RAINBOVIT BABY PROBIOTYK 10 szczepów bakterii

RAINBOVIT BABY PROBIOTYK 10 szczepów bakterii w formie krople zawiera w składzie Steptococcus thermophilus, Lactobacillus lactis, Lactobacillus helveticus, Bifidobacterium longum, Bifidobacterium bifidum, Lactobacillus plantarum, Bifidobactrium breve, Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2018. Jego status w rejestrze to: weryfikacja w toku. suplement diety RAINBOVIT BABY PROBIOTYK 10 szczepów bakterii został wyprodukowany przez EXIM PHARMA Sp. z o.o., oraz zgłosiła go do rejestracji firma EXIM PHARMA SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIAL.

• Informacje o suplemencie

  Skład: Steptococcus thermophilus, Lactobacillus lactis, Lactobacillus helveticus, Bifidobacterium longum, Bifidobacterium bifidum, Lactobacillus plantarum, Bifidobactrium breve, Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus casei, Lactobacillus acidophilus
  Forma: krople
  Kwalfikacja: s - suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2018
  Producent: EXIM PHARMA Sp. z o.o.
  Rejestrujący: EXIM PHARMA SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIAL
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  lactobacillus lactis - Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus – podgatunek bakterii Lactobacillus delbrueckii używany razem ze Streptococcus thermophilus do wytwarzania jogurtu. Ponadto można go wyizolować z sera. Odkrywcą tych bakterii jest bułgarski bakteriolog Stamen Grigorow. Ze względu na duże fenotypowe podobieństwo między Lactobacillus delbrueckii, Lactobacillus leichmannii, Lactobacillus lactis i Lactobacillus bulgaricus, tylko Lactobacillus delbrueckii zachowano jako osobny gatunek i wydzielono z niej podgatunki – L. lactis i L. leichmannii traktuje się jako Lactobacillus delbrueckii subsp. lactis, a Lactobacillus bulgaricus występuje jako Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus.

  lactobacillus helveticus - Psychobiotyki to bakterie probiotyczne, które spożywane w odpowiednich dawkach wykazują działanie na oś jelitowo-mózgową i mają korzystny wpływ na zdrowie psychiczne pacjentów cierpiących na choroby psychiczne oraz łagodzą objawy depresji, zespołu jelita drażliwego i chronicznego zmęczenia. Termin psychobiotyk został utworzony przez psychiatrę Teda Dinana i neurologa Johna F. Cryana.

  bifidobacterium longum - Bifidobacterium animalis – gatunek pałeczkowatych bakterii Gram-dodatnich, które bytują w jelicie grubym większości ssaków, w tym ludzi. Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis były wcześniej opisywane jako dwa odrębne gatunki. Obecnie uważa się je za jeden gatunek B. animalis z podgatunkami Bifidobacterium animalis i Bifidobacterium lactis. Obie stare nazwy, zarówno B. animalis, jak i B. lactis stosowane są na etykietach produktów żywnościowych pod nazwą probiotyki. W większości przypadków nie jest jasne, który z podgatunków zastosowano w produkcie.

