Zioła Długowieczności Ojca A. Cz. Klimuszko – meszanka ziołowa do zaparzania
Zioła Długowieczności Ojca A. Cz. Klimuszko – meszanka ziołowa do zaparzania w formie mieszanka ziołowa do zaparzania zawiera w składzie kwiat hibiskusa, owoc aronii, liść zielonej herbaty, liść melisy, ziele wąkroty, owoc rokitnika, owoc żurawiny. Ten suplement diety zgłoszono do rejestracji w roku 2009. Jego status w rejestrze to: weryfikacja pozytywna. suplement diety Zioła Długowieczności Ojca A. Cz. Klimuszko – meszanka ziołowa do zaparzania został wyprodukowany przez Polska, oraz zgłosiła go do rejestracji firma PPH Eldex Medical ul. Laskowska 82, Wiry.
-
Informacje o suplemencie
Skład: kwiat hibiskusa, owoc aronii, liść zielonej herbaty, liść melisy, ziele wąkroty, owoc rokitnika, owoc żurawiny
Forma: mieszanka ziołowa do zaparzania
Kwalfikacja: S - Suplement diety
Status produktu: weryfikacja pozytywna
Rok zgłoszenia: 2009
Producent: Polska
Rejestrujący: PPH Eldex Medical ul. Laskowska 82, Wiry
Dodatkowe informacje:
-
Informacje o składnikach suplementu
Uwaga! Poniższe informacje nie stanowią informacji z ulotki produktu. Są to definicje encyklopedyczne dotyczące poszczególnych składników suplementu diety, nie są one bezpośrednio powiązane z produktem. Nie mogą one zastąpić informacji z ulotki, czy też porady lekarza lub farmaceuty. Są to jedynie informacje pomocnicze.
kwiat hibiskusa - Ketmia (Hibiscus L.), pot. hibiskus, róża chińska – rodzaj krzewów i roślin zielnych z rodziny ślazowatych. Należy do niego ok. 220 gatunków pochodzących z obszarów o ciepłym klimacie.
owoc aronii - Aronia czarna, aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa (Michx.) Elliott) – gatunek krzewu należący do rodziny różowatych. Pochodzi ze wschodnich wybrzeży kontynentu północnoamerykańskiego, na którym występuje w stanie dzikim. W Polsce uprawiany na plantacjach, sporadycznie sadzony w lasach. Na Pomorzu lokalnie zadomowiony (kenofit) – może występować tam na torfowiskach stwarzając zagrożenie dla ich wartości przyrodniczej.
liść zielonej herbaty - Zielona herbata – napój przyrządzany wyłącznie z liści herbaty chińskiej (Camellia sinensis), które poddane zostały w czasie przetwarzania jedynie minimalnej oksydacji. Zielona herbata pochodzi z Chin, skąd rozpowszechniła się na inne kraje Azji, od Japonii po Bliski Wschód. Współcześnie zielona herbata rozprzestrzenia się na Zachodzie, gdzie wciąż najpopularniejszym rodzajem tego napoju jest herbata czarna. W krajach, gdzie uprawia się herbatę, wytwarza się wiele rodzajów zielonej herbaty. Różnią się od siebie z uwagi na specyficzne warunki uprawy, sposób przetwarzania i porę zbiorów. W kilku ostatnich dziesięcioleciach zielona herbata przechodziła wiele testów medycznych, których celem było ustalenie, czy rzeczywiście, jak się powszechnie sądzi, ma ona właściwości zdrowotne, a szczególnie przypisywany jej wpływ na zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby serca oraz na niektóre odmiany nowotworów. Sądzi się także, że spożywanie zielonej herbaty pomaga w kontrolowaniu wagi ciała.
liść melisy - Liść (łac. folium) – organ roślinny, element budowy części osiowej (pędowej) roślin telomowych. Wyrastające z węzłów końcowe elementy rozgałęzień pędu, wyodrębniające się ze względu na funkcję i budowę od łodygi (nie mają np. zdolności do nieprzerwanego wzrostu). Pełnią głównie funkcje odżywcze i z tego powodu mają zwykle dużą powierzchnię umożliwiającą pochłanianie odpowiedniej ilości promieniowania słonecznego. Poza tym liście biorą udział w transpiracji, gutacji i wymianie gazowej. Liście wyspecjalizowane w fotosyntezie określane są mianem liści zielonych oraz liści listowia. Nierzadko organy te pełnią także funkcje spichrzowe, czepne, ochronne, obronne i pułapkowe, w takich przypadkach ulegając daleko idącym przystosowaniom w zakresie funkcji i budowy.
