HERBEXUM DAY

Suplement diety HERBEXUM DAY zawiera w składzie: Sok zagęszczony z aronii (65%), Owoc aronii, Owoc porzeczki czarnej, Owoc żurawiny, Ziele wąkroty, Woda, Sorbinian potasu, Kwas cytrynowy, Gliceryna dwuskrobiowa, Fruktoza, Ziele melisy, Owoc wiśni aceroli, Owoc rokitnika, Owoc głogu. Zgłoszono go do rejestracji w roku 2015. Jego obecny stan w rejestrze to: weryfikacja w toku. Ten suplement diety został wyprodukowany przez PPH”ELDEX-MEDICAL” Import-Export, oraz zgłoszony do rejestracji przez Eldex-Medical.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Sok zagęszczony z aronii (65%), Owoc aronii, Owoc porzeczki czarnej, Owoc żurawiny, Ziele wąkroty, Woda, Sorbinian potasu, Kwas cytrynowy, Gliceryna dwuskrobiowa, Fruktoza, Ziele melisy, Owoc wiśni aceroli, Owoc rokitnika, Owoc głogu
  Forma: Syrop bezalkoholowy, ziołowy
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2015
  Producent: PPH"ELDEX-MEDICAL" Import-Export
  Rejestrujący: Eldex-Medical
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  owoc aronii - Aronia czarna, aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Pochodzi ze wschodnich wybrzeży kontynentu północnoamerykańskiego, na którym występuje w stanie dzikim. W Polsce uprawiany na plantacjach, sporadycznie sadzony w lasach. Na Pomorzu lokalnie zadomowiony (kenofit) – może występować tam na torfowiskach stwarzając zagrożenie dla ich wartości przyrodniczej.

  owoc porzeczki czarnej - Czereśnie – jadalne owoce wiśni ptasiej, zwanej także czereśnią, trześnią, u odmian uprawnych nierzadko też pochodzenia mieszańcowego w wyniku krzyżowania z wiśnią pospolitą i w takim przypadku zwane też czerechami.

  owoc żurawiny - Owoce jadalne – jadalne części drzew lub krzewów będące z punktu widzenia morfologii roślin owocami lub owocostanami. Rośliny uprawne, z których się je uzyskuje nazywane są drzewami i krzewami owocowymi. Ich uprawą zajmuje się sadownictwo (dział ogrodnictwa). Uprawiane są w sadach, ogrodach i na plantacjach, rzadziej pozyskiwane są ze stanowisk naturalnych (z lasów). Zalicza się do nich: drzewa owocowe: ze strefy umiarkowanej: brzoskwinia zwyczajna, nektarynka grusza pospolita jabłoń domowa – owoc to jabłko leszczyna pospolita – owoc to orzech laskowy morela zwyczajna morwa biała orzech włoski śliwa – owoc to śliwka wiśnia pospolita wiśnia ptasia, czereśnia – owoce to czereśnie ze strefy podzwrotnikowej i zwrotnikowej: rośliny cytrusowe (cytrusy): cytryna zwyczajna, grejpfrut, kumkwat, mandarynka, pomarańcza i in. figowiec pospolity – owoc to figa granat właściwy – owoc to granat hurma, persymona oskomian pospolity, karambola kasztan jadalny mango, gł. mango indyjskie – owoce to mango aktinidia – owoc to kiwi migdałowiec pospolity – owoce to migdały morwa czarna oliwka europejska (w nomenklaturze Unii Europejskiej oliwki stosowane w innym celu niż tłoczenie oleju uważane są za warzywo) daktylowiec właściwy, palma daktylowa – owoce to daktyle kokos właściwy, palma kokosowa – owoc to orzech kokosowy kariota łagodna, palma orzechowa jagodzian rambutan, rambutan smaczliwka wdzięczna – owoc to awokado opuncja figowa – owoc to figa kaktusowa krzewy owocowe: agrest aronia borówka: amerykańska, brusznica, czarna jagoda kamczacka jeżyna malina malinojeżyna pigwa, pigwowiec porzeczka: czarna, czerwona, biała winorośl właściwa – owoce to winogrona żurawina: błotna, wielkoowocowa byliny: ananas jadalny – owocostan to ananas banan zwyczajny poziomka truskawkaPoza tym, znaczenie lokalne mają: durian flaszowiec gujawa mangostan właściwy nanercz zachodni, nerkowceOwoce jadalne można poddawać procesom: obierania drylowania szypułkowania