  bifidobacterium bifidum - Oddychanie komórkowe – wielostopniowy biochemiczny proces utleniania związków organicznych związany z wytwarzaniem energii użytecznej metabolicznie. Oddychanie przebiega w każdej żywej komórce w sposób stały. Zachodzi ono nawet wtedy, gdy inne procesy metaboliczne zostaną zahamowane. Chociaż istnieją różnice w przebiegu procesu oddychania u poszczególnych grup organizmów, to zestaw enzymów katalizujących poszczególne reakcje składające się na oddychanie jest zbliżony u wszystkich organizmów żywych. Zachodzenie oddychania jest jednym z najczęściej stosowanych wskaźników zachodzenia procesów życiowych. Jedynie wirusy będące strukturami na pograniczu życia i cząstek chemicznych nie przeprowadzają procesu oddychania. Chociaż substratem w reakcji oddychania mogą być wszystkie związki organiczne obecne w komórkach, najczęściej ogólną reakcję oddychania komórkowego zapisuje się dla utleniania cukru – glukozy w obecności tlenu: C6H12O6 + 6O2 → 6CO2 + 6H2O Energia uwolniona w procesie utleniania związków organicznych pojawia się częściowo w postaci związku wysokoenergetycznego – ATP, który może być wykorzystany do przeprowadzania reakcji chemicznych zachodzących w komórce lub do poruszania organizmu np. w tkance mięśniowej. Proces produkcji ATP nie przebiega ze 100% sprawnością i część energii uwalniana jest w postaci ciepła. Poza węglowodanami organizmy w procesie oddychania mogą utleniać tłuszcze oraz białka, a po bardziej złożonych modyfikacjach także pozostałe związki organiczne. Dla najczęściej używanego substratu, glukozy, reakcje oddychania komórkowego zachodzą na trzech szlakach metabolicznych: Glikoliza, w której glukoza przekształcana jest do kwasu pirogronowego i powstają niewielkie ilości ATP oraz NADH. Cykl Krebsa określany także cyklem kwasu cytrynowego lub cyklem kwasów trikarboksylowych, w którym kwas pirogronowy po przekształceniu do acetylo-CoA w cyklu przemian przekształcany jest do CO2 z wytworzeniem NADH, FADH2 oraz GTP lub ATP. Oddychanie końcowe, czyli mitochondrialny łańcuch transportu elektronów i fosforylacja oksydacyjna. W tym etapie zredukowane nukleotydy NADH, FADH2 są utleniane. W efekcie szeregu reakcji powstaje woda, a uwalniana energia zamieniana jest na ATP.Pierwszy z wymienionych etapów jest charakterystyczny dla utleniania węglowodanów i zachodzi w cytozolu. Dwa pozostałe etapy zachodzą u organizmów eukariotycznych w wyspecjalizowanych organellach – mitochondriach. W komórkach prokariontów enzymy biorące udział we wszystkich etapach oddychania znajdują się w cytozolu i błonie komórkowej. Tłuszcze oraz białka mogą być także włączane w cykl Krebsa. Wcześniej jednak tłuszcze rozkładane są do acetylo-CoA w procesie β-oksydacji, a białka muszą być rozłożone na aminokwasy, te zaś pozbawione reszty aminowej. Powstałe po odłączeniu reszty aminowej ketokwasy włączane są bezpośrednio lub po przekształceniu w reakcje glikolizy i cyklu kwasu cytrynowego. U organizmów, które stale lub okresowo nie mają dostępu do tlenu, wytwarzanie energii użytecznej biologicznie może polegać na niepełnym utlenieniu związków organicznych. Proces taki nazywany jest fermentacją. W efekcie fermentacji związki organiczne ulegają zarówno utlenianiu, jak i redukcji. Drugim sposobem uzyskania energii w warunkach beztlenowych jest utlenianie związków organicznych z wykorzystaniem utlenionych związków nieorganicznych np. azotanów, siarczanów, związków żelaza lub manganu, a nawet dwutlenku węgla. Związki te służą jako akceptory elektronów w łańcuchu transportu elektronów zbliżonym do łańcucha oddechowego zachodzącego przy przenoszeniu elektronów na tlen. Pozostałe etapy oddychania nie różnią się od oddychania tlenowego. Oba procesy zachodzące w warunkach beztlenowych mogą być określane jako oddychanie beztlenowe, jednak w mikrobiologii terminem oddychania beztlenowego określa się jedynie wykorzystywanie związków nieorganicznych w roli utleniacza. Fermentacje są traktowane jako oddzielna grupa procesów metabolicznych prowadzących do uzyskania energii użytecznej metabolicznie.

  lactobacillus plantarum - Lactobacillus plantarum – gatunek mezofilnej bakterii z rodzaju Lactobacillus. Powszechnie występuje w fermentowanych produktach roślinnych, zostały jednak również wyizolowane z ludzkiej śliny i mikrobioty jelitowej. Mają kształt pałeczek o średnicy 0,9–1,2 μm i długości 3–8 μm. Są nieruchliwe, występują pojedynczo lub tworzą krótkie łańcuchy. Ze względu na swoje prozdrowotne właściwości znalazły zastosowanie w produkcji probiotyków. Są także wykorzystywane jako kultury starterowe w produkcji żywności oraz jako biokonserwanty.

