MRM Organic Detox & Cleanse Powder

Suplement diety MRM Organic Detox & Cleanse Powder został zgłoszony do rejestracji w 2019 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: Morwa indyjska, Imbir, Kurkuma, Acai, Triphala, Moringa, Morszczyn pęcherzykowaty, Mniszek, Aloes, Burak, Ostropest plamisty, Spirulina, Baobab, Białko, Cukier, Błonnik, Węglowodany. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma MRM.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Morwa indyjska, Imbir, Kurkuma, Acai, Triphala, Moringa, Morszczyn pęcherzykowaty, Mniszek, Aloes, Burak, Ostropest plamisty, Spirulina, Baobab, Białko, Cukier, Błonnik, Węglowodany
  Forma: proszek
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2019
  Producent: MRM
  Rejestrujący: Maximum Nutrition Sp. z o.o.
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  morwa indyjska - Morwa indyjska (noni) (Morinda citrifolia L.) – gatunek rośliny z rodziny marzanowatych. Pochodzi z Azji i Australii, ale została szeroko rozprzestrzeniona, głównie w strefie międzyzwrotnikowej. Jest tradycyjną rośliną leczniczą na Polinezji. Wykorzystywana jest jako lecznicza i barwierska.

  imbir - Imbir (Zingiber Boehm.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Obejmuje co najmniej 144 gatunki. Naturalny zasięg rodzaju obejmuje obszar południowo-wschodniej Azji od Indii po wschodnie Chiny oraz Nową Gwineę na południowym wschodzie. Rośliny introdukowane z tego rodzaju rosną w północnej Australii, w Korei, na Madagaskarze, w tropikalnej Afryce, w Ameryce Środkowej, na Florydzie, na Hawajach i innych wyspach Oceanii. Imbir lekarski jest rośliną przyprawową, jadalną i kosmetyczną. Jako jego substytut używane są także imbir cytwarowy i żółty. Rośliny z tego rodzaju stosowane są także do celów rytualnych i trucia strzał.

  kurkuma - Ostryż, kurkuma, szafranica, żółcień (Curcuma L.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Zalicza się do niego 93 –104 gatunków. Występują one w tropikalnej Azji. Liczne gatunki wykorzystywane są jako źródło przypraw (zwłaszcza wysuszone i sproszkowane kłącza ostryżu długiego, wykorzystywane w curry) i skrobi (np. bulwy C. angustifolia). Ostryż długi i niektóre inne gatunki wykorzystywane są w lecznictwie, poza tym jako źródło barwników. Niektóre gatunki uprawiane są jako ozdobne, także na kwiaty cięte.

  acai - Euterpa warzywna, warzywnia warzywna (Euterpe oleracea) – gatunek z rodziny arekowatych (palm). Pochodzi z terenów tropikalnych Ameryki Południowej, ale został szeroko rozprzestrzeniony w strefie międzyzwrotnikowej na całym świecie.

  moringa - Moringowate (Moringaceae) – monotypowa rodzina roślin z rzędu kapustowców. Należy do niej jeden rodzaj moringa (Moringa) liczący 12–13 gatunków. Są to kserofity występujące w Indiach, na wybrzeżach półwyspu Arabskiego, Madagaskaru i Namibii. Charakterystyczną cechą budowy jest występowanie kanałów gumowych w rdzeniu i wypełnionych gumami przestrzeni w korze. Gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w uprawie w strefie tropikalnej jest moringa olejodajna. Ma ona bardzo pożywne liście o dużej zawartości wapnia, żelaza, witaminy C i białek. Nasiona wykorzystywane są do oczyszczania wody. Z kory pozyskuje się włókna służące do wyrobu sznurów i lin. Łatwo korzeniące się pędy służą do tworzenia żywopłotów. Olej pozyskiwany z nasion ma zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Podobnie wykorzystywany jest olej z gatunku Moringa drouhardii. Olej z nasion Moringa peregrina jest bardzo trwały (nie ulega niemal jełczeniu) i stosowany jest jako delikatny smar (np. w zegarmistrzostwie) oraz w kosmetyce.