ziele wąkroty - Rośliny trujące – rośliny zawierające tylko w niektórych swoich częściach lub w całym organizmie roślinnym substancje trujące, toksyczne dla człowieka i zwierząt, mogą to być takie substancje chemiczne jak np.: alkaloidy i glikozydy. Liczne gatunki roślin w większym lub mniejszym stopniu zawierają substancje trujące dla człowieka, jak i zwierząt, zarówno domowych, jak i dzikich. Trucizny te chronią rośliny głównie przed zjadaniem przez zwierzęta roślinożerne, czasami przed niektórymi pasożytami i chorobami. Rośliny trujące często można rozpoznać po nieprzyjemnym zapachu lub ostrym, piekącym smaku. Zwierzęta na ogół rozpoznają rośliny trujące i omijają je – jednak nie zawsze. Ludzie nauczyli się doświadczalnie rozpoznawać rośliny trujące, w większości zbadano chemiczny skład ich trucizn i oddziaływanie na ludzi i zwierzęta. Lista roślin trujących i zawartość w nich substancji trujących nie jest jednak jeszcze zamknięta. Niektóre rośliny tracą swe własności trujące po wysuszeniu – siano nie ma już własności trujących, niektóre zachowują je po wysuszeniu i długotrwałym nawet przechowywaniu. Różny jest też rozkład trucizn w roślinie. U wielu gatunków występują one w różnym stopniu w całej roślinie, u niektórych gatunków trujące są tylko określone części rośliny, np. korzenie, nasiona, ziele. Ilość trującej substancji w roślinie zależy też od wielu czynników, m.in. od pory roku (np. zimowit jesienny najbardziej trujący jest na wiosnę), od nasłonecznienia, gleby, wilgotności itp. Różna jest też wrażliwość zwierząt na te same trucizny, np. cis pospolity jest znacznie bardziej trujący dla koni, niż dla innych zwierząt roślinożernych. Przebieg zatrucia zależy od ilości spożytej rośliny i sposobu spożycia. Także rośliny słabo trujące mogą spowodować ciężkie zatrucie, a nawet śmierć, gdy zostały spożyte w większych ilościach. Wiele roślin leczniczych jest równocześnie roślinami trującymi – wszystko zależy od dawki i od sposobu użycia. Nawet niektóre rośliny uprawne, uprawiane dla celów spożywczych są trujące (szczególnie rośliny przyprawowe), gdy zostaną wykorzystane w niewłaściwy sposób, lub w nadmiernych ilościach. Zawartość trucizn w roślinach zmienia się też w czasie ich cyklu rozwojowego. U niektórych gatunków np. można spożywać młode pędy, podczas, gdy dorosłe okazy są trujące (lub odwrotnie). Wiele jest też roślin trujących wśród roślin ozdobnych.
owoc rokitnika - Rokitnik zwyczajny, rokitnik pospolity (Hippophae rhamnoides L. lub Hippophaë rhamnoides L.) – gatunek rośliny z rodziny oliwnikowatych (Elaeagnaceae). Nazywany bywa także rosyjskim ananasem. Występuje w Europie i Azji, aż po Chiny, głównie wzdłuż wybrzeży morskich. W Polsce naturalne jego stanowiska znajdują się tylko nad wybrzeżem Bałtyku po ujście Wisły na wschodzie. Zdziczałe formy rosną również w Pieninach i w rejonach upraw, zwykle w obrębie obszarów zurbanizowanych. Często sadzony jako roślina ozdobna oraz w celu umocnienia skarp.
owoc żurawiny - Owoce jadalne – jadalne części drzew lub krzewów będące z punktu widzenia morfologii roślin owocami lub owocostanami. Rośliny uprawne, z których się je uzyskuje nazywane są drzewami i krzewami owocowymi. Ich uprawą zajmuje się sadownictwo (dział ogrodnictwa). Uprawiane są w sadach, ogrodach i na plantacjach, rzadziej pozyskiwane są ze stanowisk naturalnych (z lasów). Zalicza się do nich: drzewa owocowe: ze strefy umiarkowanej: brzoskwinia zwyczajna, nektarynka grusza pospolita jabłoń domowa – owoc to jabłko leszczyna pospolita – owoc to orzech laskowy morela zwyczajna morwa biała orzech włoski śliwa – owoc to śliwka wiśnia pospolita wiśnia ptasia, czereśnia – owoce to czereśnie ze strefy podzwrotnikowej i zwrotnikowej: rośliny cytrusowe (cytrusy): cytryna zwyczajna, grejpfrut, kumkwat, mandarynka, pomarańcza i in. figowiec pospolity – owoc to figa granat właściwy – owoc to granat hurma, persymona oskomian pospolity, karambola kasztan jadalny mango, gł. mango indyjskie – owoce to mango aktinidia – owoc to kiwi migdałowiec pospolity – owoce to migdały morwa czarna oliwka europejska (w nomenklaturze Unii Europejskiej oliwki stosowane w innym celu niż tłoczenie oleju uważane są za warzywo) daktylowiec właściwy, palma daktylowa – owoce to daktyle kokos właściwy, palma kokosowa – owoc to orzech kokosowy kariota łagodna, palma orzechowa jagodzian rambutan, rambutan smaczliwka wdzięczna – owoc to awokado opuncja figowa – owoc to figa kaktusowa krzewy owocowe: agrest aronia borówka: amerykańska, brusznica, czarna jagoda kamczacka jeżyna malina malinojeżyna pigwa, pigwowiec porzeczka: czarna, czerwona, biała winorośl właściwa – owoce to winogrona żurawina: błotna, wielkoowocowa byliny: ananas jadalny – owocostan to ananas banan zwyczajny poziomka truskawkaPoza tym, znaczenie lokalne mają: durian flaszowiec gujawa mangostan właściwy nanercz zachodni, nerkowceOwoce jadalne można poddawać procesom: obierania drylowania szypułkowania
(źródło informacji o składnikach: Wikipedia)
{{ reviewsOverall }} / 5 Ocena użytkowników (0 głosy)Cena0Skuteczność0Działania uboczne0