Vitmax
Suplement diety Vitmax (kapsułka) składający się z: suchy ekstrakt z jagody acai, w tym: kwasy fenolowe, suchy ekstrakt z owocu aceroli, w tym: witamina C, suchy ekstrakt z owocu pomarańczy, w tym: witamina C, suchy ekstrakt z owocu arbuza, w tym: likopen, suchy ekstrakt z liścia zielonej herbaty, w tym: katechiny, ekstrakt z pestek granatu, w tym: kwas elagowy, suchy ekstrakt z owocu maliny, w tym: w tym: kwas elagowy, w tym: antocyjaniny, suchy ekstrakt z jagody goi, w tym: polisacharydy, suchy ekstrakt z jagody kawy, w tym: kwasy fenolowe, suchy ekstrakt z owocu mango, suchy ekstrakt z owocu jabłka, suchy ekstrakt z brokułu, w tym: sulforaton, suchy ekstrakt z kwiatu aksamitki, w tym: luteina. Zarejestrowano go w 2012 roku. Jego stan w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Vitmax został wyprodukowany przez suplementu diety, oraz zgłoszony do rejestracji przez COSMETICS PHARMA Sp. z o.o. Warszawa.
-
Informacje o suplemencie
Skład: suchy ekstrakt z jagody acai, w tym: kwasy fenolowe, suchy ekstrakt z owocu aceroli, w tym: witamina C, suchy ekstrakt z owocu pomarańczy, w tym: witamina C, suchy ekstrakt z owocu arbuza, w tym: likopen, suchy ekstrakt z liścia zielonej herbaty, w tym: katechiny, ekstrakt z pestek granatu, w tym: kwas elagowy, suchy ekstrakt z owocu maliny, w tym: w tym: kwas elagowy, w tym: antocyjaniny, suchy ekstrakt z jagody goi, w tym: polisacharydy, suchy ekstrakt z jagody kawy, w tym: kwasy fenolowe, suchy ekstrakt z owocu mango, suchy ekstrakt z owocu jabłka, suchy ekstrakt z brokułu, w tym: sulforaton, suchy ekstrakt z kwiatu aksamitki, w tym: luteina
Forma: kapsułka
Kwalfikacja: S - Suplement diety
Status produktu: weryfikacja pozytywna
Rok zgłoszenia: 2012
Producent: Symbiofarm Sp. Z o.o. Czudec
Rejestrujący: COSMETICS PHARMA Sp. z o.o. Warszawa
Dodatkowe informacje:
-
Informacje o składnikach suplementu
Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.
w tym: kwasy fenolowe - Kwasy fenolowe (kwasy fenolokarboksylowe, fenolokwasy) – grupa organicznych związków chemicznych, do której należą związki zawierające pierścień fenolowy i resztę kwasu karboksylowego (C1–C6). Do kategorii kwasów fenolowych należą kwasy monohydroksybenzoesowe, kwasy dihydroksybenzoesowe (kwas gentyzynowy, kwas protokatechowy) i kwasy trihydroksybenzoesowe (kwas galusowy, kwas floroglucynowy). Kwasy te (w szczególności kwas galusowy) są składnikiem hydrolizowalnych tanin.
w tym: kwas askorbinowy - Kwas askorbinowy, witamina C, E300 (łac. acidum ascorbicum) – organiczny związek chemiczny z grupy nienasyconych alkoholi polihydroksylowych. Jest niezbędny do funkcjonowania organizmów żywych. Dla niektórych zwierząt, w tym ludzi, jest witaminą, czyli musi być dostarczany w pożywieniu. Jest także przeciwutleniaczem stosowanym jako dodatek do żywności.
