoce wawrzynu, winorośl właściwa (Vitis vinifera) – wino, rodzynki. Nasiona: czarnuszka siewna (Nigella sativa) – czarnuszka, czarny kminek, gorczyca biała (Sinapis alba), gorczyca biała gardalska (Sinapis alba subsp. dissecta) – gorczyca gardalska, kapusta czarna (Brassica nigra) – gorczyca czarna, kapusta sitowata (Brassica juncea) – gorczyca sarepska, gorczyca brunatna, gorczyca chińska, kardamon malabarski (Elettaria cardamomum) – kardamon zielony, kakaowiec właściwy (Theobroma cacao) – kakao, kawa arabska (Coffea arabica), kola zaostrzona (Cola acuminata), kozieradka pospolita (Trigonella foenum-graecum) – kozieradka, mak lekarski (Papaver somniferum), migdałowiec pospolity (Amygdalus communis) – migdały, marcepan muszkatołowiec korzenny (Myristica fragrans) – kwiat muszkatołowy (macis, osnówka nasion), gałka muszkatołowa, rokietta siewna (Eruca vesicaria subsp. sativa) – rukola, gorczyca perska, sezam indyjski (Sesamum indicum) – sezam, soja warzywna (Glycine max) – sos sojowy. Kwiaty: bez czarny (Sambucus nigra), czapetka pachnąca, goździkowiec korzenny (Syzygium aromaticum) – goździki, kapary cierniste, kapar ciernisty (Capparis spinosa) – kapary, ketmia szczawiowa (Hibiscus sabdariffa), szafran uprawny (Crocus sativus) – szafran. Kłącza i korzenie: alpinia lekarska (Alpinia officinarum) – kałgan, chrzan pospolity (Armoracia rusticana), cykoria podróżnik (Cichorium intybus), dzięgiel litwor, arcydzięgiel litwor (Angelica archangelica), imbir lekarski (Zingiber officinale) – imbir, Kaempferia galanga – kentior, lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – lukrecja, ostryż długi (Curcuma longa) – kurkuma, szafran indyjski, pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa) – pasternak, rzodkiewka (Raphanus sativus var. sativus), tatarak zwyczajny (Acorus calamus) – tatarak, zapaliczka cuchnąca (Ferula assa-foetida) – asafetyda.Cebule: cebula zwyczajna (Allium cepa) – cebula, czosnek askaloński (Allium ascalonicum) – szalotka, czosnek dęty (Allium fistulosum) – siedmiolatka, czosnek szczypiorek (Allium schoenoprasum) – szczypiorek, czosnek pospolity (Allium sativum) – czosnek, por (Allium ampeloprasum). Kora: cynamonowiec cejloński (Cinnamomum verum) – cynamon cejloński, cynamon seszelski, cynamonowiec wonny, kasja (Cinnamomum cassia) – cynamon chiński, cynamonowiec Burmana (Cinnamomun burmanii) – cynamon Padang, cynamon jawajski, Cinnamomum loureiroi – cynamon sajgoński. Liście i zioła: bazylia pospolita (Ocimium basilicum) – bazylia, Bergera koenigii – liście curry, biedrzeniec mniejszy (Pimpinella saxifraga), bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea), bylica draganek (Artemisia dracunculus) – estragon, bylica piołun (Artemisia absynthium) – piołun, bylica boże drzewko (Artemisia abrotanum), bylica pospolita (Artemisia vulgaria), cząber ogrodowy (Satureia hortensis) – cząber, cząber górski (Satureja montana) – cząber włoski, cząber zimowy, czubrica, hyzop lekarski (Hyssopus officinalis) – hyzop, koper ogrodowy (Anethum graveolens) – koper, koperek, krwiściąg mniejszy (Sanguisorba minor), lawenda wąskolistna (Lavandula angustifolia) – lawenda, lebiodka majeranek, majeranek ogrodowy (Origanum majorana) – majeranek, lebiodka kreteńska (Origanum onites) – chmiel hiszpański, majeranek dziki, lebiodka pospolita (Origanum vulgare) – oregano (zwłaszcza O. vulgare subsp. viridulum), majeranek dziki, Lippia graveolens – oregano meksykańskie, lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) – lubczyk, maggi, macierzanka tymianek (Thymus vulgaris) – tymianek, Thymus zygis – tymianek hiszpański, Thymus saturejoides – tymianek saturejski, Thymus mastichina – tymianek mastix, marchewnik anyżowy (Myrrhis odorata), melisa lekarska (Melissa officinalis), mięta zielona (Mentha spicata), mięta pieprzowa (Mentha piperita), mirt zwyczajny (Myrtus communis), ogórecznik lekarski (Borago officinalis), palczatka cytrynowa (Cymbopogon citratus) – trawa cytrynowa, pietruszka zwyczajna (Petroselinum crispum) – pietruszka, pieprzyca siewna (Lepidium sativum) – rzeżucha, pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica), portulaka pospolita (Portulaca oleracea), przytulia wonna (Galium odoratum), roszponka warzywna (Valerianella locusta), rozmaryn lekarski (Rosmarinus officinalis) – rozmaryn, rukiew wodna (Nasturtium officinale), ruta zwyczajna (Ruta graveolens), selery zwyczajne (Apium graveolens) – selery, szałwia lekarska (Salvia officinalis), szałwia muszkatołowa (Salvia sclarea), szczaw zwyczajny (Rumex acetosa) trybula ogrodowa (Anthriscus cerefolium) – trybula, wawrzyn szlachetny (Laurus nobilis) - liście bobkowe, liście laurowe, wrotycz balsamiczny (Tanacetum balsamita), wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare).
korzeń lukrecji - Lukrecja gładka (Glycyrrhiza glabra) – bylina z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar jej występowania to Libia, środkowa i zachodnia część Azji, Syberia, Mongolia, Kaukaz oraz wschodnia i południowa część Europy. Jest też uprawiana w wielu regionach świata. Znana od wieków roślina lecznicza.
owoc jabłka - Jabłko – jadalny, kulisty owoc drzew z rodzaju jabłoń Malus. Jabłka odmian uprawnych o mieszańcowym pochodzeniu, uznawanych za gatunek jabłoń domowa Malus domestica, są istotnym komercyjnie owocem o soczystym i chrupkim miąższu. Są spożywane na surowo, a także po obróbce kulinarnej.
ziele skrzypu polnego - Skrzyp polny (Equisetum arvense L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny skrzypowatych (Equisetaceae). Jest typem nomenklatorycznym rodzaju Equisetum.
cynk - Cynk (Zn, łac. zincum) – pierwiastek chemiczny, metal przejściowy z grupy cynkowców w układzie okresowym (grupa 12). Odkryto 30 izotopów cynku z przedziału mas 54–83, z czego trwałe są izotopy 64Zn, 66Zn, 67Zn, 68Zn i 70Zn. Został odkryty w Indiach lub Chinach przed 1500 rokiem p.n.e. Do Europy wiedza o tym metalu zawędrowała dopiero w XVII wieku.
(źródło informacji o składnikach: Wikipedia)
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)Cena0Skuteczność0Działania uboczne0