  morszczyn pęcherzykowaty - Morszczyn pęcherzykowaty (Fucus vesiculosus) – glon należący do brunatnic.

  aloes - Aloes (Aloë L.) – rodzaj jednoliściennych sukulentów liściowych. Liczy ok. 550 gatunków (różnice zależą od ujęcia systematycznego taksonów). Należą do niego formy drzewiaste, krzewiaste, byliny, niekiedy liany. Zasięg występowania roślin z tego rodzaju obejmuje Półwysep Arabski, Afrykę i Madagaskar. Gatunkiem typowym jest Aloë perfoliata L.

  burak - Burak (Beta L.) – rodzaj roślin należący do rodziny szarłatowatych (dawniej w wyodrębnianych osobno komosowatych). Obejmuje 12 gatunków występujących w basenie Morza Śródziemnego – w południowej Europie, północnej Afryce i południowo-zachodniej Azji, poza tym niektórzy przedstawiciele zostali szeroko rozpowszechnieni na świecie. W naturze przedstawiciele rodzaju rosną w miejscach kamienistych oraz na terenach ruderalnych. Szereg odmian uprawnych uzyskanych z buraka zwyczajnego to popularne warzywa.

  ostropest plamisty - Ostropest plamisty (Silybum marianum (L.) Gaertner) – gatunek rośliny należący do rodziny astrowatych (Asteraceae).

  spirulina - Spirulina Turpin ex Gomont, 1893 – rodzaj sinic z rzędu trzęsidłowców, Spirulina Pompeckj 1912 – podrząd dziesięciornic z rzędu Spirulida, spirulina – suplement diety stosowany w dietetyce oraz jako dodatek paszowy w akwarystyce.

  baobab - Baobab, palczara (Adansonia L.) – rodzaj roślin z rodziny ślazowatych. Obejmuje 8 gatunków. Sześć gatunków z tego rodzaju to endemity Madagaskaru. Jeden – baobab afrykański A. digitata rośnie w Afryce kontynentalnej z wyjątkiem jej północnych i południowych krańców. Także jeden gatunek – baobab australijski – występuje w północno-zachodniej Australii. Drzewa długowieczne (osiągają wiek 4–5 tys. lat), o olbrzymich pniach gromadzących wodę (jedno drzewo może zmagazynować w pniu wodę w ilości 120 tys. l) i zrzucające liście w czasie zimowej suszy. Są charakterystyczne dla sawann, ich kwiaty otwierają się o zmierzchu i zapylane są przez nietoperze (zwłaszcza baobab afrykański), ptaki (miodojady są głównym zapylaczem baobabu australijskiego), galagowate i lemurowate (te ostatnie zwłaszcza w przypadku baobabu Grandidiera), ale też owady. Do zwierząt przyczyniających się do rozsiewania się tych drzew należą słonie i pawiany, poza tym nasiona rozprzestrzeniane są przez wodę. Drzewa te są wszechstronnie wykorzystywane, przy czym akurat ich drewno, mimo ogromnej miąższości ma niewielkie znaczenie – jest miękkie, gąbczaste i ulega szybkiemu rozkładowi. Z tego powodu niebezpiecznie jest przebywać w sąsiedztwie obumarłych drzew – łatwo można wpaść w puste przestrzenie powstające po szybko rozkładanych korzeniach. Pnie baobabu australijskiego są ważnym źródłem wody dla Aborygenów i ptaków. Ogromne pnie po wydrążeniu lub suche bywają wykorzystywane jako domostwa, spichlerze, zbiorniki wody lub grobowce. Z łyka baobabu afrykańskiego wytwarza się liny, sieci rybackie i tkaniny. Jadalne są młode liście spożywane jak warzywo (bogate w witaminę C), korzenie siewek, owoce i nasiona. Z tych ostatnich wyrabia się olej. Słodki miąższ owoców ma smak cytrynowy i służy do wyrobu orzeźwiających napojów. Drzewa te są także wszechstronnie wykorzystywane w lecznictwie. Z kory uzyskuje się alkaloid adansoninę wykorzystywany jako odtrutka dla toksyn z roślin z rodzaju Strophantus, którymi truje się strzały.