w tym: likopen - Likopen (E160d) – organiczny związek chemiczny z grupy karotenów, węglowodór nienasycony o budowie podobnej do kauczuku naturalnego. Należy do rodziny naturalnych pigmentów (karotenoidów) występujących u roślin i zwierząt. Jest jednym z przeciwutleniaczy, posiada właściwości chroniące organizm przed licznymi chorobami układu krwionośnego, a przede wszystkim przed rakiem. Jest głównym karotenoidem, który (w odróżnieniu od β-karotenu) po wchłonięciu w jelicie nie ulega przekształceniu do retinolu (nie jest substratem dla cynkozależnej dioksygenazy, jak inne karotenoidy).[potrzebny przypis]
w tym: katechiny - Rooibos (wym. [rɔːibɔs]) z języka afrikaans: „rooi”, czerwony i „bos”, krzew - czerwonokrzew (aspalat prosty), uprawiany w RPA (góry Cederberg). Z rośliny otrzymuje się napar ziołowy, zwany najczęściej rooibos tea. Inne nazwy: bush tea, redbush tea (Wielka Brytania), South African red tea (USA) lub w języku afrikaans rooi tee. Bywa też nazywana czerwoną herbatą, jednak czerwonokrzew nie jest spokrewniony z krzewem herbacianym. Jest to napój nietypowy, niespokrewniony z tradycyjnymi herbatami. Napar ma specyficzny, miodowy smak. Wyróżnia się łagodnością i brakiem typowego w herbatach zielonych lub czarnych posmaku goryczy – w porównaniu ze zwykłą herbatą ma w sobie niewielkie ilości garbników, będących jego przyczyną. Nie zawiera także kofeiny i małe stężenie taniny, dlatego może być pity bez ograniczeń przez dzieci oraz przed snem. Rooibos bogaty jest w przeciwutleniacze, dzięki czemu ma pozytywny wpływ na układ odpornościowy, obniża ciśnienie krwi, spowalnia proces starzenia i hamuje produkcję komórek nowotworowych. Rooibos goi również swędzące rany i może być używany w formie okładu, a dzięki zawartości kwasów fenolowych korzystnie wpływa na przewód pokarmowy. Wykazuje się właściwościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwcukrzycowymi, immunomodulującymi, chemoprewencyjnymi oraz kardioprotekcyjnymi. Jest źródłem witaminy C, fluoru, fosforu, magnezu, manganu, miedzi, potasu, sodu, wapnia, żelaza i cynku, ponadto zawiera aspalatynę, dihydrochalkony, izoorientynę, katechiny, kumaryny, kwercetynę, lignany, luteolinę, notofaginę, orientynę i rutynę. Napój ten znany jest w Europie od około 100 lat. Jego początki przypadają na początek XX wieku, gdy Rosjanin Benjamin Ginsberg zainteresował się krzewem uprawianym w górach Cedar w Afryce Południowej, niedaleko Kapsztadu. Z czasem rozpoznano wartość rooibosa i opracowano metody polowej uprawy czerwonokrzewu. Sprzedawany jest od 1904 roku, a szeroką popularność zdobył w 1930 roku, kiedy to dr P. Le Fras Nortier odkrył niektóre z jego właściwości zdrowotnych. Po kryzysie wywołanym II wojną światową wielu plantatorów zbankrutowało. Doprowadziło to do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję rooibosa w Afryce Południowej. Czerwonokrzew osiąga wysokość do 2 metrów, liście przypominają igły sosnowe. Kwitnie na żółto w październiku. Gałązki zbierane są od lata do wczesnej jesieni. Liście i łodygi, które po dojrzeniu i ususzeniu tnie się na drobne, poddawane są fermentacji i suszeniu lub tylko suszeniu. Niefermentowany susz zachowuje zielony kolor i jest sprzedawany jako zielony rooibos, natomiast fermentowany nabiera czerwonej barwy na skutek utleniania polifenoli. Całkowita produkcja rooibos w 2007 r. wynosiła ponad 14 kt.
w tym: kwas elagowy - Kwas elagowy (kwas ellagowy) – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli. Jest dimerem kwasu galusowego, którego cząsteczki połączone są w pozycjach 2 wiązaniem C-C oraz dwoma symetrycznymi wiązaniami estrowymi (laktonowymi) pomiędzy grupą karboksylową jednego monomeru i grupą hydroksylową drugiego, tworząc układ 4 pierścieni skondensowanych. Występuje w żółci oraz w wielu roślinach, np. malinach (1500 μg/g), truskawkach (630 μg/g), winogronach (odmiana Muscadine jasna 879-1620 mg/kg, ciemna 592-1900 mg/kg w skórce), jeżynach (1500 μg/g), orzechach włoskich (590 μg/g), orzeszniku jadalnym (330 μg/g), żurawinie (120 μg/g). Można go także znaleźć w kłączu pięciornika oraz owocach borówki i granatu. Wspiera układ odpornościowy organizmu. Jest antyoksydantem, chroni przed nowotworami, unieczynniając związki rakotwórcze . Wykazuje działanie hemostatyczne. Wykazuje aktywność przeciwzapalną.
