Tea Ritual

Suplement diety Tea Ritual został zgłoszony do rejestracji w 2011 roku. W skład tego suplementu diety wchodzą: zielona herbata, Czarna herbata, Owoce rokitnika zwyczajnego, Skórki owoców cytrusowych, Cynamon, Spirulina, Imbir, Ziarna kardamonu, Aromaty owoców cytrusowych, wanilii i cynamonu, Goździki, Płatki róży, Wanilia. Jego obecny status rejestracji: weryfikacja w toku. Producentem tego suplementu diety jest firma Laboratories B.L..C., Thalgo Nutrition, Francja.

• Informacje o suplemencie

  Skład: zielona herbata, Czarna herbata, Owoce rokitnika zwyczajnego, Skórki owoców cytrusowych, Cynamon, Spirulina, Imbir, Ziarna kardamonu, Aromaty owoców cytrusowych, wanilii i cynamonu, Goździki, Płatki róży, Wanilia
  Forma: sypka
  Kwalfikacja: S - Suplement diety
  Status produktu: weryfikacja w toku
  
  Rok zgłoszenia: 2011
  Producent: Laboratories B.L..C., Thalgo Nutrition, Francja
  Rejestrujący: Thalgo Poland Sp. z o.o, Michałowice
  Dodatkowe informacje:
  

• Informacje o składnikach suplementu

  Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.

  zielona herbata - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.

  czarna herbata - Herbata – napar przyrządzany z liści i pąków grupy roślin, nazywanych tą samą nazwą, należących do rodzaju kamelia (Camellia). Rośliny te są do siebie podobne, traktowane jako odrębne gatunki lub odmiany jednego gatunku – herbaty chińskiej (Camellia sinensis). Dawniej zaliczano je do rodzaju Thea, różnią się od innych kamelii zawartością substancji swoistych i kilkoma drobnymi cechami morfologicznymi. W Chinach zapisuje się ją znakiem 茶, który jest jednak różnie czytany w zależności od dialektu: tê – dialekt hokkien (czego odmiany są często obecne w językach zachodniej Europy) oraz chá, w dialekcie kantońskim i mandaryńskim (z odmianami tej wymowy popularnymi na wschodzie – Indie, Iran, Turcja, Rosja, Czechy). Polska nazwa herbata to zbitka pochodząca od łac. herba thea (gdzie pierwszy wyraz herba oznacza „zioło”, a drugi – thea – jest zlatynizowaną postacią chińskiej nazwy tejże rośliny). Nazwą herbata określa się również napary z różnych ziół, suszu owocowego, dlatego w użyciu są określenia: lipowa, miętowa, rumiankowa itp. herbata, herbata z malin, dzikiej róży, bzu czarnego itp., herbata paragwajska, Rooibos.

  owoce rokitnika zwyczajnego - Rokitnik zwyczajny, rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides L. lub Hippophaë rhamnoides L.) – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych (Elaeagnaceae). Nazywany bywa także rosyjskim ananasem. Występuje w Europie i Azji, aż po Chiny, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce naturalne jego stanowiska znajdują się tylko nad wybrzeżem Bałtyku po ujście Wisły na wschodzie. Zdziczałe formy rosną również w Pieninach i w rejonach upraw, zwykle w obrębie obszarów zurbanizowanych. Często sadzony jako roślina ozdobna oraz w celu umocnienia skarp.

  skórki owoców cytrusowych - Pektyny (gr. πηκτός pektós = zwarty, cieknący) – mieszanina węglowodanów występująca w ścianach komórkowych wielu roślin. Pektyny są generalnie polisacharydami i oligosacharydami o zmiennym składzie. Są to przede wszystkim poliuronidy składające się z połączonych ze sobą wiązaniami α-1,4-glikozydowymi jednostek kwasu D-galakturonowego, w znacznej części zestryfikowanych grupami metylowymi. Pektyny dla ludzi, pod względem odżywczym, są ciałami balastowymi. Pod względem żywieniowym stanowią jedną z frakcji rozpuszczalnego włókna pokarmowego (błonnika). Wiele mikroorganizmów jest w stanie rozkładać pektynę. Po raz pierwszy wspomniane w przepisach z I wieku n.e.Wyróżnia się dwie frakcje pektyn, w zależności od stopnia estryfikacji: wysokometylowane WM (inaczej wysokoestryfikowane WE), w których zestryfikowanych jest >50% grup karboksylowych reszt kwasu galakturonowego; niskometylowane NM (inaczej niskoestryfikowane NE), w których stopień estryfikacji jest mniejszy od 50%.Wspólną cechą pektyn jest zdolność do tworzenia żeli w kwaśnych warunkach. Zdolność żelowania zależna jest od stopnia zmetylowania pektyn. Pektyny wysokometylowane żelują przy pH 3,0, stężeniu cukru 65% oraz zawartości pektyn 0,3 – 2%. Żele pektyn niskometylowanych powstają przy niższym stężeniu cukru (30-40%) oraz w szerszym zakresie pH (3-6). Jednak niezbędnym czynnikiem utworzenia trójwymiarowej siatki żelu jest obecność jonów wapnia, w stężeniu 0,01 – 0,1%. Zawartość pektyn wynosi wtedy 1,5 – 3,0%. Z tego względu są one wykorzystywane w przemyśle spożywczym jako środek zagęszczający. Pektyny między innymi odpowiedzialne są za zestalanie się dżemów i powideł. Pektyny składają się z trzech głównych rodzajów węglowodanów: homogalakturonan – polisacharyd zbudowany z merów kwasu galakturonowego ramnogalakturonan I – polisacharyd złożony z dimerów (ramnoza + kwas galakturonowy) ramnogalakturonan II – rozgałęziony polisacharyd.Zawartość pektyny w różnych roślinach: jabłko – 1-1,5% morela zwyczajna – 1% czereśnia – 0,4% pomarańcza – 0,5-3,5% marchew – 1,4% skórki owoców cytrusowych – 30% wytłoki jabłkowe - 8-15%

