SEKRET MUMIO

Suplement diety SEKRET MUMIO został zgłoszony do rejestracji w 2012 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: jod, selen, mumio. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja pozytywna. Producentem tego suplementu diety jest firma Zentronik Zenon Lasota Borzęcin Duży.

• Informacje o suplemencie

  Skład: jod, selen, mumio
  Forma: płyn w butelce
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja pozytywna
  
  Rok zgłoszenia: 2012
  Producent: Zentronik Zenon Lasota Borzęcin Duży
  Rejestrujący: ZENTRONIK Zenon Lasota Borzęcin Duży
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  jod - Jod (I, łac. iodum) – pierwiastek chemiczny z grupy 17 – fluorowców. Nazwa pochodzi od stgr. ἰοειδής ioeides – fioletowy. W naturze występuje tylko jeden trwały izotop 127I, izotopy promieniotwórcze: 123I, 125I, 129I, 131I.

  selen - Selen (Se, łac. selenium) – pierwiastek chemiczny z grupy niemetali w układzie okresowym. Znanych jest kilkanaście jego izotopów z przedziału mas 65–91, z których trwałych jest 6. Pierwiastek ten został odkryty w roku 1817 przez J.J. Berzeliusa. Nazwa pochodzi od Selene (stgr. Σελήνη), greckiej nazwy Księżyca i bogini która go uosabiała. Berzelius nazwał go tak, ponieważ zawsze występuje razem z tellurem, którego nazwa wywodzi się od tellus, czyli po łacinie „Ziemia”. Jednocześnie chciał w ten sposób zaznaczyć, że selen nie jest „z tej samej ziemi”, co tellur i ma różne od niego właściwości.

  mumio - Mumio (ang. shijalit, (sanskryt) शिलाजतु, śilājatu) – gęsta, kleista substancja podobna smole, o barwie wahającej się między białą, a ciemnobrązową (ta druga jest pospolitsza), wydobywana głównie w Himalajach, Karakorum, na Wyżynie Tybetańskiej, na Kaukazie, w Ałtaju oraz górach regionu Gilgit-Baltistan. Używana jest w ajurwedzie, tradycyjnej medycynie indyjskiej.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)