w tym: w tym: kwas elagowy - Kwas elagowy (kwas ellagowy) – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli. Jest dimerem kwasu galusowego, którego cząsteczki połączone są w pozycjach 2 wiązaniem C-C oraz dwoma symetrycznymi wiązaniami estrowymi (laktonowymi) pomiędzy grupą karboksylową jednego monomeru i grupą hydroksylową drugiego, tworząc układ 4 pierścieni skondensowanych. Występuje w żółci oraz w wielu roślinach, np. malinach (1500 μg/g), truskawkach (630 μg/g), winogronach (odmiana Muscadine jasna 879-1620 mg/kg, ciemna 592-1900 mg/kg w skórce), jeżynach (1500 μg/g), orzechach włoskich (590 μg/g), orzeszniku jadalnym (330 μg/g), żurawinie (120 μg/g). Można go także znaleźć w kłączu pięciornika oraz owocach borówki i granatu. Wspiera układ odpornościowy organizmu. Jest antyoksydantem, chroni przed nowotworami, unieczynniając związki rakotwórcze . Wykazuje działanie hemostatyczne. Wykazuje aktywność przeciwzapalną.
w tym: antocyjaniny - Antocyjany, antocyjaniny (E163) – grupa organicznych związków chemicznych z klasy flawonoidów, będących glikozydami, w których barwnymi aglikonami są antocyjanidyny (zazwyczaj cyjanidyna, pelargonidyna lub delfinidyna). Są naturalnymi barwnikami pochodzenia roślinnego. W zależności od pH soku komórkowego mogą przyjmować barwę od czerwonej po fioletową. Badania nad antocyjanami rozpoczął w 1914 roku Richard Martin Willstätter. Uważa się, że pełnią w organizmie funkcje ochronne.
w tym: polisacharydy - Polisacharydy, wielocukry, cukry złożone – grupa węglowodanów i zarazem biopolimerów, które są złożone z merów będących cukrami prostymi połączonych wiązaniami glikozydowymi. Stanowią one ważną grupę polimerów naturalnych wykorzystywanych w organizmach żywych jako materiał budulcowy i zapasowy. Grupa ta charakteryzuje się dużą różnorodnością, jeżeli chodzi o strukturę i miejsce występowania. Do polisacharydów i ich pochodnych zalicza się między innymi: skrobię – materiał zapasowy roślin, gromadzony w owocach, nasionach, korzeniach, liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach; skrobia i jej pochodne są wykorzystywane w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów inulina – materiał zapasowy niektórych roślin np. z rodziny Asteraceae. glikogen – materiał zapasowy u zwierząt, występuje głównie w mięśniach szkieletowych i wątrobie dekstran – forma zapasowa dla bakterii i drożdży, szeroko stosowany w medycynie celulozę i jej pochodne – główny składnik budulcowy roślin, podstawowy składnik papieru, klejów, lakierów, celofanu, błon fotograficznych i sztucznego jedwabiu chitynę – substancja podporowa budująca pancerze skorupiaków, oskórek owadów i ściany komórkowe niektórych gatunków grzybów; najpowszechniej występujący na Ziemi polisacharyd karageninę i alginian – polimery otrzymywane z wodorostów stosowane w kuchni Dalekiego Wschodu jako zagęstnik kwas hialuronowy – zwiększający elastyczność skóry; składnik kremów heparynę – produkowana przez komórki tuczne ssaków mieszanina polimerów o właściwościach przeciwzakrzepowych.
w tym: luteina - Luteina (E161b) – związek organiczny, żółty barwnik należący do ksantofili (podgrupa karotenoidów), alkoholowa pochodna α-karotenu. Do zastosowań przemysłowych otrzymuje się ją z traw.
(źródło informacji o składnikach: Wikipedia)
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)Cena0Skuteczność0Działania uboczne0