  białko - Białka, proteiny – wielkocząsteczkowe (masa cząsteczkowa od ok. 10 tys. do kilku mln Daltonów) biopolimery, a właściwie biologiczne polikondensaty, zbudowane z reszt aminokwasów połączonych ze sobą wiązaniami peptydowymi −CONH−. Występują we wszystkich żywych organizmach oraz wirusach. Synteza białek odbywa się przy udziale specjalnych organelli komórkowych, zwanych rybosomami. Głównymi pierwiastkami wchodzącymi w skład białek są C, O, H, N, S, także P oraz niekiedy kationy metali Mn2+, Zn2+, Mg2+, Fe2+, Cu2+, Co2+ i inne. Skład ten nie pokrywa się ze składem aminokwasów. Wynika to stąd, że większość białek (są to tzw. białka złożone lub proteidy) ma dołączone do reszt aminokwasowych różne inne cząsteczki. Regułą jest przyłączanie cukrów, a ponadto kowalencyjnie lub za pomocą wiązań wodorowych dołączane może być wiele różnych związków organicznych pełniących funkcje koenzymów oraz jony metali.

  cukier - Cukier – potoczna nazwa sacharozy, występującej pod nazwami handlowymi m.in. cukier spożywczy, cukier konsumpcyjny. Sacharoza to słodki dwucukier otrzymywany w procesie rafinacji w cukrowni, przede wszystkim z trzciny cukrowej w klimacie umiarkowanym z buraka cukrowego. Nazwa cukier opisuje wszystkie węglowodany z grupy monosacharydów (węglowodany proste) i oligosacharydów (węglowodany złożone) z wyjątkiem polisacharydów mające słodki smak i wykorzystywane do słodzenia. Szerszą definicję ma wyraz cukry będący dawnym, obecnie potocznym, określeniem dla węglowodanów.

  błonnik - Błonnik (błonnik pokarmowy, włókno pokarmowe) – różnorodne substancje, zazwyczaj pochodzenia roślinnego nieulegające trawieniu przez enzymy przewodu pokarmowego człowieka oraz zwierząt monogastrycznych. Jest to mieszanina substancji o charakterze polisacharydowym (celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy) i niepolisacharydowym (ligniny, kutyny). Spożycie błonnika ma znaczenie dla funkcjonowania przewodu pokarmowego.

  węglowodany - Węglowodany, sacharydy – w ścisłym znaczeniu są to organiczne związki chemiczne składające się z atomów węgla oraz wodoru i tlenu, w takiej proporcji, że na każdy atom węgla przypadają dwa atomy wodoru i jeden tlenu, o ogólnym wzorze sumarycznym: Cn(H2O)n. W szerszym znaczeniu zalicza się do nich ich pochodne otrzymywane w wyniku redukcji lub utleniania ich grup hydroksylowych lub karbonylowych, a także wymianę jednej lub więcej grup hydroksylowych na atom wodoru lub inne grupy organiczne. Węglowodany w ścisłym znaczeniu są aldehydami i/lub ketonami, zawierającymi grupy hydroksylowe przy większości atomów węgla, dzięki czemu są one zdolne do tworzenia wewnątrz- i międzycząsteczkowych wiązań półacetalowych i acetalowych. W organizmach żywych pełnią rolę głównego źródła energii w procesach metabolizmu, a także materiału budulcowego roślin i zwierząt. Ich pierwotnym źródłem w naturze są procesy fotosyntezy.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)