JIA WEI XIAO YAO WAN

JIA WEI XIAO YAO WAN w formie DRAŻETKI zawiera w składzie mięta, lukrecja uralska, grzyb poria, arcydzięgiel chiński, przewiercień chiński, atraktylod wielkogłówkowy, biała piwonia, gardenia jaśminowata, piwonia drzewiasta. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2016. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety JIA WEI XIAO YAO WAN został wyprodukowany przez Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd., oraz zgłosiła go do rejestracji firma c.m.c. Arkadiusz Curzytek.

• Informacje o suplemencie

  Skład: mięta, lukrecja uralska, grzyb poria, arcydzięgiel chiński, przewiercień chiński, atraktylod wielkogłówkowy, biała piwonia, gardenia jaśminowata, piwonia drzewiasta
  Forma: DRAŻETKI
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: Lanzhou Taibao Pharmaceutical Co. Ltd.
  Rejestrujący: c.m.c. Arkadiusz Curzytek
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  mięta - Mięta (Mentha L.) – rodzaj roślin z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.). W zależności od ujęcia taksonomicznego (stopnia uwzględnienia taksonów mieszańcowych, częstych w tym rodzaju) obejmuje ok. 18–19, 25, 30 lub nawet ponad 40 gatunków i ich mieszańców. Występują głównie w Europie (10 gatunków), Azji i Afryce, ale też 6 gatunków obecnych jest w Australii, jeden w Nowej Zelandii i jeden w Ameryce Północnej. Liczne gatunki i mieszańce rozprzestrzenione zostały na świecie i zdziczały na różnych obszarach. Rosną na różnych siedliskach, najczęściej wilgotnych lub mokrych, ale też na suchych stepach. Używane są jako zioła o specyficznym, miętowym aromacie, w kuchni, ale także w ziołolecznictwie. W Ameryce stosowany był tamtejszy gatunek – M. canadensis. W Starożytnym Rzymie głównie mięta nadwodna M. aquatica. Współcześnie największe znaczenie użytkowe mają: mięta zielona M. spicata, mięta wonna M. suaveolens, mięta pieprzowa M. × piperita, mięta długolistna M. longifolia, mięta polej M. pulegium. Jako roślina ozdobna na skalniakach uprawiana bywa mięta Requiena M. requienii.

  grzyb poria - Drewno – surowiec drzewny otrzymywany ze ściętych drzew i formowany przez obróbkę w różnego rodzaju sortymenty. Zajmuje przestrzeń pomiędzy rdzeniem a warstwą łyka i kory. Pod względem technicznym drewno jest naturalnym materiałem kompozytowym o osnowie polimerowej wzmacniany ciągłymi włóknami polimerowymi, którymi są podłużne komórki zorientowane jednoosiowo. Z powodu łatwości pozyskiwania, stosunkowo niewielkich wymagań technologicznych podczas obróbki oraz innych zalet, drewno stanowi powszechnie wykorzystywaną grupę materiałów konstrukcyjnych w technice. Może być ono stosowane w postaci drewna litego lub w formie przetworzonej w postaci tzw. tworzyw drewnopochodnych. Drewno, w postaci ścieru, stanowi podstawowy składnik papieru. Może być również wykorzystywane jako paliwo do celów przemysłowych, technicznych, gospodarczych. Na świecie występuje od 30 000 do 40 000 gatunków roślin drzewiastych, z których około 4000 ma potencjalne lub rzeczywiste znaczenie użytkowe. W literaturze technicznej i naukowej dość dobrze opisano właściwości techniczne około 1500 gatunków, spośród których mniej więcej 500 jest przedmiotem światowego handlu. Drewno należy do najstarszych materiałów używanych przez człowieka. Pierwotnie stosowane było jako nośnik energii (spalanie) oraz podstawowy materiał budowlany do budowy chałup i domów mieszkalnych, budowli gospodarczych, kościołów, mostów, a także budowli obronnych. Wykorzystywano pnie o zróżnicowanym zakresie obróbki (z czasem przecinane na połówki), deski, a nawet plecionki z cienkich gałęzi. Przez tysiąclecia budowano z drewna ściany, stropy i dachy, kryte dranicami lub gontem. Drewna używano do wykonywania mebli, sprzętów domowych, naczyń (z czasem w konstrukcji klepkowej) i narzędzi, a także do ogrzewania i oświetlania pomieszczeń (łuczywo). Z drewna budowano środki transportu: łodzie (pierwotnie dłubane w jednym pniu) i okręty, wozy i sanie. Przez dwa stulecia było podstawowym materiałem do wykonywania obudowy górniczej w kopalniach. Obecnie drewno stosowane jest jako materiał konstrukcyjny oraz wykończeniowy. Swoją popularność zawdzięcza swej lekkości i wystarczającym do wielu zastosowań własnościom wytrzymałościowym. Stosuje się je jako materiał na podłogi, boazerie, do wykonania więźb dachowych budynków, altan, wiat, ogrodzeń i pergoli, mebli i zabawek. W wielu krajach, m.in. w Ameryce Północnej (USA i Kanada), drewno jest w dalszym ciągu ważnym materiałem budowlanym i używa się go do budowy większości niskich zabudowań mieszkalnych. Drewno małowartościowe, odpady powstałe przy produkcji różnych sortymentów drewna są wykorzystywane do produkcji płyt pilśniowych, wiórowych, OSB, sklejki, itd., które także są materiałem do wykonywania wielu przedmiotów codziennego użytku. Inne odpady drewniane (obrzynki, wióry, trociny itp.) są surowcem energetycznym. W Polsce, w grodzie Biskupin wszystkie domy, urządzenia obronne i wiele przedmiotów wyposażenia i codziennego użytku były wykonane z drewna. W drewnie rozróżniamy trzy zasadnicze przekroje: poprzeczny, utworzony przez przecięcie pnia prostopadle do jego osi podłużnej; podłużny promieniowy, utworzony przez przecięcie pnia wzdłuż jego osi podłużnej, przez rdzeń; podłużny styczny, utworzony przez przecięcie pnia wzdłuż jego osi podłużnej i przechodzący poza rdzeniem, czyli po stycznej do któregokolwiek pierścienia przyrostu rocznego.