  ziele wąkroty - Rośliny trujące – rośliny zawierające tylko w niektórych swoich częściach lub w całym organizmie roślinnym substancje trujące, toksyczne dla człowieka i zwierząt, mogą to być takie substancje chemiczne jak np.: alkaloidy i glikozydy. Liczne gatunki roślin w większym lub mniejszym stopniu zawierają substancje trujące dla człowieka, jak i zwierząt, zarówno domowych, jak i dzikich. Trucizny te chronią rośliny głównie przed zjadaniem przez zwierzęta roślinożerne, czasami przed niektórymi pasożytami i chorobami. Rośliny trujące często można rozpoznać po nieprzyjemnym zapachu lub ostrym, piekącym smaku. Zwierzęta na ogół rozpoznają rośliny trujące i omijają je – jednak nie zawsze. Ludzie nauczyli się doświadczalnie rozpoznawać rośliny trujące, w większości zbadano chemiczny skład ich trucizn i oddziaływanie na ludzi i zwierzęta. Lista roślin trujących i zawartość w nich substancji trujących nie jest jednak jeszcze zamknięta. Niektóre rośliny tracą swe własności trujące po wysuszeniu – siano nie ma już własności trujących, niektóre zachowują je po wysuszeniu i długotrwałym nawet przechowywaniu. Różny jest też rozkład trucizn w roślinie. U wielu gatunków występują one w różnym stopniu w całej roślinie, u niektórych gatunków trujące są tylko określone części rośliny, np. korzenie, nasiona, ziele. Ilość trującej substancji w roślinie zależy też od wielu czynników, m.in. od pory roku (np. zimowit jesienny najbardziej trujący jest na wiosnę), od nasłonecznienia, gleby, wilgotności itp. Różna jest też wrażliwość zwierząt na te same trucizny, np. cis pospolity jest znacznie bardziej trujący dla koni, niż dla innych zwierząt roślinożernych. Przebieg zatrucia zależy od ilości spożytej rośliny i sposobu spożycia. Także rośliny słabo trujące mogą spowodować ciężkie zatrucie, a nawet śmierć, gdy zostały spożyte w większych ilościach. Wiele roślin leczniczych jest równocześnie roślinami trującymi – wszystko zależy od dawki i od sposobu użycia. Nawet niektóre rośliny uprawne, uprawiane dla celów spożywczych są trujące (szczególnie rośliny przyprawowe), gdy zostaną wykorzystane w niewłaściwy sposób, lub w nadmiernych ilościach. Zawartość trucizn w roślinach zmienia się też w czasie ich cyklu rozwojowego. U niektórych gatunków np. można spożywać młode pędy, podczas, gdy dorosłe okazy są trujące (lub odwrotnie). Wiele jest też roślin trujących wśród roślin ozdobnych.

  woda - Woda (tlenek wodoru; nazwa systematyczna IUPAC: oksydan) – związek chemiczny o wzorze H2O, występujący w warunkach standardowych w stanie ciekłym. W stanie gazowym wodę określa się mianem pary wodnej, a w stałym stanie skupienia – lodem. Słowo „woda” jako nazwa związku chemicznego może się odnosić do każdego stanu skupienia. Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla substancji polarnych. Większość (około 97,38%) występującej na Ziemi wody jest „słona”, to znaczy zawiera dużo rozpuszczonych soli, głównie chlorku sodu. W naturalnej wodzie rozpuszczone są gazy atmosferyczne, z których w największym stężeniu znajduje się dwutlenek węgla. Woda naturalna w wielu przypadkach przed zastosowaniem musi zostać uzdatniona. Proces uzdatniania wody dotyczy zarówno wody pitnej, jak i przemysłowej.