  lactobacillus rhamnosus - Lactobacillus rhamnosus, Lactobacillus GG – probiotyczna bakteria uważana dawniej za podgatunek L. casei, ale późniejsze badania genetyczne dowiodły, że jest oddzielnym gatunkiem. L. rhamnosus hamuje rozwój większości szkodliwych bakterii w jelicie. Należy do bakterii Gram dodatnich. Jest używany jako naturalny środek konserwujący w jogurtach i innych produktach mlecznych przedłużający ich okres przydatności do spożycia. Niektóre badania przeprowadzone in vivo wykazały korzystne skutki ich działania w układzie pokarmowym. Mimo to wykazano, że w pewnych okolicznościach L. rhamnosus może być patogenem.

  lactobacillus casei - Lactobacillus casei – gatunek Gram-dodatnich, laseczkowatych bakterii z rodzaju Lactobacillus. Są nieruchliwe, osiągają od 0,7 do 1,1 mikrometrów średnicy i od 2 do 4 mikrometrów długości. Bakteria przeprowadza homofermentację glukozy, której produktem jest kwas mlekowy. Jest mezofilna i nie rośnie w temperaturach przekraczających 45 °C. Występuje w mleku, dojrzewających serach, kulturach piekarniczych zawierających mleko oraz w kiszonej kapuście. Znaleziono ją także w przewodzie pokarmowym człowieka i krowich odchodach. Obecnie jest dodawana do wielu produktów żywnościowych celem poprawy ich jakości. Wyróżnia się wiele podgatunków i szczepów.

  lactobacillus acidophilus - Lactobacillus acidophilus - gatunek pałeczek kwasu mlekowego. Razem z Streptococcus salivarius powszechnie używany przy produkcji wyrobów mlecznych (np. jogurty). Jej nazwa wywodzi się od łac. -lacto - mleko, -bacillus - o kształcie laseczki i acidophilus - lubiący kwas. Bakteria ta dobrze rozwija się w bardziej zakwaszonym środowisku (pH 4-5 albo niższe) niż większość mikroorganizmów, najlepiej służy jej temperatura ok. 45 stopni Celsjusza. Naturalnie występuje w wielu produktach żywnościowych (mleko i jego przetwory, mięso, zboża) a także w przewodzie pokarmowym i jamie ustnej ludzi i zwierząt oraz w końcowej części dróg rodnych. Lactobacillus acidophilus tak jak większość bakterii z rodzaju Lactobacillus posiada zdolność przekształcania laktozy w kwas mlekowy w procesie fermentacji mlekowej. Niektóre spokrewnione z nią gatunki w tym procesie wytwarzają jeszcze etanol, dwutlenek węgla i kwas octowy. Natomiast sama L. acidophilus wytwarza tylko kwas mlekowy. Jest wrażliwa na wilgoć, wysoką temperaturę oraz bezpośrednie nasłonecznienie. W 2002 r. opracowano kompletną mapę genomu tej bakterii. Bakteria ta jest uważana za probiotyczną i wywierającą korzystny wpływ na organizm człowieka. Dzięki jej działalności w przewodzie pokarmowym (razem z innymi bakteriami tworzy tzw. florę jelitową) wytwarzane jest środowisko, które zapobiega rozwojowi niektórych szkodliwych mikroorganizmów, ponadto uczestniczy w produkcji niacyny, kwasu foliowego i witaminy B6. Obecność tej bakterii w pochwie u kobiet poprzez produkcję kwasu pomaga kontrolować niepożądany wzrost grzyba - Candida albicans. Antybiotyki zażywane doustnie niszczą tę bakterię, dlatego też zalecane jest podczas kuracji antybiotykowej zażywanie leków osłonowych.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)