  przewiercień chiński - Przewiercień (Bupleurum L.) – rodzaj roślin z rodziny selerowatych. Obejmuje według różnych źródeł ok. 165, 180 lub ponad 200 gatunków (generalnie rodzaj trudny taksonomicznie – wiele z gatunków bardzo podobnych i trudnych do odróżnienia, wiele też jest bardzo zmiennych). Rośliny te występują głównie w Eurazji i północnej Afryce. Rosną w formacjach trawiastych i w zaroślach, zwykle w miejscach suchych, na stokach, także jako chwasty w uprawach. Kwiaty zapylane są głównie przez muchówki. Niektóre gatunki używane są jako lecznicze, zwłaszcza w medycynie chińskiej (przy czym ich stosowanie wymaga ostrożności ze względu na trujące właściwości części podobnych gatunków z tego rodzaju), niektóre bywają uprawiane jako ozdobne, w tym np. przewiercień okrągłolistny B. rotundifolium. Gatunek ten był także wykorzystywany w Europie jako leczniczy do XVIII wieku.

  biała piwonia - Piwonia (Paeonia L.) – jedyny rodzaj należący do rodziny piwoniowatych (Paeoniaceae). Należą do niego ok. 33 gatunki. Pochodzą głównie z obszarów Europy i Azji o umiarkowanym klimacie, jedynie 2 gatunki pochodzą z zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Gatunkiem typowym jest Paeonia officinalis L..

  gardenia jaśminowata - Gardenia jaśminowata (Gardenia jasminoides) – gatunek ozdobnego, niewielkiego, wiecznie zielonego krzewu z rodziny marzanowatych (Rubiaceae). Pochodzi z lasów laurolistnych Chin, Japonii, Wietnamu i Tajwanu. Nazwa rodzajowa upamiętnia Aleksandra Gardena – botanika z Charleston w stanie Karolina (USA), żyjącego w XVII wieku.

  piwonia drzewiasta - Piwonia drzewiasta (Paeonia suffruticosa Andrews), ; chiń. 牡丹 – mǔdān) – roślina z rodziny piwoniowatych występująca w górskich i zalesionych rejonach zachodniego Henanu oraz Bhutanu. Jest to jeden z trzech gatunków piwonii, które mają drewniejące pędy. Według niektórych źródeł piwonia drzewiasta (razem z podgatunkami) jest jako jedyna krzewem, gdyż pozostałe gatunki krzewiaste (piwonia Delavaya z podsekcji Delavayanae Stern i Paeonia decomposita Handel – Mazzetti z podsekcji Vaginatae Stern) są w zasadzie półkrzewami. Rośliny te prawie od zawsze związane były z Chinami – tam uprawia się te wspaniałe krzewy już przeszło 2000 lat i tam powstały pierwsze ich odmiany. Piwonie drzewiaste uprawiano także – na mniejszą skalę – w Japonii i Korei. Do Europy pierwsze sadzonki tych krzewów zostały przywiezione w XVI wieku. W Polsce te rośliny nadal są mało rozpowszechnione. Spotkać je można raczej w specjalistycznych kolekcjach i ogrodach botanicznych.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)