  cynamon - Cynamon to przyprawa kuchenna otrzymywana z wysuszonej kory cynamonowca. Występuje w dwóch postaciach: starty na proszek lub w niewielkich kawałkach zwiniętych w rulonik. Cynamon ma kolor rdzawy, a dzięki zawartości olejku cynamonowego charakterystyczny słodkawo-korzenny, lekko piekący smak i silny aromat.

  spirulina - Spirulina Turpin ex Gomont, 1893 – rodzaj sinic z rzędu trzęsidłowców, Spirulina Pompeckj 1912 – podrząd dziesięciornic z rzędu Spirulida, spirulina – suplement diety stosowany w dietetyce oraz jako dodatek paszowy w akwarystyce.

  imbir - Imbir (Zingiber Boehm.) – rodzaj bylin z rodziny imbirowatych. Obejmuje co najmniej 144 gatunki. Naturalny zasięg rodzaju obejmuje obszar południowo-wschodniej Azji od Indii po wschodnie Chiny oraz Nową Gwineę na południowym wschodzie. Rośliny introdukowane z tego rodzaju rosną w północnej Australii, w Korei, na Madagaskarze, w tropikalnej Afryce, w Ameryce Środkowej, na Florydzie, na Hawajach i innych wyspach Oceanii. Imbir lekarski jest rośliną przyprawową, jadalną i kosmetyczną. Jako jego substytut używane są także imbir cytwarowy i żółty. Rośliny z tego rodzaju stosowane są także do celów rytualnych i trucia strzał.

  ziarna kardamonu - Kawa po arabsku (arab. قهوة عربية, qahwa ʿarabiyya) – tradycyjna metoda parzenia kawy arabskiej w krajach arabskich. W 2015 roku zwyczaje związane z przyrządzaniem kawy po arabsku jako symbolu gościnności w Arabii Saudyjskiej, Katarze, Omanie i w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały wpisane na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO.

  aromaty owoców cytrusowych - Olejek bergamotowy (łac. Oleum Bergamottae, Oleum Bergamiae) – olejek eteryczny pozyskiwany ze skórek owoców pomarańczy bergamoty (cytryńca bergamotki). Drzewo bergamotowe to gatunek z rodziny rutowatych. Jest uprawiane niemal wyłącznie we Włoszech (prowincja Reggio di Calabria w Kalabrii). Za jego ojczyznę uważa się Indie. Olejek jest uzyskiwany z zewnętrznej części skórki (naowocnia) metodą wytłaczania (prasowania) i destylacji z parą wodną. Uzyskuje się wydajność ok. 0,5% w przeliczeniu na cały owoc. Głównymi składnikami olejku są octan linalilu i linalol. Olejek bergamotowy jest stosowany jako substancja zapachowa oraz składnik środków dezynfekujących i farmaceutyków (farmakognozja).

  wanilii i cynamonu - Ziele angielskie – owoce korzennika lekarskiego (drzewa pimentowego, Pimenta dioica), służące jako przyprawa.

  goździki - Goździki – nierozkwitłe, wysuszone pąki kwiatowe drzewa goździkowego, służące jako przyprawa. Goździki mają barwę ciemnobrunatną, powstałą w czasie suszenia i odymiania. Smak mają piekący, dzięki olejkowi znajdującemu się w pąkach w ilości 15–20%. Charakterystyczny zapach daje goździkom eugenol. Często spotykane są goździki z Zanzibaru. Obecnie największym producentem goździków jest Tanzania (wyspy Zanzibar i Pemba), następne miejsca zajmują Indonezja, Madagaskar, Sri Lanka, Kenia, Komory i Seszele. Goździki są używane jako przyprawa do kompotów, konfitur, marynat i wyrobów cukierniczych.

  płatki róży - Róża (Rosa L.) – rodzaj krzewów należących do rodziny różowatych (Rosaceae). Znanych jest 150–200 gatunków występujących na półkuli północnej, czasem podaje się nawet dwukrotnie większą liczbę, co wynika z różnego traktowania taksonów. Większość ozdobnych odmian róży rozmnaża się przez okulizację na podkładkach z dzikich róż. Różami zajmuje się nauka rodologia – gałąź botaniki.

  wanilia - Wanilia (Vanilla Mill.) – rodzaj roślin jednoliściennych z rodziny storczykowatych (Orchidaceae), liczący 109 gatunków występujących w strefie tropikalnej. Owoce wanilii płaskolistnej są źródłem przyprawy zwanej laskami wanilii.

  (źródło informacji o składnikach: Wikipedia)