Livacare

Livacare to suplement diety w formie Proszek. W skład tego suplementu diety wchodzą: Naturalny aromat wanilii, Maltodekstryna, Sorbitol, Ksylitol, Lactobacillus rhamnosus GG. Produkt ten zgłoszono do rejestracji w 2017 roku. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Livacare został wyprodukowany przez Probiotical S.p.A., oraz zgłosiła go do rejestracji firma FERRING PORTUGUESA – PRODUTOS FARMACÊUTICOS, SOCIEDADE UNIPESSOAL LDA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Naturalny aromat wanilii, Maltodekstryna, Sorbitol, Ksylitol, Lactobacillus rhamnosus GG
  Forma: Proszek
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2017
  Producent: Probiotical S.p.A.
  Rejestrujący: FERRING PORTUGUESA – PRODUTOS FARMACÊUTICOS, SOCIEDADE UNIPESSOAL LDA
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  naturalny aromat wanilii - Cukier wanilinowy – przyprawa stosowana w cukiernictwie jako tańszy zamiennik cukru waniliowego. Uzyskiwana jest w wyniku zmieszania cukru z waniliną lub z etylowaniliną. Ma kolor biały lub lekko kremowy. Dodatki do cukru dają charakterystyczny aromat i smak przyprawie. Wanilina stanowić powinna co najmniej 1% zawartości przyprawy, etylowanilina nie mniej niż 0,33% i nie więcej niż 0,5%. Syntetyczne dodatki aromatyzujące uzyskiwane są najczęściej z miazgi drzewnej i nie mają wszystkich cech naturalnej wanilii. Przyprawa powinna być przechowywana z dala od źródeł intensywnych zapachów w temperaturze do 20 °C i przy wilgotności powietrza poniżej 75%.

  maltodekstryna - Dekstryny – grupa złożonych węglowodanów, zbudowanych z pochodnych cukrów prostych, połączonych wiązaniami α-1,4-glikozydowymi, o długości od 3 do ok. 12–14 merów. Dekstryny powstają w wyniku enzymatycznej lub powodowanej kwasami mineralnymi hydrolizy skrobi. W przemyśle dekstryny są produkowane w wyniku katalitycznej hydrolizy skrobi pochodzącej między innymi z ziemniaków, kukurydzy, owsa, ryżu, tapioki. Dekstryny powstają w jamie ustnej w czasie wstępnego trawienia skrobi i innych cukrów złożonych, na skutek pękania wiązań α-1,4-glikozydowych, łączących mery glukozowe pod wpływem enzymów obecnych w ślinie, m.in. amylazy. Dekstryny są łatwo rozpuszczalnymi w wodzie, substancjami krystalicznymi o barwie białej. Rozróżnia się dekstryny liniowe (o otwartych łańcuchach) oraz dekstryny cykliczne, o kształcie toroidalnym zwane cyklodekstrynami. Wszystkie dekstryny są stosunkowo łatwo przyswajalne, gdyż po spożyciu ulegają takiemu samemu rozkładowi do glukozy, jak inne cukry złożone. Dekstryny mają szereg zastosowań praktycznych, ze względu na łatwość ich produkcji i niską cenę. Są m.in. stosowane jako nietoksyczne kleje biurowe o charakterystycznym słodkim smaku, substancje zagęszczające w produkcji słodyczy oraz tanie masy plastyczne, z których produkować można np. jednorazowe, ekologiczne naczynia. W farmacji dekstryny są stosowane jako składniki mas tabletkowych oraz otoczki tabletek i kapsułek, które po spożyciu same rozpuszczają się w przewodzie pokarmowym. W medycynie wodne roztwory dekstryn, są stosowane jako płyny krwiozastępcze, gdyż stosunkowo łatwo jest uzyskać z dekstryn roztwór o odpowiedniej lepkości umożliwiającej ich podawanie dożylne w postaci wlewu kroplowego. Cyklodekstryny, dzięki swojej unikatowej budowie, są stosowane jako cząsteczki zdolne do transportu leków do ściśle określonych tkanek.

  sorbitol - Sorbitol (sorbit), C6H8(OH)6 – organiczny związek chemiczny z grupy cukroli, alkohol heksahydroksylowy. Bezbarwna substancja krystaliczna o słodkim smaku, dobrze rozpuszczalna w wodzie. Otrzymywany jest poprzez redukcję glukozy.

  ksylitol - Ksylitol (z gr. ξύλον ‘drewno’), cukier brzozowy, E967, C5H12O5 – organiczny związek chemiczny, pięciowęglowy alkohol polihydroksylowy o słodkim smaku (cukrol), zredukowana pochodna ksylozy. Stosowany w przemyśle spożywczym do słodzenia jako zamiennik cukru (słodzik), głównie gum do żucia i cukierków ze względu na działanie przeciwpróchnicze. Zalecany również dla diabetyków, ponieważ jest metabolizowany z niewielkim udziałem insuliny. Ma wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukoza (IG:100) czy sacharoza (IG:70). FDA uznało ksylitol za substancję, która nie wywołuje próchnicy. W roku 1996 JEFCA (organ doradczy WHO i FAO) nie określiło górnej granicy spożycia (ADI – dopuszczalna dzienna dawka) i jednocześnie stwierdziło, że wcześniejsze niekorzystne wyniki badań na zwierzętach przeprowadzone w latach 70. XX w. nie mają zastosowania dla ludzi. Ksylitol wytwarza się naturalnie w organizmie człowieka w ilości ok. 15 g dziennie w procesach trawienia. Jego spożycie może sprzyjać likwidacji płytki nazębnej, jak również np. pomagać w leczeniu zakażenia jamy ustnej drożdżakowcami z rodzaju Candida (w przeciwieństwie do cukrów takich jak sacharoza, glukoza czy galaktoza). Natomiast u psów ksylitol może powodować poważne uszkodzenie wątroby, a nawet śmierć. Spożycie ksylitolu w ilości >100 mg/kg masy ciała wywołuje u psa wydzielanie dużych ilości insuliny, prowadząc w konsekwencji do znacznego obniżenia poziomu cukru we krwi (hipoglikemii).

  lactobacillus rhamnosus gg - Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus GG – probiotyczna bakteria uważana dawniej za podgatunek L. casei, ale późniejsze badania genetyczne dowiodły, że jest oddzielnym gatunkiem. L. rhamnosus hamuje rozwój większości szkodliwych bakterii w jelicie. Należy do bakterii Gram dodatnich. Jest używany jako naturalny środek konserwujący w jogurtach i innych produktach mlecznych przedłużający ich okres przydatności do spożycia. Niektóre badania przeprowadzone in vivo wykazały korzystne skutki ich działania w układzie pokarmowym. Mimo to wykazano, że w pewnych okolicznościach L. rhamnosus może być patogenem.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)