Menachin K2

Menachin K2 w formie tabletki zawiera w składzie Witamina K. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2016. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety Menachin K2 został wyprodukowany przez INV POLAND sp. z o.o. sp.k., oraz zgłosiła go do rejestracji firma INV POLAND SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ SPÓŁKA KOMANDYTOWA.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Witamina K
  Forma: tabletki
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2016
  Producent: INV POLAND sp. z o.o. sp.k.
  Rejestrujący: INV POLAND SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ SPÓŁKA KOMANDYTOWA
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  witamina k - Witamina K – grupa organicznych związków chemicznych, będących pochodnymi 2-metylo-1,4-naftochinonu, pełniących w organizmie funkcję niezbędnego składnika pokarmowego. Poprzez uczestnictwo w syntezie protrombiny w wątrobie, warunkuje ona prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi. Uczestniczy także w metabolizmie układu kostnego. Do witamin K zaliczane są dwa naturalne związki rozpuszczalne w tłuszczach: witamina K1 (filochinon) – w pozycji trzeciej posiada resztę fitylową; witamina K2 (menachinon) – wytwarzana przez bakterie jelitowe; w pozycji trzeciej posiada resztę difarnezylową lub inne grupy izoprenowe.Otrzymuje się również szereg pochodnych syntetycznych (rozpuszczalne łatwiej w tłuszczach lub rozpuszczalne w wodzie), np. witamina K3 (menadion) Przeciętny człowiek potrzebuje około 125 µg witaminy K na dobę[potrzebny przypis]. W organizmie podlega ona procesowi regeneracji w wątrobie w cyklu witaminy K. Może być również produkowana przez bakterie znajdujące się w jelicie grubym. Za jej odkrycie i wyjaśnienie chemicznej natury dwaj biochemicy – Edward Adelbert Doisy i Henrik Dam otrzymali w 1943 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)