  sorbinian potasu - Sorbinian potasu (E202) – organiczny związek chemiczny, sól potasowa kwasu sorbowego. Jego zakres stosowania i właściwości są prawie takie same, jak dla kwasu sorbowego, jednak forma potasowa (oraz inne jego sole) jest lepiej rozpuszczalna w wodzie. Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 25 mg/kg ciała. Sorbinian potasu jest używany jako środek konserwujący do żywności, zwłaszcza pieczywa, serów i serników (oraz innych ciast i wypieków), wina, napojów gazowanych oraz czekolady. Poza przemysłem spożywczym stosuje się go do kosmetyków i papierosów. Związek ten jest często używany razem z benzoesanem sodu[potrzebny przypis]. U niektórych osób związek ten może wywoływać reakcje alergiczne, podrażnienia skóry, astmę oraz problemy behawioralne.

  kwas cytrynowy - Kwas cytrynowy (łac. Acidum citricum; E330) – organiczny związek chemiczny z grupy hydroksykwasów karboksylowych. Zawiera 3 grupy karboksylowe. Kwas cytrynowy jest uważany za związek bezpieczny, jednak może powodować uszkodzenia oczu w przypadku bezpośredniego kontaktu. Doniesienia o możliwym działaniu rakotwórczym są całkowicie błędne.

  fruktoza - Fruktoza, cukier owocowy (z łac. fructus, owoc) – organiczny związek chemiczny z grupy ketoz. W stanie wolnym występuje naturalnie w owocach, miodzie, nektarze kwiatów i spermie ssaków. Reszty fruktozy wchodzą w skład szeregu di-, oligo- i polisacharydów, na przykład sacharozy (glukoza + fruktoza), rafinozy (glukoza + fruktoza + galaktoza) lub inuliny. W temperaturze pokojowej jest białą substancją krystaliczną. Temperatura topnienia to około 100 °C. Fruktoza charakteryzuje się słodkim smakiem (jest nieco słodsza od sacharozy i znacznie słodsza od glukozy) oraz dobrą rozpuszczalnością w wodzie. W wyniku fermentacji ulega przemianie do etanolu. Fruktoza jest nieprzydatna organizmowi podczas wysiłku fizycznego, ponieważ jest znacznie wolniej wchłaniana z krwi niż glukoza. Znaczne ilości fruktozy mogą powodować biegunkę i bóle żołądkowo-jelitowe. W spermie fruktoza jest głównym substratem energetycznym plemników w procesie oddychania beztlenowego. Powoduje też wyraźne podniesienie poziomu trójglicerydów we krwi. Fruktoza charakteryzuje się największą słodkością spośród węglowodanów najczęściej stosowanych do słodzenia.

  ziele melisy - Melisa lekarska (Melissa officinalis L.) – gatunek byliny z rodziny jasnotowatych. Ludowe nazwy: rojownik, pszczelnik, matecznik, starzyszek, cytrynowe ziele. Rośnie dziko w Afryce Północnej (Maroko, Tunezja, Madera, Wyspy Kanaryjskie), Europie Południowej i w Azji (Azja Zachodnia i Środkowa, Kaukaz, Pakistan), rozprzestrzenia się także gdzieniegdzie poza tymi obszarami. Obecnie jest znana i uprawiana na całym świecie, również w Polsce.

  owoc rokitnika - Rokitnik zwyczajny, rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides L. lub Hippophaë rhamnoides L.) – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych (Elaeagnaceae). Nazywany bywa także rosyjskim ananasem. Występuje w Europie i Azji, aż po Chiny, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce naturalne jego stanowiska znajdują się tylko nad wybrzeżem Bałtyku po ujście Wisły na wschodzie. Zdziczałe formy rosną również w Pieninach i w rejonach upraw, zwykle w obrębie obszarów zurbanizowanych. Często sadzony jako roślina ozdobna oraz w celu umocnienia skarp.

  owoc głogu - Głóg dwuszyjkowy (Crataegus laevigata (Poir.) DC.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny różowatych. Rodzimym obszarem jego występowania jest Europa. W Polsce jest pospolity na całym obszarze. Status gatunku we florze Polski: gatunek rodzimy.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)